Μια γυναίκα που παραλίγο να χάσει τη ζωή της σε τροχαίο ατύχημα αποκάλυψε πως ταξίδεψε στην Κόλαση και περιέγραψε με λεπτομέρειες τη φρικτή εμπειρία που έζησε.

Η Γιόγκα Πρεμανάντα, από τη Φλόριντα, παραλίγο να χάσει τη ζωή της το 2003, ενώ οδηγούσε από το Λος Άντζελες για να συναντήσει έναν φίλο της στο Λας Βέγκας.

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, η 51χρονη πλέον γυναίκα, η οποία απέδωσε το σχεδόν θανατηφόρο τροχαίο σε «υπερβολική δόση ναρκωτικών», ανέφερε πως ένιωσε ένα «ευφορικό» συναίσθημα και έχασε τον έλεγχο του οχήματός της.

Όπως αναφέρει η Daily Mail, δυσκολεύτηκε να αναπνεύσει και την πλημμύρισε ένα αίσθημα τρόμου. Λίγο αργότερα, στον έρημο αυτοκινητόδρομο μεταξύ των δύο πόλεων, το αυτοκίνητό της βγήκε εκτός πορείας.

Τότε, όπως λέει, θυμάται να βλέπει τα «πόδια της συνθλιμμένα κάτω από το τιμόνι» και να «παλεύει για ανάσα», αλλά ήταν ήδη αργά και «πέρασε στην άλλη πλευρά».

Εκεί βρέθηκε σε ένα παγωμένο και σκοτεινό δωμάτιο, προτού καταλήξει σε έναν «τρομακτικό» λάκκο.

Στον χώρο αυτό υπήρχε μια σκοτεινή σκιά και έντονη μυρωδιά καπνού. Όταν κοίταξε προς τα πάνω, αντίκρισε ένα «ταβάνι χωρίς τέλος».

Η Πρεμανάντα βρέθηκε στη «σφαίρα της Κολάσεως» και, παρότι λέει πως δεν φοβήθηκε, είδε «μια περιστρεφόμενη πυρά από φλόγες, με ψυχές να κρέμονται από πάνω της, να ουρλιάζουν και να εκλιπαρούν για βοήθεια».

Στη συνέχεια την πλησίασε μια οντότητα την οποία πιστεύει πως ήταν ο Αρχάγγελος Ραφαήλ, θρησκευτική μορφή γνωστή για τις θεραπευτικές και προστατευτικές της ιδιότητες, και την προσκάλεσε. Ξαφνικά, βρέθηκε στην «αίθουσα αναμονής» του Παραδείσου.

«Οι διαστάσεις του χώρου ήταν περίεργες. Οι τοίχοι ήταν σκιές και κρύοι, αλλά και ζεστοί, ξηροί και υγροί. Δεν σκεφτόμουν καν το σώμα μου πίσω στη Γη», ανέφερε.

«Όταν εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Ραφαήλ, φορούσε μαύρα γυαλιά ηλίου, μια μακριά μαύρη καμπαρντίνα και ένα μαύρο καπέλο. Ξαφνικά, μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, μεταφέρθηκα σε μια αίθουσα αναμονής του Παραδείσου. Ένιωσα απόλυτα φυσιολογικά και άνετα. Όταν έφτασα στην άλλη πλευρά, ένιωσα ανακούφιση, ήταν σαν να γύρισα σπίτι».

Η Πρεμανάντα περιέγραψε πως μπήκε σε μια μακριά λευκή σήραγγα μαζί με άλλες ψυχές που ταξίδευαν μέσα στη σφαίρα.

Η τελική της μοίρα, όπως είπε, ήταν στα χέρια του Αρχαγγέλου Ραφαήλ, ο οποίος αποφάσιζε αν κάποιος θα χόρευε με τον Θεό ή με τον Διάβολο.

«Καθόταν σε ένα γραφείο και σφράγιζε έγγραφα με πληροφορίες για τις ψυχές. Υπήρχε μια φωτεινή και λαμπερή ενέργεια γύρω του, το απολύτως αντίθετο από αυτό που φανταζόμουν για την Κόλαση. Κανείς δεν μιλούσε, αλλά επικοινωνούσαμε. Ένα οικείο συναίσθημα με πλημμύρισε, καθώς κάποιες ψυχές έφταναν στο τέλος της σήραγγας και ήξερα ότι δεν έπρεπε να πάω εκεί. Εγώ είχα ακόμη το φυσικό μου σώμα, ενώ οι άλλες ψυχές ήταν μόνο σφαίρες φωτός που περνούσαν», είπε η Πρεμανάντα.

Όταν ήρθε η σειρά της να πλησιάσει τον Αρχάγγελο Ραφαήλ, η Πρεμανάντα έμεινε έκπληκτη όταν εκείνος σφράγισε το «εισιτήριό» της και αντιτάχθηκε στο δυστύχημα.

