Ο Θέμης Σοφός ανακοίνωσε ότι διεκδικεί την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, εκφράζοντας παράλληλα ανησυχίες για την πορεία της Δικαιοσύνης και το πόσο ανεξάρτητη είναι.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε για την υποψηφιότητά του, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Οι λέξεις Δημοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, καταντούν κήρυγμα Πλατωνικό, όταν η ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης και η ηγεσία της Δικαιοσύνης ανταγωνίζονται στο βαθμό ατυχών παρεμβάσεων στην δικαιοδοτική κρίση του Δικαστή…Η επιλογή στην κάλπη του Νοεμβρίου 2025 θα είναι καθοριστική ως προς το ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ θα έχει το δικηγορικό σώμα».
Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Θέμη Σοφού για την προεδρία του ΔΣΑ, με τις κάλπες να στήνονται τον Νοέμβριο:
«Σε λιγότερο από τρεις μήνες πρόκειται να διεξαχθούν οι αρχαιρεσίες για την εκλογή Προέδρου και Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Οι περιστάσεις επιβάλλουν ιδιαίτερη περίσκεψη και προβληματισμό για την επιλογή όλων μας. Το δικηγορικό σώμα βάλλεται μέσα σε συνθήκες προσβολής βασικών κανόνων λειτουργίας του κράτους δικαίου και συνταγματικών αρχών. Η Πολιτεία μας διαθέτει ακέραιες τις συνταγματικές άμυνες και τα απαιτούμενα εχέγγυα για την προστασία του πολίτη και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τη φωνή της ελεύθερης και ανεξάρτητης συνείδησής μου θέτω στην κρίση σας και ανακοινώνω ότι θα είμαι υποψήφιος Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών ως επικεφαλής της παράταξης των ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ. Θέτω υποψηφιότητα, διότι πιστεύω βαθιά ότι μπορώ να εκπροσωπήσω το δικηγορικό σώμα με γνώση και εργατικότητα. Δεσμεύομαι όπως πάντοτε να συμπράξω με όλες και όλους εσάς, με μοναδικό κοινό και σταθερό παρονομαστή την αναβάθμιση του ρόλου των δικηγόρων μέσα σε μια κοινωνία που βάλλεται, μια κοινωνία που βλέπει με αμηχανία την αμφισβήτηση θεσμικών λειτουργιών πανταχόθεν, συναισθανόμενη την αδυναμία να επιλέξει την οδό που θα εμπιστευθεί στα επόμενα βήματά της, μια κοινωνία που βλέπει έκπληκτη δημόσιους λειτουργούς να αντιμετωπίζουν ευθέως σύγκρουση συμφερόντων και την ταυτόχρονη υπηρεσία αντικρουόμενων συμφερόντων στο πρόσωπό τους. Κατά το κοινώς λεγόμενον, «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Αγωνίζομαι μέσα από τις τάξεις του δικηγορικού σώματος ήδη επί 32 και πλέον έτη, έχοντας στο ενεργητικό μου μια θητεία Αντιπροέδρου του Δ.Σ.Α. με διαρκή και αδιάλειπτη συμμετοχή στην προσπάθεια επίλυσης θεσμικών ζητημάτων και προβλημάτων των συναδέλφων μου. Έχω αποδείξει εμπράκτως ότι δεν βάζω τη φωνή της συνείδησής μου υπό το πρίσμα κομματικών ή άλλων μικροπολιτικών συμφερόντων και ότι ασκώ το λειτούργημα του συνηγόρου ανεξαρτήτως οιασδήποτε φύσης συμψηφιστικών και υπολογιστικών προσεγγίσεων «προσωπικού κόστους – οφέλους», με μοναδικό γνώμονα το σεβασμό στις συνταγματικές ατομικές ελευθερίες.
Έχω αφιερώσει ατέλειωτες ώρες σε επιστημονικά σεμινάρια στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και επιστημονικά συνέδρια μακράν κάθε φύσης προσωπικής προβολής, και με μόνο γνώμονα την ανάδειξη της επιστημονικής φύσης του Δικηγορικού Συλλόγου και του Δικηγορικού λειτουργήματος. Γνωρίζω τη θεσμική λειτουργία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών καθώς έχω υπηρετήσει ως Διοίκηση και όχι ως στείρα και ανέξοδη αντιπολίτευση. Έζησα ως Αντιπρόεδρος του Δ.Σ.Α. ιδιαίτερα παραγωγικούς διαλόγους αλλά και στείρα αντιπολιτευτική ρητορική «προσομοίωσης» Κοινοβουλίου, βλέποντας έκπληκτος συναδέλφους με κύρος και ήθος να αρνούνται να συμπλεύσουν ακόμα και στα αυτονόητα.
