Το Black Mirror –Μαύρος Καθρέφτης επέστρεψε για την 6η του σεζόν μετά από 4 χρόνια και αυτό από μόνο του είναι ένα θετικό γεγονός.

Ακολουθεί το review της σεζόν από την ομάδα του Lordoftheseries.gr

Αν καθίσεις να δεις τα 5 ολοκαίνουργια επεισόδια, τότε αυτό το θετικό γεγονός γίνεται αυτομάτως πανευτυχές, καθώς η σειρά του Netflix επέστρεψε πολύ δυνατά.

Τα νέα επεισόδια μας βάζουν και πάλι στο κλίμα που μας έχει συνηθίσει η σειρά, την ώρα που η κοινωνική σάτιρα και η αφύπνιση σχετικά με τη χρήση της τεχνολογίας είναι και πάλι βασικά υλικά του “μενού”.

Η αρχή έγινε με το “Joan Is Awful” ή αλλιώς «ο λόγος που πρέπει να διαβάζετε τους όρους και προϋποθέσεις πριν πατήσετε αποδοχή». Ίσως το πιο Black Mirror επεισόδιο της σεζόν, με το Netflix να αυτοτρολάρεται και να παίρνει την μορφή ενός εικονικού τέρατος. Annie Murphy και Salma Hayek σε ένα επεισόδιο που σου «λιώνει» το μυαλό.

Σειρά παίρνει το “Loch Henry“. Ένα ενδιαφέρον επεισόδιο με μπόλικα στοιχεία από horror και σχεδόν τίποτα που να θυμίζει κλασσικό Black Mirror, παρά μόνο στην απόγνωση που συναντάμε στα μάτια του χαρακτήρα στο τέλος. Ο Daniel Portman στην κωμική νότα του επεισοδίου, με τον Samuel Blenkin και την Myha’la Herrold στο πρωταγωνιστικό δίδυμο.

Και πάμε στο “Beyond the Sea“. Από τα καλύτερα επεισόδια σε ολόκληρη τη σειρά, κατ’εμέ. Σε ένα διαφορετικό 1969, δύο άντρες ταξιδεύουν σε μία αποστολή στο διάστημα ενώ συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα που τους επιτρέπει να βρίσκονται παράλληλα στη Γη ως ρέπλικες. Aaron Paul, Kate Mara και Josh Hartnett σε ένα επεισόδιο 80 λεπτών, που σου δημιουργεί πολλά συναισθήματα.

Το “Mazey Day” βλέπουμε την Zazie Beetz σε ρόλο μίας “διψασμένης” φωτορεπόρτερ που βρίσκεται στην αναζήτηση μίας καταξιωμένης ηθοποιού, που έχει χαθέι από τα φώτα της δημοσιότητας. Και η αυλαία πέφτει με το “Demon 79“, ακόμη μία horror παρουσία που φέρνει πολύ σε ταινία του Jordan Peele, καθώς θίγονται μπόλικα θέματα σχετικά με τον ρατσισμό. Anjana Vasan και Paapa Essiedu το πρωταγωνιστικό δίδυμο.

Το Black Mirror έλειψε από την τηλεόραση και ευτυχώς μας αντάμειψε με μία απολαυστική σεζόν με τα (πολλά) πάνω και τα (λίγα) κάτω. Η 6η σεζόν πειραματίστηκε, δοκίμασε νέα πράγματα και θεωρώ πως πέτυχε σε έναν βαθμό. Είδαμε αρκετά το στοιχείο του τρόμου και ταξιδέψαμε αρκετά στο παρελθόν (60s και 70s). Προσωπικά θα ήθελα λίγο παραπάνω από το κλασσικό Black Mirror με περισσότερο δυστοπικό/τεχνολογικό κομμάτι.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση επίσης ήταν η διάθεση από το Netflix ώστε να τρολάρει τον ευατό του και ουσιαστικά να πει σε εμάς τους θεατές κάτι του τύπου «κοιτάξτε τι σας κάνουμε και εσείς συνεχίζετε να είστε συνδρομητές μας».

Στον ερμηνευτικό τομέα νομίζω πως ο Aaron Paul έκλεψε την παράσταση με την διπλή του ερμηνεία στο “Beyond the Sea”, καθώς έπαιζε ουσιαστικά δύο διαφορετικούς χαρακτήρες. Επίσης, ο Paapa Essiedu ήταν απολαυστικός στο “Demon 79”.

Το Black Mirror έλειψε πολύ και ευτυχώς είναι και πάλι εδώ με μία 6η σεζόν γεμάτη από πειραματισμούς και πρωτοτυπία.