«Πήρε την έγκριση από τον Θεό να σώσει τη ζωή μου. Όταν επέστρεψα στο φυσικό μου σώμα, το αυτοκίνητό μου βρισκόταν ξανά στον δρόμο, χωρίς γρατζουνιές ή χτυπήματα. Ήταν σαν σκηνή από ταινία. Ήμουν γεμάτη ελπίδα και οι πληροφορίες που είχα λάβει αναδιοργάνωσαν το σώμα μου. Ένα μέρος του εγκεφάλου μου είχε ενεργοποιηθεί και η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί».

Η Πρεμανάντα, τρομοκρατημένη, επέστρεψε στο σπίτι της.

«Νιώθω πως μια ανώτερη δύναμη με έφερε πίσω με ασφάλεια εκείνη την ημέρα. Δεν είχα αντιληφθεί το εύρος και το βάθος αυτού που μου συνέβη. Ένιωθα μεταξύ δύο κόσμων, σαν ένα κομμάτι μου να βρισκόταν ακόμη στην αίθουσα αναμονής του Παραδείσου», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, η Πρεμανάντα είπε πως δυσκολεύτηκε ξανά να αναπνεύσει ενώ οδηγούσε, καθώς της ήρθαν μνήμες από το «τροχαίο» και έσπευσε στο νοσοκομείο.

Οι γιατροί προσπάθησαν να της χορηγήσουν αγχολυτικά φάρμακα, αλλά, όπως λέει, μια «φωνή γεμάτη σοφία» της μίλησε εσωτερικά και την παρότρυνε να φύγει.

Σήμερα, αυτή η φωνή την καθοδηγεί καθημερινά και έχει εμπνευστεί να βοηθά άλλους να κατανοήσουν τις δικές τους εμπειρίες κοντά στον θάνατο (NDEs) μέσω της εργασίας της ως ολιστική θεραπεύτρια, έχοντας αποκτήσει πιστοποιήσεις στον τομέα της θεραπείας και της αποτοξίνωσης, στο πλαίσιο της νέας της πορείας.

«Ο Θεός επέλεξε να σώσει τη ζωή μου και να με στείλει πίσω για να ζήσω ένα όμορφο ταξίδι. Οι άνθρωποι λένε πως φαίνομαι διαφορετική, αλλά αυτό είναι απλώς ο νέος εαυτός μου. Έχω έρθει αντιμέτωπη με αϋπνία, άγχος και πνευματική σύγχυση επειδή τίποτα πλέον δεν βγάζει νόημα. Δεν έχω αγγίξει ναρκωτικά, αλκοόλ, καφεΐνη, φάρμακα ή ζωικά προϊόντα από τότε, ώστε να καθαρίσω το σώμα μου. Αλλά έχω μάθει ότι όσα κάνουμε στη Γη είναι ανάποδα. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι η μόνη, ούτε η μόνιμη. Η Κόλαση μου έμαθε πολλά, έμαθα τη σημασία της συμπόνιας προς τους άλλους. Δεν φοβάμαι να τη ζήσω ξανά και είμαι ευτυχής που κατάφερα να ξεφύγω από τα πλαίσια που δημιουργούμε οι ίδιοι και μας πληγώνουν μακροπρόθεσμα», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Η Πρεμανάντα συνέχισε: «Οι άνθρωποι πρέπει να ξυπνήσουν ώστε να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο στην αληθινή μας φύση, πριν να είναι αργά».

Οι εκτιμήσεις για το πόσοι άνθρωποι βιώνουν εμπειρίες κοντά στον θάνατο διαφέρουν, αλλά μελέτες δείχνουν πως μεταξύ 10% και 20% των ατόμων που έχουν πλησιάσει τον θάνατο αναφέρουν μια τέτοια εμπειρία.

Αυτό μεταφράζεται σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ειδικά με την αύξηση των ποσοστών επιβίωσης σε περιπτώσεις καρδιακής ανακοπής και άλλων απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων.

Παρότι οι εμπειρίες κοντά στον θάνατο διαρκούν μόνο λίγα λεπτά, μπορούν να έχουν βαθύ αντίκτυπο. Χρόνια μετά, η Πρεμανάντα λέει πως ακόμη σκέφτεται καθημερινά τα οράματά της.

Όπως έγραψε στην ιστοσελίδα της: «Πέρασα χρόνια προσπαθώντας να κατανοήσω αυτό που αργότερα κατάλαβα πως ήταν μια βαθιά εμπειρία κοντά στον θάνατο. Εκείνη η στιγμή δεν ήταν το τέλος μου, ήταν η μύησή μου. Μια στιγμή που με εκτόξευσε σε ένα πνευματικό ταξίδι 20 ετών αφύπνισης, ανάμνησης της ψυχής και ριζικής αυτοεκτίμησης».