Τέσσερα χρόνια έχουν συμπληρωθεί από το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στη χώρα, ωστόσο μία αστυνομική επιχείρηση της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Πατρών για την εξάρθρωση εγκληματικής ομάδας που εμπλέκεται σε ληστείες, κλοπές και διακίνηση ναρκωτικών, προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας.

Το γεγονός ότι ανάμεσα στους 7 συλληφθέντες ήταν και ο 28χρονος γιος του καταδικασμένου για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «17Ν», Κωνσταντίνου Καρατσώλη ή «Στέλιου», ήταν αρκετό για να ξυπνήσει μνήμες από το αιματοβαμμένο παρελθόν του ένοπλου αντάρτικου πόλης. Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτός ο λόγος… Η συμμορία των 7 της Πάτρας μπορεί να δρούσε ως ποινική ομάδα, αλλά με μεθόδους που παραπέμπουν σε ένοπλο αντάρτικο πόλεως, με συνωμοτικούς κανόνες και μέτρα «αυτοπροστασίας» από την ΕΛ.ΑΣ., όπως δείχνουν οι σημειώσεις και τα εγχειρίδια που βρέθηκαν στα κρησφύγετα τους. Το γεγονός δε ότι εντοπίστηκε και εκρηκτικός μηχανισμός με περίπου 230 γραμμ. ύλης C4, ήταν ένα ακόμη «καμπανάκι» για την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία που είναι υποχρεωμένη να εξετάζει κάθε ομάδα και κάθε πρόσωπο που ενδεχομένως να κινείται στις παρυφές της τρομοκρατίας.

«Παλαιά» τρομοκρατία

Στιγμιότυπο από τη δίκη της 17Ν

Το καλοκαίρι του 2002 με την εξάρθρωση της «17Ν», που η δράση της σημάδεψε με αίμα την μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, έκλεισε ο κύκλος της «παλαιάς» τρομοκρατίας στην Ελλάδα. Η έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού, το βράδυ της 29ης Ιουνίου στο λιμάνι του Πειραιά, ήταν η θρυαλλίδα των καταιγιστικών εξελίξεων που ακολούθησαν. Ακόμη και σήμερα, βέβαια, έχοντας συμπληρωθεί δύο δεκαετίες από το τέλος της επονομαζόμενης «οργάνωσης – φάντασμα», υπάρχουν πλείστα όσα αναπάντητα ερωτήματα για πρόσωπα και αντικείμενα. Ερωτήματα που ίσως δεν απαντηθούν ποτέ, με το όνομα της «17Ν» να προκαλεί και σήμερα δέος στα άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου και όσους κινούνται στο ένοπλο αντάρτικο πόλεως.

Στην «παλαιά» τρομοκρατία άνηκε και ο «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας», με την πρώτη εμφάνιση του να καταγράφεται το 1975, με περισσότερες από 200 βομβιστικές επιθέσεις (σ.σ. με εμπρηστικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς) στο ενεργητικό του. Ο «ΕΛΑ» ήταν μία οργάνωση που χτίστηκε στα πρότυπα των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» της Ιταλίας, με πολλά μέλη στους κόλπους του και τη συνένωση με την «1η Μάη» τον Απρίλιο του 1990, όπου οδήγησε στην εξασθένιση της δράσης του και στο τέλος –με απόφαση των μελών του- τον Ιανουάριο του 1995. Έκτοτε οι όποιες αναφορές στον «Επαναστατικό Λαϊκό Αγώνα» είναι καθαρά ιστορικές…

Ο συνδετικός κρίκος

Τον Σεπτέμβριο του 2003 και ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει… ξεμπλέξει με την τρομοκρατία, μία νέα οργάνωση κάνει την εμφάνιση της με εντυπωσιακό χτύπημα. Ο λόγος για τον «Επαναστατικό Αγώνα» των Νίκου Μαζιώτη και Πόλας Ρούπα, ο οποίος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της «παλαιάς» με τη «νέα» τρομοκρατία. Η δράση του σταματάει τον Απρίλιο του 2014 με ένα χτύπημα – επίδειξης ισχύος, με την έκρηξη παγιδευμένου Ι.Χ. αυτοκινήτου με 75 κιλά εκρηκτικά, έξω από τα γραφεία της Τράπεζας της Ελλάδος στην οδό Αμερικής. Σήμερα, τόσο ο Νίκος Μαζιώτης όσο και η Πόλα Ρούπα, είναι έγκλειστοι στις φυλακές και η δράση τους περιορίζεται σε κείμενα – μανιφέστα.

