Η απεμπλοκή από τις δομές του ΝΑΤΟ ένα από τους κεντρικούς πυλώνες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την εξωτερική και αμυντική πολιτική, το οποίο παρουσίασε ο Θοδωρής Δρίτσας.
Όπως επισημάνθηκε, σε μια περίοδο που οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν και η ηγεμονία των ΗΠΑ αμφισβητείται όλο και περισσότερο, η πολιτική του ευρω-ατλαντισμού και της συμμόρφωσης με τους πολεμικούς σχεδιασμούς του Ν.Α.Τ.Ο. δεν έχει μέλλον.
«Σταθερή επιδίωξή μας είναι η μείωση των εξοπλισμών τόσο στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου ειδικά, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο γενικά», ανέφερε ο Θ. Δριτσας κατά την παρουσίαση του προγράμματος. «Θεωρούμε ότι οι στρατιωτικές συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ, στρατιωτικοποιούν τις διεθνείς σχέσεις και αυξάνουν, αντί να μειώνουν, τον κίνδυνο πολέμου. Για την Ευρώπη επιδιώκουμε την αντικατάσταση του ΝΑΤΟ και των κοινών στρατιωτικών δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένα Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλειας με βασικές αρχές την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, τον έλεγχο και τη μείωση των εξοπλισμών. Επιδιώκουμε ακόμα την αντικατάσταση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας από έναν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μείωσης των Εξοπλισμών, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να πρωτοπορήσει στην πολιτική ειρήνης».
Παράλληλα, προστίθεται ότι η δομή, η διάταξη και ο εξοπλισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων χρειάζεται να επανεξεταστούν με σκοπό την απεμπλοκή από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, την αποφυγή κάθε εμπλοκής σε διεθνείς διενέξεις που δεν θίγουν την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας, την κατάργηση της λεγόμενης «διπλωματίας των εξοπλισμών» και την αύξηση της αμυντικής και αποτρεπτικής ισχύος με το λιγότερο δυνατό κόστος.
Ειδικότερα, οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ στους τομείς άμυνας και εξωτερικής πολιτικής αφορούν:
Ι. Νέα, ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική
Η ελληνική εξωτερική πολιτική εδώ και χρόνια είναι μια διαδοχή ασύμμετρων προσαρμογών στους σχεδιασμούς των ισχυρών συμμάχων (Η.Π.Α.-Ν.Α.Τ.Ο.- ΙΣΡΑΗΛ ηγεμονεύουσες δυνάμεις και ισχυρά κράτη της Ε.Ε.) συνδυασμένη με αποσπασματική αναζήτηση ευκαιριών για ενίσχυση της επιρροής στα Βαλκάνια, αλλά και με βαθμιαία χαλάρωση παραδοσιακών δεσμών με χώρες του αραβικού κόσμου και της Μ. Ανατολής.
Αυτός ο προσανατολισμός πρέπει να αλλάξει.
Εξειδικεύοντας τα βασικά στοιχεία αυτής της πολιτικής θεωρούμε πως σήμερα η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να ιεραρχήσει κατά προτεραιότητα τις παρακάτω 12 επιλογές:
1. Προαπαιτούμενο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής είναι η απαράδεκτη επιτελική αξιοποίηση του δυναμικού του διπλωματικού σώματος. Η χάραξη και άσκηση χωρίς διαφανείς με κοινοβουλευτικό έλεγχο , με χρησιμοποίηση εξωυπηρεσιακών ειδικών συμβούλων που διαμόρφωσαν διαδοχικά στο ΥΠ.ΕΞ. οι διατελέσαντες τα τελευταία χρόνια Υπουργοί και Πρωθυπουργοί, πρέπει να καταργηθεί.
2. Σήμερα επείγει να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα για την αποτροπή ενός νέου πολέμου στη Μ. Ανατολή με πρόσχημα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Ειδικά η Ελλάδα κινδυνεύει να εμπλακεί, άμεσα ή έμμεσα σε ενδεχόμενη επίθεση εναντίον του Ιράν ή και σε χώρες του Αραβικού κόσμου, με το σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ, αλλά και με χρήση της βάσης της Σούδας από το ΝΑΤΟ. Χρειάζεται λοιπόν και οι δύο αυτές δυνατότητες εμπλοκής να καταργηθούν.
3. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους λεγόμενους «ανθρωπιστικούς πολέμους» και σε «πολέμους για τη δημοκρατία», και θα αρνηθούμε οποιαδήποτε συμμετοχή της χώρας μας σε ενδεχόμενη επέμβαση στη Συρία.
4. Στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας στην εξωτερική πολιτική είναι η επίλυση του Κυπριακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση του νησιού στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής – διζωνικής ομοσπονδίας με μία ιθαγένεια, μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα. Για μια Κύπρο χωρίς ξένους στρατούς και ξένες βάσεις.
5. Η σταθερή θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ε.Κ.Μ. είναι ότι η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ανακήρυξη ΑΟΖ και στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου της, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Για την κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού και την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ χρειάζεται να αρχίσουν οι αναγκαίες διαδικασίες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες.
6. Θεωρούμε ότι το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και το σχέδιο για τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα» αυξάνει τον κίνδυνο πολέμου ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Η Ελλάδα πρέπει να συνεργαστεί και με άλλες χώρες για να αποτραπεί η υλοποίηση αυτών των σχεδίων.
Θα επιδιώξουμε την άμεση ανάκληση της ελληνικής δύναμης από το Αφγανιστάν, καθώς και από άλλες στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. -. Σταθερή και αμετάκλητη παραμένει η στρατηγική μας θέση για την ανάγκη να αποδεσμευτούμε από το ΝΑΤΟ. Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών αυτής της επιδίωξης. Πιστεύουμε όμως ότι, , οι διεθνείς εξελίξεις θα επιβεβαιώνουν την ορθότητα της θέσης μας.
7. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Η Τουρκία επιδιώκει την ανάδειξή της σε ηγεμονική δύναμη στην περιοχή, ανταγωνιζόμενη το Ισραήλ Οι εντάσεις και η αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας είναι καθημερινές και συνεχείς.
Απαιτούνται πρωτοβουλίες για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών με διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου και του αμοιβαίου σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και του απαραβίαστου των συνόρων κανόνες καλής γειτονίας και πολύμορφης συνεργασίας.
Πέραν της συνολικής και κατηγορηματικής μας αντίθεση μας για τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ που δορυφοριοποιεί τη χώρα μας, θα πρέπει να εργαστούμε αποτελεσματικά ώστε να ακυρώσουμε τη συμφωνία αυτή ώστε να μην εμπλακεί η χώρα μας άμεσα ή έμμεσα σε ενδεχόμενο πόλεμο με το Ιράν αλλά και στον Αραβικό κόσμο.
8. Διεκδικούμε την προώθηση μιας ενεργητικά φιλειρηνικής Βαλκανικής πολιτικής, μακριά από επιλογές πολέμου και εθνικιστικά μίση, με εμμονή στο απαραβίαστο των συνόρων και στον πλήρη σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα από φυλή, καταγωγή και θρήσκευμα, Τασσόμαστε κατά της αναγνώρισης της παράνομης μονομερούς ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη της διαβαλκανικής συνεργασίας στη βάση ενός σχεδίου Βαλκανικής συνανάπτυξης, με στόχο ένα αλληλέγγυο μέλλον για τους λαούς της περιοχής. Προωθούμε την ιδέα ενός Βαλκανικού Οικολογικού Χάρτη.
9. Εργαζόμαστε σταθερά υπέρ μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης στη διαφορά για το όνομα της Π.Γ.Δ.Μ. στο πλαίσιο του ΟΗΕ, λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις. Αποκρούουμε τις εθνικιστικές εντάσεις από κάθε πλευρά των συνόρων, και υποστηρίζουμε την πολύμορφη προσέγγιση, συνεργασία και οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τη γειτονική χώρα στη βάση του διεθνούς δικαίου και του απαραβίαστου των συνόρων.
10. Η ειρηνική συνύπαρξη των λαών που ζουν στην ιστορική Παλαιστίνη, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, μπορεί να κατοχυρωθεί σήμερα μόνο με την ύπαρξη δύο ισότιμων και ανεξάρτητων κρατών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Για να γίνει αυτό πρέπει να εφαρμοστούν οι σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ, να αποσυρθούν τα στρατεύματα του Ισραήλ από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και τα εδάφη της Συρίας και του Λιβάνου που κατέχει, να ιδρυθεί παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα που υπήρχαν πριν από τον πόλεμο του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και να ελευθερωθεί η Γάζα. Θα υποστηρίξουμε παράλληλα την ανάπτυξη των ελληνοϊσραηλινών και ελληνόπαλαιστινιακών σχέσεων στο εμπόριο, την επιστήμη, την έρευνα, τον πολιτισμό, τον τουρισμό.
