Η δική μου ιστορία μητρότητας ξεκινά το 2015 όταν με τον άντρα μου είπαμε να ξεκινήσουμε να προσπαθούμε για παιδάκι. Οι περισσότερες φίλες μου ή ήταν έγκυες εκείνη την περίοδο, ή είχαν ήδη τα μωράκια τους και έτσι μου είχαν πει ότι με τεστ ωορρηξίας μένεις πιο εύκολα έγκυος. Διάβασα ποια τεστ είχαν τις καλύτερες κριτικές, (αυτά ήταν τα τεστ ωορρηξίας hometest), οπότε μια που ήμουν τότε 29 χρονών είπα να αγοράσω και να ξεκινήσω μ’αυτά. 

Τεστ ωορρηξίας και έναρξη εγκυμοσύνης 

Βρήκα πολύ εύκολα τις γόνιμές μου μέρες και για καλή μας τύχη έμεινα έγκυος με την πρώτη! Απίστευτο; Πόσο τυχερή ήμουν; Πόσο με βοήθησαν τα τεστ; Δεν μπορούσα να το πιστέψω! Η χαρά μου απερίγραπτη! Έκανα τις χοριακές μου και ό,τι χρειαζόταν και περίμενα για την πρώτη επίσκεψη στην τότε γυναικολόγο μου κατά την έκτη εβδομάδα. Πάω εκεί μέσα στη χαρά και ξαφνικά η γιατρός μου είπε ότι δεν έβλεπε κάτι μέσα στον σάκο. Έπρεπε να δει ένα άσπρο ρυζάκι και δεν ήταν εκεί. Σάκος όμως υπήρχε. 

Κλείσαμε νέο ραντεβού για λίγες μέρες αργότερα. Έλα όμως που από εκείνο το βράδυ άρχισε μια τρελή αιμορραγία. Πήρα τα χάπια που μου έδωσε η γιατρός μου, ξάπλωσα και προσευχόμουν. Η αιμορραγία λιγόστευσε, δεν μπορώ να πω ότι είχε αλλάξει κάτι δραματικά και ήρθε η μέρα του επόμενου ραντεβού μου. Είδαμε πάλι μόνο τον σάκο και πολύ μεγάλη αποκόλληση. Κανονικά την έβδομη εβδομάδα θα έπρεπε να δούμε κάτι σαν φασόλι και καρδιά φυσικά. Τελικά μου έκαναν απόξεση. Η ψυχολογία μου ήταν χάλια. Όποια το έχει περάσει, θα με καταλάβει. 

Η προσπάθεια για εγκυμοσύνη συνεχίζεται 

Εγώ όμως πάλι ήθελα να μείνω έγκυος. Έπρεπε όμως να περιμένω τρεις μήνες για να επανέλθει η μήτρα μου μετά την απόξεση. Πέρασαν οι τρεις μήνες, χρησιμοποίησα τα τεστ ωορρηξίας, βρήκα τις γόνιμες μέρες μου, είχαμε επαφές όπως έπρεπε, αλλά τίποτα εκείνο τον μήνα, ούτε τον επόμενο… ούτε τους επόμενους. “Δεν θα ήταν τελικά τόσο εύκολο όπως την πρώτη φορά”, σκέφτηκα. 

Αρκετούς μήνες μετά κάνω το καθιερωμένο τεστ εγκυμοσύνης και βλέπω γραμμή!!! Η χαρά μου τεράστια, αλλά συγκρατημένη. Αυτή τη φορά δεν το ανακοινώσαμε σε κανέναν και περιμέναμε την αυχενική διαφάνεια για να δούμε ότι όλα είναι καλά και μετά θα το λέγαμε στους δικούς μας. 

