Είναι η γωνιά της Κρήτης που αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ταξιδιώτες. Το υπέροχο τοπίο που την περιβάλλει, αλλά και η ομορφιά του ίδιου του χωριού, κάνουν τις Μαργαρίτες ακαταμάχητες ως προορισμό. Ειδικά, την άνοιξη.
Τις λένε και το «χωριό των πιθαράδων», μιας και η αγγειοπλαστική παράδοση τους είναι εμφανής σε κάθε γωνιά του οικισμού. Στις Μαργαρίτες ο επισκέπτης περπατά σε δρομάκια με μεγάλες πήλινες γλάστρες, τις περίφημες μαργαριτσανές στάμνες, ενώ έξω από κάθε σπίτι, βλέπει κανείς κεραμικά κρεμασμένα στους τοίχους και πιθάρια που κοσμούν τους ανθοστολισμένους κήπους.
Οι Μαργαρίτες «ανθίζουν» στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 300 μέτρων και σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο. Ο πολιτιστικός πλούτος, το ευχάριστο κλίμα, η εύφορη και πλούσια γη συνθέτουν τι ψηφιδωτό της μακραίωνης ιστορίας τους, καθώς ο οικισμός άκμαζε ήδη από το τέλος του Βυζαντίου και την αρχή της Ενετοκρατίας.
Η τέχνη του πηλού είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού και τουλάχιστον 16 εργαστήρια ασχολούνται με μοντέρνες αλλά και παραδοσιακές κατασκευές.
Την περίοδο του Πάσχα, όσοι επισκέπτονται την περιοχή, δεν παραλείπουν μία βόλτα και από τις πολύχρωμες Μαργαρίτες. Αν βρεθείτε στα μέρη αυτά, μην παραλείψετε μία στάση στην αναπαλαιωμένη Ιερά Μονή Σωτήρος Χριστού και Αγίου Γεδεών που στέκει αγέρωχη από τον 16ο αιώνα, αλλά και στην παλαιότερη όλων εκκλησία, τον Άγιο Ιωάννη Θεολόγος, στον αυλόγυρό του οποίου είναι θαμμένοι νεκροί του Αρκαδίου.
