Ανά τη μακραίωνη ελληνική ιστορία, ουκ ολίγα είναι τα παραδείγματα όπου η Ελλάδα «τρώει» τις «σάρκες» της και καταδικάζει τα ένδοξα τέκνα της, όχι μόνο στην αφάνεια και στη μετανάστευση, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά και τα οδηγεί σε πέραν του δέοντος αναξιοπρεπείς θανάτους. Δείτε μερικά μόνο από τα εκατοντάδες παραδείγματα, προς γνώση και συμμόρφωση:
Πυθαγόρας: 500 π.Χ. ετών 80 στην εξορία από πείνα
Μιλτιάδης: 489 π.Χ. ετών 65 στη φυλακή
Αριστείδης: 468 π.Χ. ετών 72 στην εξορία από πείνα
Θεμιστοκλής: 461 π.Χ. ετών 66 στην εξορία
Αισχύλος: 456 π.Χ. ετών 69 στην εξορία
Περικλής: 429 π.Χ. ετών 66 παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας
Φειδίας: 429 π.Χ. ετών 66 στη φυλακή
Αναξαγόρας: 428 π.Χ. ετών 72 στην εξορία
Ηρόδοτος: 429 π.Χ. ετών 59 στην εξορία
Ικτίνος: 420 π.Χ. ετών 58 στην εξορία
Σοφοκλής: 406 π.Χ. ετών 90 στην εξορία από πείνα
Ευριπίδης: 406 π.Χ. ετών 74 στην εξορία
Αλκιβιάδης: 404 π.Χ. ετών 48 στην εξορία
Σωκράτης: 399 π.Χ. ετών 71 ήπιε το κώνειο
Θουκυδίδης: 396 π.Χ. ετών 64 στην εξορία
Αριστοφάνης: 385 π.Χ. ετών 61 στην εξορία από πείνα
Πλάτων: 347 π.Χ. ετών 80 στην εξορία
Ισοκράτης: 338 π.Χ. ετών 99 στην εξορία
Δημοσθένης: 322 π.Χ. ετών 62 ήπιε δηλητήριο
Τουλάχιστον αυτοί τιμήθηκαν μετά θάνατον
