Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τα παιδιά και τους νέους, όπως τονίστηκε στο επιστημονικό συμπόσιο των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα, με θέμα «Όταν κινδυνεύουν τα παιδιά» είναι η ανέχεια, η στέρηση, υλική και συναισθηματική και η ανεπάρκεια των συστημάτων παιδείας, υγείας, πρόνοιας και δικαιοσύνης.

«Τα παιδιά κινδυνεύουν όταν οι θεσμοί προστασίας τους χάνουν την ανθρωπιά τους», σημειώθηκε στο συμπόσιο, το οποίο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του καθηγητή Κωνσταντίνου Σέκερη, του οποίου η ζωή ήταν συνυφασμένη με υψηλό επίπεδο παιδείας, βαθύ αίσθημα ανθρωπισμού, ευγένεια, ηρεμία, μακροθυμία, ανιδιοτέλεια και αγάπη για τα παιδιά και τους νέους.

Χαιρετισμό στο συμπόσιο απηύθυνε η ψυχολόγος Μαίη Παπούλια, σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπό την αιγίδα του οποίου τέλεσε η διοργάνωση.

Ο Γενικός Διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα, Γεώργιος Πρωτόπαπας, είπε χαρακτηριστικά ότι είναι μια συνεχής πάλη, αναφερόμενος στις προσπάθειες, προκειμένου, τα παιδιά που μεγαλώνουν στα ιδρύματα, να μην καταλήξουν «ένας φάκελος, ένας αριθμός».

Ο κ. Πρωτόπαπας έκανε λόγο για «έλλειψη προνοιακής πολιτικής, πόρων και προσωπικού» στην Ελλάδα. Κατήγγειλε, ότι η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, που δεν επιδοτεί προνοιακά ιδρύματα ιδιωτικού χαρακτήρα και η μόνη χώρα που φορολογεί τη φιλανθρωπία.

«Τα Παιδικά Χωριά SOS και όλα τα προγράμματά μας στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στις δωρεές, δεν υπάρχει καμία κρατική επιχορήγηση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, από το 2011 θα φορολογούνται και τα έσοδα των δωρεών», είπε και πρόσθεσε: «Οι δωρητές μας στην Ελλάδα αριθμούν 60.000, κυρίως ιδιώτες, καθώς οι εταιρίες είναι μόλις 200-300».

Στην Ελλάδα, τα Παιδικά Χωριά SOS προστατεύουν μόνιμα 250 παιδιά, ηλικιών από 3,5 έως 16 χρόνων. Ο μικρότερος «ένοικός» τους είναι ο Χρηστάκης, ετών 3,5 στο Παιδικό Χωριό της Βάρης.

Από τα 17 τους, τα παιδιά φιλοξενούνται στις Στέγες Νέων, έως ότου γίνουν 22-23 ετών, οπότε δρομολογείται η επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Το Παιδικό Χωριό SOS αναδεικνύεται σε μοναδικό και ολοκληρωμένο μοντέλο προστασίας των παιδιών, βασιζόμενο στις αρχές «μητέρα, αδέρφια, σπίτι, χωριό». Είναι θεσμός που στα 60 χρόνια λειτουργίας του κατάφερε να εξαπλωθεί σε 162 χώρες και μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει προσφέρει τη μητρική αγκαλιά σε περισσότερα από 70.000 παιδιά, ενώ έχει υποστηρίξει περισσότερα από 220.000 παιδιά για να ζήσουν στη δική τους βιολογική οικογένεια.

Στόχος του θεσμού είναι ως το 2016 να έχει προσφέρει υποστήριξη σε 1 εκατ. παιδιά.

Στην Ελλάδα λειτουργούν τρία Παιδικά Χωριά SOS (Βάρης, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης), δύο Στέγες Νέων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη), τρία Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας (Αθήνα, Αλεανδρούπολη, Καλαμάτα), ο Ξενώνας SOS ΕΛΙΖΑ (για παιδιά κάτω των 5 ετών) στο Μαρούσι, δύο Ξενώνες Κακοποιημένων Παιδιών (Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη) και ένα Κέντρο Ημέρας για ΑΜΕΑ στην Αλεξανδρούπολη.

Στα Βαλκάνια, Παιδικά Χωριά SOS λειτουργούν στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Αλβανία, τη Σερβία και την ΠΓΔΜ.