Η άσχημη εξέλιξη στην προσπάθεια συνεχίζεται 

Όλα ξεκίνησαν ομαλά με αυτή την εγκυμοσύνη. Είδαμε και την καρδούλα, είχα και το ραντεβού της αυχενικής έτοιμο. Λίγες μέρες πριν, αίμα! Πάλι τα ίδια. Πάλι χάπια, πάλι στο κρεβάτι. Σηκωνόμουν μόνο για τουαλέτα. Ξαφνικά η αιμορραγία έγινε βαριά. Πάλι εκτάκτως στη γυναικολόγο. Αυτή τη φορά ήταν ολόκληρο το έμβρυο αλλά δεν χτυπούσε η καρδιά. Το έψαχνε από χίλιες πλευρές, μήπως έκανε λάθος. Με έστειλε και σε συνάδελφο, που είχε καλύτερο υπέρηχο. Κι εκεί τα ίδια. Εκείνη τη φορά έκανα απόξεση κάπου πριν τα μεσάνυχτα… Τότε βόλευε τη γυναικολόγο μου. Η στενοχώρια μου ήταν απερίγραπτη. Με έπιασε απελπισία. Έκλαιγα με λυγμούς και έψαχνα στο ίντερνετ για παρόμοιες εμπειρίες. Ήμουν απαρηγόρητη. 

Κι όμως, ήθελα να ξαναπροσπαθήσω κι ας μου έλεγαν οι περισσότεροι να το αφήσω για λίγο καιρό για να συνέλθω ψυχολογικά. Σε 4 μήνες πάλι θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Έλα όμως που καταλάβαινα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Κανένα σύμπτωμα και όλα τα τεστ εγκυμοσύνης με την ίδια αχνή γραμμή. Δεν σκούραινε με τίποτα. Αποτέλεσμα; Βιοχημική. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε απόξεση. Εντωμεταξύ είχα αλλάξει γυναικολόγο. Μούδιασα τότε. 

Να κάνουμε κι άλλη προσπάθεια ή όχι; 

Με όλα αυτά και την ψυχολογία και των δυο μας πεσμένη, το άφησα εντελώς το θέμα παιδιού. Δεν ήθελα ούτε να το ακούσω και σίγουρα να μην το συζητήσω καθόλου. Δουλειά, καθημερινότητα, ταξίδια. Πρέπει να ήταν 5 χρόνια μετά που σε εκκαθάριση βρήκα κάτι παλιά τεστ ωορρηξίας (ληγμένα βέβαια) και σκέφτηκα ότι ίσως ήταν τότε η ώρα μου. Το συζήτησα με τον άντρα μου. Το είχε αφήσει πάνω μου, δεν με πίεζε ποτέ. Οπότε μου είπε ότι αν εγώ ήμουν έτοιμη, ήταν κι αυτός. 

Πάλι έρευνα στο ίντερνετ. Η εταιρία Hometest ακόμα υπήρχε και θυμάμαι ότι απαντούσαν σε κάθε μου ερώτηση. Τώρα που οι κύκλοι μου ήταν πιο άστατοι από ποτέ (μεγάλωνα βέβαια, 36!), σιγά μην έβρισκα την ωορρηξία μου εύκολα. Τέλος πάντων με ενημέρωσαν πάνω στα καινούρια μου δεδομένα και ήταν δίπλα μου για 3 κύκλους, με όλες μου τις χαζές ερωτήσεις. 3 μήνες μας πήρε για το θετικό τεστ εγκυμοσύνης!!! Μόλις 10 μέρες μετά τη μία και μοναδική επαφή, είδα μια αχνή γραμμή στο τεστ και η καρδιά μου κόντεψε να σπάσει από την ταχυπαλμία. Με πολλή προσευχή και προσοχή, όλα πήγαν καλά αυτή τη φορά. 

Μην το βάζετε ποτέ κάτω! 

Πλέον, έχω την 5 μηνών μπεμπούλα μου στην αγκαλιά μου και δεν θυμάμαι τίποτα από τα παλιά. Τυχαία γεγονότα οι προηγούμενες αποβολές, δεν το έψαξα ποτέ και τελικά δεν χρειάστηκε. Αυτό που θέλω να πω και εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στο θέμα του παιδιού, κάθε περίπτωση δεν είναι ίδια με την άλλη αλλά μην το βάζετε ποτέ κάτω! Ακόμα κι αν υπάρξουν αντιξοότητες και μεγάλες δυσκολίες, γίνονται ακόμα και θαύματα! Ή τουλάχιστον γίνονται… πράγματα που μοιάζουν με θαύματα!