Δώδεκα ολόκληρα χρόνια κρατά η δικαστική διαμάχη του Δήμου Ερμούπολης Σύρου και της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου για ακίνητο 550 τετραγωνικών μέτρων το οποίο χρησιμοποιείται ως κατοικία του εκάστοτε Μητροπολίτη.

Η υπόθεση έχει φτάσει στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η οποία καλείται να αποφασίσει σε ποιον τελικά ανήκει το επίμαχο ακίνητο στην Μεταμόρφωση της Ερμούπολης.

Η ιστορία της κατοικίας ξεκινά το 1927 όταν ο Δήμος Ερμούπολης την παραχώρησε, με σύμβαση χρησιδανείου, στην Μητρόπολη Σύρου για να φιλοξενήσει τον τοπικό Μητροπολίτη ενώ σ΄ ένα τμήμα της στεγάστηκε εκκλησιαστικό μουσείο.
Όταν, όμως, ο Δήμος το 2003 ζήτησε πίσω το ακίνητο η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια καθώς μετά την ψήφιση του 590/1997, που προέβλεπε ότι τα κτίρια που προορίζονται για κατοικίες αρχιερέων, κ.λπ. και έχουν ανεγερθεί με εισφορές μονών και ναών ή από εράνους «μεταβιβάζονται υποχρεωτικώς» στις Μητροπόλεις, το επίμαχο ακίνητο μεταγράφηκε στην Μητρόπολη.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αναφέρθηκε πως η κατοικία ανεγέρθηκε με δαπάνες του Δήμου, ενώ στην ανέγερση της συνέβαλαν και οι Ιεροί Ναοί της περιοχής, ενώ ο Δήμος πάντοτε την περιελάμβανε στο περιουσιολόγιο του. Από την πλευρά της η Μητρόπολη Σύρου υπογράμμισε ότι το διάστημα 1999-2000 προέβη σε ολική ανακαίνιση της κατοικίας η οποία κόστισε 30.814 ευρώ.

Πάντως, ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Αθανάσιος Κατσιρώδης, χαρακτήρισε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην ΕΣΔΑ τις σχετικές ρυθμίσεις του νόμου 590/1997 που προβλέπει την αυτόματη μετεγγραφεί των εν λόγων ακινήτων.