11. Στο ασταθές διεθνές περιβάλλον, όπου οι ανταγωνισμοί όσο οξύνονται οδηγούν στη συγκρότηση κέντρων ισχύος εκτός των κανόνων διεθνούς νομιμοποίησης, είναι αναγκαία η διεκδίκηση της αποκατάστασης και της ενίσχυσης του Ο.Η.Ε. ως του κορυφαίου κέντρου διεθνούς νομιμότητας, ενότητας και ισορροπίας. Στην κατεύθυνση αυτή η ελληνική εξωτερική πολιτική μπορεί να επιδιώξει συμμαχίες με χώρες από όλον τον πλανήτη, αλλά και με τις γειτονικές χώρες, οι οποίες όπως η Ελλάδα αποσταθεροποιούνται εξαιτίας της πολυπολικότητας.
Το γεγονός ότι η αξιοπιστία του Ο.Η.Ε έχει υπονομευτεί και κλονιστεί, όχι μόνο δεν μειώνει, αλλά αντίθετα ενισχύει τη δυναμική μιας τέτοιας επιλογής. Μπορεί να αναδείξει τη χώρα μας σε περιφερειακό τουλάχιστον πρωταγωνιστή θετικών αλλαγών στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις και να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας της ανεξαρτησίας μας και να εμποδίσει την εμπλοκής μας σε επικίνδυνους ετεροκαθοριζόμενους ανταγωνισμούς.
12. Για τον Ελληνισμό της Διασποράς απαιτείται μια προοδευτική πολιτική οργανικής ένταξής του στους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς δημοκρατικής ανάπτυξης της χώρας μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Ε.Κ.Μ. πιστεύει πως μια εθνική πολιτική για τον Ελληνισμό της Διασποράς πρέπει να στοχεύει:
o Στην ενίσχυση της παρουσίας του στο εξωτερικό.
o Στην θεσμοθέτηση των οργανικών του σχέσεων με την Ελλάδα.
o Στην ομαλή επανένταξη των παλιννοστούντων Ελλήνων στην ελληνική κοινωνία.
o Αναγκαίος όρος για τον σχεδιασμό και υλοποίηση αυτής της πολιτικής είναι η λειτουργία της Γ.Γ.Α.Ε. ως του βασικού επιτελικού οργάνου της Πολιτείας.
o Στηρίζουμε τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα (κοινότητες και ομοσπονδίες) όπως και το Σ.Α.Ε. εφόσον αναπτύξει κατά κύριο λόγο τον διεκδικητικό του χαρακτήρα. Όχι στην πολυδιάσπαση και κατακερματισμό των οργανωμένων εκφράσεων του ελληνισμού της Διασποράς.
o Λέμε ΝΑΙ στο δικαίωμα της ψήφου με ορισμένες προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν το δημοκρατικό αυτό δικαίωμα στις χώρες υποδοχής.
o Θεωρούμε πως είναι απαραίτητη μια σταθερή πολιτική εκπαίδευσης των παιδιών των Ελλήνων του εξωτερικού που να προσαρμόζεται με ευελιξία στις εκπαιδευτικές συνθήκες κάθε χώρας.
o Δίνουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη μιας πολιτιστικής πολιτικής επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης και δημιουργίας μεταξύ των αποδήμων με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
ΙΙ. Για την Άμυνα και τις Ένοπλες Δυνάμεις
1. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ βασίζεται στην αρχή της διαρκούς προσπάθειας για ειρηνική επίλυση των διαφορών και αποκλεισμό της χρήσης βίας ή της απειλής χρήσης βίας. Σταθερή επιδίωξή μας είναι η μείωση των εξοπλισμών τόσο στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου ειδικά, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο γενικά. Θεωρούμε ότι οι στρατιωτικές συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ, στρατιωτικοποιούν τις διεθνείς σχέσεις και αυξάνουν, αντί να μειώνουν, τον κίνδυνο πολέμου. Για την Ευρώπη επιδιώκουμε την αντικατάσταση του ΝΑΤΟ και των κοινών στρατιωτικών δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένα Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλειας με βασικές αρχές την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, τον έλεγχο και τη μείωση των εξοπλισμών. Επιδιώκουμε ακόμα την αντικατάσταση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας από έναν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μείωσης των Εξοπλισμών, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να πρωτοπορήσει στην πολιτική ειρήνης.