Έχω εκπροσωπήσει το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών στο παρελθόν σε διοικητικές Ολομέλειες Εφετών και του Αρείου Πάγου, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, καθώς και σε θεσμικές συσκέψεις ενώπιον του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, και σε ξένα κράτη, όπως προσφάτως στον Δικηγορικό Σύλλογο Κωνσταντινούπολης, ενώ έχω προασπισθεί πανθομολογουμένως και εμπράκτως τη θετική λειτουργία της θεσμικής θωράκισης του σώματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία του δικηγορικού λειτουργήματος.
Μεταξύ άλλων δράσεων, συμμετείχα στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας (με θέμα «Από τη Δικηγορία που ζούμε, στην δικηγορία που αξί-ζουμε») την 3-6 Οκτωβρίου 2024, στην Αλεξανδρούπολη τοποθετούμενος υπέρ του ήπιου ασυμβίβαστου του δικηγορικού λειτουργήματος (άρθρο μου δημοσιευμένο στο Νομικό Βήμα 2025). Την 27 – 28 Μαΐου 2025, αλλά και πριν από λίγες μόλις μέρες, στις 8 – 9 Σεπτεμβρίου 2025 συμμετείχα στην Ευρωπαϊκή Αντιπροσωπεία Δικηγορικών Συλλόγων στην Κωνσταντινούπολη υπερασπιζόμενος συναδέλφους μας στο πλαίσιο της ιστορικής υπογραφής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης προστασίας του δικηγορικού λειτουργήματος.
Οι συνάδελφοι που με βλέπετε στην καθημερινότητά μου στα δικαστήρια, με τιμάτε με την ψήφο σας, ήδη από το 2017 και το 2021, και σε εκείνες και εκείνους τους συναδέλφους, αλλά και το σύνολο του δικηγορικού σώματος οφείλω να τηρήσω την υπόσχεσή μου να εκφράζεται στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, με οποιοδήποτε καθήκον μου εμπιστευθεί το σώμα, μια φωνή ανεξάρτητη, ευσυνείδητη και πραγματικά ελεύθερη, η φωνή της/του δικηγόρου.
Μακριά από προσωπικές αντεγκλήσεις, δεν προτίθεμαι να αντιπαρατεθώ με τους σεβαστούς ανθυποψηφίους μου, παρά μόνον να προσκαλέσω πριν αλλά και μετά τις αρχαιρεσίες, να συζητήσουμε τρόπους με τους οποίους θα αναβαθμίσουμε το δικηγορικό λειτούργημα, θα ενισχύσουμε τη θεσμική θωράκιση του δικηγορικού σώματος και θα δώσουμε νέες ευκαιρίες για αύξηση της δικηγορικής ύλης και ενίσχυσης της εργασίας στους δικηγόρους.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, στους Δικηγορικούς Συλλόγους ανήκει η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μια δημοκρατική πολιτεία και η διασφάλιση της λειτουργίας ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η οποία απονέμεται πάντοτε στο όνομα του ελληνικού λαού, μαζί με την πανθομολογούμενη μέριμνα για τη συνδρομή των προϋποθέσεων αξιοπρεπούς άσκησης του δικηγορικού λειτουργήματος και την αναγκαιότητα για το σεβασμό και την τιμή που οφείλει να απολαμβάνει ο δικηγόρος από τη δικαστική και κάθε άλλη αρχή και εξουσία κατά την άσκηση του λειτουργήματός του.
Εκφράζω την ανησυχία μου για την πορεία της Δικαιοσύνης στη χώρα μας, συλλειτουργοί της οποίας είμαστε όλοι εμείς οι δικηγόροι, ανησυχία που όπως είναι ευνόητο αφορμάται από τη βαθειά πίστη του δικηγορικού σώματος, όχι μόνον στην αξία της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, αλλά και στην ανάγκη εξασφάλισής της στη σύγχρονη δυσχερή περίοδο μεταβολών και νέων δυσεφάρμοστων δικαστικών χαρτογραφήσεων κατά τη νομοθέτηση.
