Η Λήθη δεν αφηγείται μια ιστορία. Δημιουργεί έναν κόσμο όπου το παρελθόν δεν μένει ποτέ θαμμένο· επιστρέφει σαν παλίρροια για να δοκιμάσει την αντοχή του σώματος και του νου. Στην άκρη του ορίζοντα, η ερώτηση που δεν μπορείς να αποφύγεις: Αν η μνήμη σε κρατά δεμένο, τι θα θυσίαζες για να σπάσεις την πέτρα;
Η παράσταση «Λήθη» που ανεβαίνει στη σκηνή του BIOS, είναι μία σωματική και ψυχική κατάβαση, εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, που μεταμορφώνεται σε μια χοροθεατρική εμπειρία. Εξάλλου, το ίδιο το έργο είναι ένα υπέροχο κείμενο γεμάτο βαθιά νοήματα και ουσία που έχει αντίκρισμα στο σήμερα.
Με αφορμή την παράσταση, η σκηνοθέτιδα της «Λήθης», Εύα Σταυρογιάννη μίλησε στο Newsbeast.
– Πόσο χρόνο χρειάστηκε για να φτάσει η «Λήθη» στη σκηνή του BIOS;
Για μένα η «Λήθη» χτίστηκε μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο. Όχι ως παραγωγή, αλλά ως εσωτερική διαδικασία. Πριν καν μπω σε πρόβες με τις ηθοποιούς, έπρεπε πρώτα να βρω τον τρόπο να την καθοδηγήσω∙ να επιτρέψω στο κείμενο να περάσει από το σώμα μου, να με μετακινήσει και έπειτα να πάρω θέση απέναντι του. Η «Λήθη» δεν είναι έργο που το προσέγγισα τεχνικά. Χρειάστηκε χρόνος για να συνδεθώ με τον ρυθμό του Δημητριάδη, να καταλάβω σε ποιο σημείο συναντιόμαστε, να αποφασίσω ποιος είναι ο κόσμος που θέλω να γεννηθεί στη σκηνή. Όταν αυτό μέσα μου άρχισε να αποκτά μορφή, τότε μόνο ένιωσα ότι μπορώ να οδηγήσω και όλη την ομάδα μέσα σε αυτό το σύμπαν.
– Πιστεύεις πως η λήθη είναι καταφύγιο ή παγίδα;
Και τα δύο. Η λήθη στην αρχή μοιάζει με καταφύγιο, μια σκιά όπου μπορείς να κρύψεις όσα δεν αντέχεις ακόμη να κοιτάξεις. Αλλά αν μείνεις εκεί για πολύ, γίνεται παγίδα. Σε μαλακώνει, σε βυθίζει, σε κάνει να ξεχάσεις τον τρόπο που έβγαινες κάποτε στο φως. Για μένα η λήθη είναι μια ενδιάμεση ζώνη· ένα σημείο όπου συναντάς το πιο αληθινό σου βάρος. Κι αυτό είναι που προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε επί σκηνής.
– Πώς γεννήθηκε η ιδέα της INDAK; Ποια ανάγκη σε οδήγησε να δημιουργήσεις τη δική σου καλλιτεχνική ομάδα;
Η INDAK γεννήθηκε από ανάγκη, όχι από φιλοδοξία. Ήθελα έναν χώρο όπου να μπορώ να υπάρχω με τους συνεργάτες χωρίς να είμαστε εκτελεστές μιας τεχνικής διαδικασίας. Έναν χώρο όπου οι καλλιτέχνες δεν χρειάζεται να φορούν τον «σωστό» ρόλο, αλλά μπορούν να κουβαλούν τον εαυτό τους. Ήθελα μια ομάδα που να επιτρέπει το ράγισμα, την αλήθεια, την αμηχανία, όλα αυτά που συνήθως κρύβουμε για να «λειτουργήσουμε». Η INDAK έγινε το σπίτι αυτής της άλλης διαδικασίας.
– Πιστεύεις πως η τέχνη μπορεί πραγματικά να αφυπνίσει; Και αν ναι, ποια είναι η δύναμη του σώματος σ’ αυτό;
Πιστεύω πως η τέχνη αφυπνίζει ακριβώς επειδή δεν δίνει απαντήσεις, αλλά δημιουργεί χώρο για ερωτήματα. Έχει την ικανότητα να παράγει τις ρωγμές από όπου μπορεί να περάσει κάτι αληθινό. Και το σώμα έχει έναν παράξενο τρόπο να φτάνει εκεί πριν από τον νου. Μιλάει με την αναπνοή, με το βάρος, με όσα δεν μπορείς να ελέγξεις. Η γλώσσα εξηγεί· το σώμα αποκαλύπτει. Γι’ αυτό και η σωματικότητα στη «Λήθη» δεν λειτουργεί ως συνοδευτικό, αλλά ως κομμάτι της αφήγησης.
– Μέσα από τη «Λήθη», τι θα ήθελες να πάρει μαζί του ο θεατής φεύγοντας από το θέατρο;
Δεν θέλω ο θεατής να πάρει ένα μήνυμα· θέλω να πάρει έναν κραδασμό. Μια μικρή μετατόπιση. Την αίσθηση ότι για μια στιγμή άκουσε τον εαυτό του πιο καθαρά. Αν φύγει από το θέατρο με ένα δικό του ερώτημα, με μια ανάμνηση που αναδύθηκε ή με μια σιωπή που δεν είχε παρατηρήσει πριν, τότε η «Λήθη» έχει πετύχει αυτό που επιδιώκει: όχι να εξηγήσει, αλλά να ανοίξει.
Το έργο
Στη θέση της καρδιάς, είναι τώρα μια πέτρα.
Ένας έρημος τόπος γίνεται πεδίο μνήμης και σιωπής.
Κάθε βήμα χαράζει αποτύπωμα· κάθε αποτύπωμα γεννά μορφή.
Σώματα που μάχονται και θρηνούν.
Αμφιβάλλουν, δηλώνουν, σπαράζουν, σιωπούν.
Κάθε κίνηση, μια ρωγμή. Κάθε ανάσα, ένα βάρος.
Λες και η λήθη είναι αμνησία.
Λόγος και κίνηση πλέκονται σε έναν χορό που οδηγεί στη λύτρωση.
Οι λέξεις γίνονται ψίθυροι· οι ψίθυροι κραυγές· οι κραυγές ανάσες που χτυπούν τον αέρα
Ταυτότητα παράστασης
Συντελεστές
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Χορογραφία: Εύα Σταυρογιάννη
Δραματουργική επεξεργασία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός
Παραγωγή: INDAK
Πρωταγωνιστούν: Νίκη Σερέτη, Μαγδαληνή Σπίνου, Λένα Μποζάκη
Πότε: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 (για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων)
Διάρκεια: 70 λεπτά
Εισιτήρια: Από 12 ευρώ
Προπώληση: More.com
Πού: θεατρική σκηνή BIOS -Πειραιώς 84
