Έκπληξη προκάλεσε σήμερα στο Βέλγιο η άνοδος των Φλαμανδών αυτονομιστών στις εθνικές εκλογές που θα καταστήσει τον σχηματισμό νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης περίπλοκη διαδικασία, καθώς η γαλλόφωνη περιοχή της χώρας μετακινήθηκε ακόμα περισσότερο προς τα αριστερά.

Το Βέλγιο -ένας αμήχανος «γάμος» μεταξύ των ολλανδόφωνων και των γαλλόφωνων κοινοτήτων του-βρίσκεται τώρα αντιμέτωπο με πολιτικό αδιέξοδο καθώς τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών επιδείνωσαν τη διαφορά μεταξύ του φλαμανδόφωνου Βορρά και του γαλλόφωνου Νότου.

Η γαλλόφωνη εφημερίδα Le Soir είχε στον πρωτοσέλιδό της τον τίτλο «Δύο Βέλγια» ενώ η ολλανδόφωνη De Morgen είχε τον τίτλο «Η Φλάνδρα ριζοσπαστικοποιείται» κάνοντας λόγο για «μαύρη Κυριακή» αφού το αντιμεταναστευτικό Vlaams Belang (‘Φλαμανδικό Συμφέρον’) κατέγραψε άνοδο και έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην οικονομικά ισχυρή Φλάνδρα.

Στη Βαλονία, την οικονομικά ασθενέστερη νότια περιοχή της χώρας, οι Πράσινοι και το σκληροπυρηνικό αριστερό κόμμα PTB είδαν τη στήριξή τους να αυξάνεται.

«Νομίζω ότι θα είναι πολύ δύσκολο (να σχηματιστεί ομοσπονδιακή κυβέρνηση)» δήλωσε ο 43χρονος ψηφοφόρος Μπομπ Ντέλεκ. «Βλέπετε ότι πρόκειται για δύο χώρες υπό μία σημαία. Θα πρέπει να σχηματίσουν συνομοσπονδία», δήλωσε.

Συμπεριλαμβανομένης της πιο μετριοπαθούς Νεοφλαμανδικής Συμμαχίας (N-VA, εθνικιστές Φλαμανδοί), οι Φλαμανδοί αυτονομιστές κέρδισαν 43 από τις 150 έδρες του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου καθώς το Vlaams Belang αύξησε τη δύναμή του σε 18 από 3 έδρες, ενώ τα πιο παραδοσιακά κεντροαριστερά και κεντροδεξιά κόμματα έχασαν βουλευτές.

Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι περισσότεροι Βέλγοι δεν θέλουν να διασπαστεί η χώρα τους, που είναι μέλος της ευρωζώνης. Ωστόσο, οι πιέσεις από τους αυτονομιστές θα μπορούσαν να ενισχύσουν άλλες περιοχές στην Ευρώπη που θέλουν να αποσχισθούν –όπως η Καταλονία από την Ισπανία ή η Σκοτία από τη Βρετανία, σύμφωνα με πολιτικούς σχολιαστές.

Το ρεκόρ των 541 ημερών

Το Βέλγιο ουσιαστικά διενεργεί δύο ξεχωριστές εκλογές στις ολλανδόφωνες και τις γαλλόφωνες περιοχές, χωρίς εθνικά κόμματα, μετά τις οποίες πρέπει κάπως να σχηματίσει μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση και από τις δύο πλευρές των γλωσσικών της «συνόρων».

Το Vlaams Belang ανέκαθεν αποκλειόταν από τα κυρίαρχα κόμματα σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης – μια συμφωνία γνωστή ως «cordon sanitaire» σαν να βρισκόταν δηλαδή σε καραντίνα.

Ο ηγέτης του N-VA Μπαρτ Ντε Βεβέρ, ερωτηθείς για το εάν είναι ανοικτός σε έναν πιθανό συνασπισμό με το Vlaams Belang στη Φλάνδρα, αρνήθηκε να δώσει ξεκάθαρη απάντηση αλλά δήλωσε ότι θα πρέπει να μιλήσει με το κόμμα, δεδομένης της δεύτερης θέσης του στην ψηφοφορία. Παράλληλα εξέφρασε επιφυλακτικότητα για το εάν μπορεί να σχηματιστεί μια εθνική κυβέρνηση.

«Η Βαλονία μετακινήθηκε προς τα αριστερά, περισσότερο προς τα αριστερά από ποτέ πριν. Η διαφορά μεταξύ της Φλάνδρας και της Βαλονίας ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη», δήλωσε, προσθέτοντας ότι η χώρα θα πρέπει να εξετάσει την περαιτέρω εκχώρηση εξουσιών στις περιοχές.

Ο πρωθυπουργός Σαρλ Μισέλ, του οποίου το γαλλόφωνο φιλελεύθερο κόμμα MR έχασε χθες έδρες, συναντήθηκε σήμερα με τον Βέλγο βασιλιά στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων που στόχο έχουν να επιτρέψουν στο παλάτι να διορίσει έναν πολιτικό ηγέτη που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να σχηματίσει κυβέρνηση.

Τα αποτελέσματα υπονοούν ότι ο Μισέλ, που κυβερνά τη χώρα των 11 εκατ. ανθρώπων με την ιδιότητα του υπηρεσιακού πρωθυπουργού από τον Δεκέμβριο, όταν το κόμμα N-VA εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό, θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπος με πολύ περισσότερους μήνες σε αυτό τον ρόλο καθώς οι ηγέτες των κομμάτων προσπαθούν να σχηματίσουν νέο συνασπισμό.

Το 2010, η διαδικασία αυτή διήρκησε 541 ημέρες, αριθμός ρεκόρ, έως ότου ανέλαβε καθήκοντα σοσιαλιστής πρωθυπουργός.

«Γνωρίζαμε ότι θα ήταν δύσκολο και είναι πράγματι δύσκολο και είναι ακόμα πιο δύσκολο καθώς βλέπετε ότι σχεδόν κανένα (γαλλόφωνο) κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει με το N-VA» δήλωσε ο Φιλίπ Λεντέντ, οικονομολόγος της ING.