Στην πρακτική αυτή δεν αρκούν οι ανακοινώσεις. Χρειάζεται μαχητική και αδιαπραγμάτευτη δράση στο πλαίσιο μιας συστημικής προσέγγισης. Έχει αποδειχθεί αδιέξοδη, ατελής και ατελέσφορη μια αντισυστημική προσέγγιση του κοινωνικού αγώνα, απλά «για να κάνουμε φασαρία». Επιχειρηματολογία και εποικοδομητικός διάλογος απαιτείται, από ελεύθερη συνείδηση με ελεύθερη και αδέσμευτη σκέψη και φωνή.
Πόσες φορές στο παρελθόν αγνοήθηκαν δικηγορικοί σύλλογοι και μέλη τους προκειμένου να αποδειχθεί έτσι, εάν η εκτελεστική εξουσία αποδίδει στις αποφάσεις της, τάχα μου, για καλή νομοθέτηση, τη νομοθετικά επιβεβλημένη αξία στον εφαρμοστή και τον ερμηνευτή των κανόνων δικαίου; Πόσες φορές βλέπουμε τελευταία στιγμή τη σύσταση ad hoc επιτροπών χωρίς τη συμμετοχή του δικηγορικού σώματος με άμεση νομοθέτηση ατυχών και κατ΄ουσίαν ανεφάρμοστων κανόνων δικαίου; Όταν η επίκριση του έργου της Δικαιοσύνης και του δικηγορικού λειτουργήματος προσλαμβάνει τη μορφή εξευτελισμού των λειτουργών τους προς εκφοβισμό και καταπτόησή τους, όταν η πολιτική επιχειρεί να παρεισφρύσει επ΄αυτών, όταν η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία παρεμβαίνει στο έργο της με βίαιες, ανεπεξέργαστες και υπαγορευμένες νομοθετικές παρεμβάσεις στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και του δικηγορικού λειτουργήματος, τότε η Δικαιοσύνη υποσκάπτεται.
Οι λέξεις Δημοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, καταντούν κήρυγμα Πλατωνικό, όταν η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και η ηγεσία της Δικαιοσύνης ανταγωνίζονται στο βαθμό ατυχών παρεμβάσεων στην δικαιοδοτική κρίση του Δικαστή. Γι΄αυτό και θα πρέπει, με την αναγκαία αυτοκριτική μας, ως προς την αποτελεσματικότητα της φωνής που αρθρώνεται και της δράσης που αναπτύσσεται, να αναζητηθούν τρόποι καλλιέργειας της αξίας της απονομής της Δικαιοσύνης και ημών των δικηγόρων ως συλλειτουργών της, τόσο στη συνείδηση του λαού, αλλά προεχόντως και στη συνείδηση των εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας, με απώτερο σκοπό την εδραίωση της εμπιστοσύνης του κοινωνικού συνόλου στις θεσμικές λειτουργίες της Πολιτείας μας.
Η επιλογή στην κάλπη του Νοεμβρίου 2025 θα είναι καθοριστική ως προς το ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ θα έχει το δικηγορικό σώμα: Μια εκπροσώπηση εξαρτημένη και δεσμευμένη από κυβερνητικές επιλογές ή μια θεσμική εκπροσώπηση με βασικό πρόταγμα τον ουσιαστικό, ελεύθερο, αδέσμευτο, εποικοδομητικό και θεσμικό διάλογο. Δεν υπάρχει συμφέρον ανώτερο του γενικού συμφέροντος να διατηρηθεί η Δικαιοσύνη της χώρας ψηλά στη συνείδηση του λαού. Και δεν υπάρχει δικαιολογία ικανή να συγχωρήσει πράξεις συνεπαγόμενες τη μείωση της προς τη Δικαιοσύνη εμπιστοσύνης του λαού, πολλώ δε μάλλον του δικηγορικού σώματος. Όπως πάντοτε, εκφράζω την βαθιά μου αγάπη προς το δικηγορικό λειτούργημα και το σεβασμό μου προς όλο το δικηγορικό σώμα, με ένα δυναμικό κάλεσμα όλων να πορευτούμε σε μια ουσιαστική βελτίωση της καθημερινότητας στη βάση μιας δίκαιης και θεσμικής θωράκισης του λειτουργήματος».
