Θλίψη έχει σκορπίσει στον καλλιτεχνικό κόσμο ο θάνατος του Γεράσιμου Μιχελή. Ο ηθοποιός που έγινε ευρέως γνωστός μέσα από τον ρόλο του «κακού» στη σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη Στο Παρά Πέντε, έφυγε από τη ζωή μετά από ασθένεια την οποία «υπέμεινε με δοξολογία και ειρήνη ψυχής», όπως αναφέρεται στην ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, όπου ανακοινώθηκε η θλιβερή είδηση του θανάτου του.
Από τους πρώτους που αποχαιρέτησαν τον ηθοποιό, ήταν ο συμπρωταγωνιστής του στο Παρά Πέντε, Αργύρης Αγγέλου, ο οποίος σε story στο Instagram ανέβασε μία φωτό του Μιχελή, γράφοντας: «Αντίο Γεράσιμε».
Το δικό του «αντίο» στον Γεράσιμο Μιχελή έστειλε μέσα από το Instagram και ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος στη λεζάντα της ανάρτησής του έγραψε: «Μέσα στη σημερινή μέρα των εντάσεων και της δικαίωσης έρχεται μετά και την ανακοίνωση του θανάτου της παλαίμαχης Μαρίκας Βαξεβανίδου ένα θλιβερό νέο που μας γεμίζει οδύνη. Ο αγαπημένος φίλος και συνάδελφος Γεράσιμος Μιχελής μετά από μια τεράστια ταλαιπωρία υγείας έφυγε από την ζωή και αφήνει πιο φτωχό τον χώρο μας… Ένας τόσο σπουδαίος ηθοποιός και εργατικός άνθρωπος, τόσο χρήσιμος για το θέατρό μας να φεύγει τόσο νωρίς.. Καλό σου ταξίδι γλυκέ μας φίλε και συνάδελφε».
«Την ασθένειά του την υπέμεινε με δοξολογία και ειρήνη ψυχής»
Η θλιβερή είδηση έγινε γνωστή και μέσα από τον λογαριασμό στο Facebook της Ενορίας του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά.
«Με βαθιά θλίψη και με πίστη στη ζωοποιό Ανάσταση, η ενορία Αγίου Νικολάου Ραγκαβά ανακοινώνει την εκδημία του αγαπημένου μας αδελφού, Γεράσιμου Μιχελή, ηθοποιού, ποιητή και αφοσιωμένου μέλους της ενορίας μας.
Ο Γεράσιμος Μιχελής γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε ως αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη (1990).
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωνητικής, ενώ σπούδασε και στο Ωδείο του Πειραιά μονωδία και θεωρία. Συμμετείχε επίσης, στο τριετές Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του Λ. Βογιατζή (1989-1992).
Κατά τη δεκαετία του 1980 και 1990 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και με σημαντικές ιδιωτικές σκηνές (Θέατρο Αμόρε, Θέατρο Χορν), όπου ενσάρκωσε ρόλους σε έργα του Σαίξπηρ (Άμλετ, Μάκβεθ), του Τσέχωφ (Βυσσινόκηπος) και του Ίψεν (Έντα Γκάμπλερ). Οι ερμηνείες του χαρακτηρίστηκαν από βαθιά εσωτερικότητα, πνευματική ένταση και σπάνια αλήθεια.
Στην τηλεόραση, αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό μέσα από δημοφιλείς σειρές.
Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, οι οποίες αποτύπωσαν την πνευματική του αναζήτηση και τη βαθιά του σχέση με τον άνθρωπο και τον Θεό.
Την ασθένειά του την υπέμεινε με δοξολογία και ειρήνη ψυχής.