«Νέα» τρομοκρατία

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, τον Δεκέμβριο του 2008 στα Εξάρχεια από τον πρώην ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, αποτέλεσε το σημείο καμπής για την εμφάνιση της επονομαζόμενης «νεοτρομοκρατίας» στη χώρα μας. Η «Σέχτα Επαναστατών», με το πρώτο της χτύπημα να καταγράφεται τον Φεβρουάριο του 2009 όταν και επιτέθηκε με πυρά από Kalashnikov και χειροβομβίδα στο Αστυνομικό Τμήμα Κορυδαλλού, είναι αυτή που θεωρείται ως η πιο «σκληρή», έχοντας αναλάβει και την ευθύνη για δύο δολοφονίες. Στα αξιοσημείωτα ότι μέχρι σήμερα δεν έχει συλληφθεί κανένα μέλος της, ενώ έχει «σιγήσει» από το 2010 κι έπειτα μετά τη δολοφονία του δημοσιογράφου, Σωκράτη Γκιόλια.

Με 250 επιθέσεις στο ενεργητικό της (σ.σ. με εμπρηστικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς) η «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» χαρακτηρίστηκε από τις Αρχές ως η πλέον δραστήρια οργάνωση του ένοπλου αντάρτικου πόλεως. Η πρώτη της εμφάνιση, τον Ιανουάριο του 2008, ήταν με… γκαζάκια σε τράπεζες, ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2009 απασχόλησε τις αστυνομίες των… μισών κρατών της Ευρωζώνης, καθώς έστειλε παγιδευμένα δέματα – βόμβες στις πρεσβείες της Χιλής, του Μεξικού, της Ρωσίας, της Ελβετίας κ.ά.), σε διεθνείς οργανισμούς (Europol κ.ά.), αλλά και σε ξένους ηγέτες κρατών όπως ο τότε Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο τότε Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η τότε καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Η δράση των «Πυρήνων», μετά από μπαράζ συλλήψεων, έχει σταματήσει από το 2017.

Ανήμερα των ευρωεκλογών του 2014 μία νέα τρομοκρατική οργάνωση, η «Επαναστατική Αυτοάμυνα», έκανε την εμφάνιση της, πραγματοποιώντας επίθεση με πολεμικό τυφέκιο Kalashnikov και στόχο τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη. Έκτοτε θα ακολουθήσουν άλλα 4 χτυπήματα, εκ των οποίων το ένα χειροβομβίδα (σ.σ. στην είσοδο της γαλλικής πρεσβείας, απέναντι σχεδόν από τη Βουλή) και τα υπόλοιπα με πυροβολισμούς, με το τελευταίο χτύπημα να καταγράφεται τον Νοέμβριο του 2017.

Τι ισχύει σήμερα

Το πιο πρόσφατο χτύπημα με «υπογραφή» τρομοκρατικής οργάνωσης είναι αυτό της «Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών», στις 17 Δεκεμβρίου 2018 με την έκρηξη ισχυρή βόμβας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Η συγκεκριμένη ομάδα, με τη δράση της να χρονολογείται από το 2013, δεν έχει προβεί σε άλλο χτύπημα δεν έχει πάψει όμως και να απασχολεί τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. (σ.σ. Αντιτρομοκρατική και Κρατική Ασφάλεια). Το γεγονός ότι πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 4 χρόνια «ησυχίας» είναι θετικό σημάδι, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρο από άτομα που έχουν κάνει το… αγροτικό τους ως αντιεξουσιαστές και ενδεχομένως να θέλουν να περάσουν στο επόμενο στάδιο.

Αυτό που είναι δεδομένο και φάνηκε και με τη σύλληψη των 7 της Πάτρας, είναι ότι το ένοπλο αντάρτικο πόλεως και το κοινό ποινικό έγκλημα έχουν αρκετά κοινά σημεία επαφής. Η εξέλιξη της τεχνολογίας φαίνεται να αποτελεί σύμμαχο για τις Αρχές ασφαλείας της χώρας, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. προχωρά όλο και περισσότερο την «χαρτογράφηση» προσώπων με ποινικό –και όχι μόνο- ενδιαφέρον- και γνώμονα την αποτροπή τυχόν χτυπήματος σε ανθρώπινο στόχο.