2. Η δομή, η διάταξη και ο εξοπλισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων χρειάζεται να επανεξεταστούν με σκοπό την απεμπλοκή από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, την αποφυγή κάθε εμπλοκής σε διεθνείς διενέξεις που δεν θίγουν την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας, την κατάργηση της λεγόμενης «διπλωματίας των εξοπλισμών» και την αύξηση της αμυντικής και αποτρεπτικής ισχύος με το λιγότερο δυνατό κόστος. Αυτοί οι σκοποί απαιτούν
• Την εφαρμογή της αρχής «καμία μονάδα των Ε.Δ. σε στρατιωτική αποστολή εκτός συνόρων»
• Τη διακοπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το επιθετικό κράτος του Ισραήλ
• Την οργανωτική ανασυγκρότηση με ενίσχυση της διακλαδικότητας σε στρατηγικό και επιχειρησιακό επίπεδο, τον δραστικό περιορισμό των μη επιχειρησιακών μονάδων και τον περιορισμό της γραφειοκρατίας, όπως και τη μείωση περιττών λειτουργικών δαπανών που δεν σχετίζονται με μισθούς προσωπικού
• Τον επανασχεδιασμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων με αρχές:
1. Την αύξηση της διαθεσιμότητας των υπαρχόντων συστημάτων
2. Τις διαδικασίες προμήθειας κυρίως μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών και τη διασφάλιση υποστήριξης για τον συνολικό χρόνο ζωής του κάθε συστήματος
3. Τη διασφάλιση της συνεργασίας με τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, η οποία πρέπει να βασίζεται σε μονάδες δημόσιας ιδιοκτησίας και να τελεί υπό δημόσιο έλεγχο με συνεχή βελτίωση των τεχνολογικών της δυνατοτήτων
• Την αναβάθμιση και αξιοποίηση του στελεχιακού δυναμικού των ΕΔ με
1. Νέο θεσμικό πλαίσιο για την ιεραρχία, τις προαγωγές, τις τοποθετήσεις και τις μεταθέσεις με αντικειμενικά κριτήρια και αξιολόγηση
2. Την επανεξέταση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και του πλαισίου λειτουργίας των στρατιωτικών σχολών όλων των βαθμίδων, ώστε να διασφαλίζεται η προσαρμογή στα σύγχρονα επιστημονικά επιτεύγματα και ο συνδυασμός της άρτιας στρατιωτικής εκπαίδευσης με την εκπαίδευση σε ακαδημαϊκά γνωστικά αντικείμενα απαραίτητα για την εκπλήρωση της αποστολής των στελεχών των ΕΔ, αλλά και ο εκδημοκρατισμός και η κατάργηση στρατοκρατικών καταλοίπων στις σχολές.
3. Την αναδιοργάνωση των οικοδομικών οργανισμών με σκοπό την ταχεία επίλυση του ζητήματος της στέγασης του προσωπικού
• Την προστασία των δικαιωμάτων του προσωπικού των Ε.Δ. με
1. Αναθεώρηση του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα, ώστε η αρμοδιότητα των Στρατοδικείων να περιορίζεται σε αμιγώς στρατιωτικά αδικήματα
2. Δημοκρατική αναθεώρηση του συστήματος διοικητικών ποινών
3. Αλλαγή του νομικού και κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας των Ε.Δ. ώστε τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των στρατευμένων και των υπόχρεων στράτευσης να εναρμονιστούν με τις επιταγές του Συντάγματος και τις υποδείξεις του Συνηγόρου του Πολίτη και της Διεθνούς Αμνηστίας.
4. Υποστήριξη του συνδικαλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανόνων και του Συντάγματος.
5. Φροντίδα για το ανθρώπινο δυναμικό και τις ανάγκες του, όλων των βαθμών και τομέων, στο πλαίσιο του κράτους πρόνοιας και του κράτους δικαίου.
6. Ανατροπή των αντι μνημονιακών νομών που εξαθλίωσαν κοινωνικά, οικονομικά, συνταξιοδοτικά τους εν ενεργεία και τους απόστρατους.
