Η Ράντα είναι τριών ετών και ζυγίζει λιγότερο από τέσσερα κιλά. Το κορίτσι πάσχει από οξύ υποσιτισμό και κινδυνεύει να πεθάνει, όπως εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι στην Υεμένη, μια χώρα που σπαράσσεται από τον πόλεμο εδώ και περισσότερα από επτά χρόνια.

Στο αλ Χαντίς, έναν καταυλισμό εκτοπισμένων στην επαρχία Χάτζαχ, στη βόρεια Υεμένη, η Ράντα κλαίει ξαπλωμένη σε ένα σιδερένιo κρεβάτι μέσα σε μια σκηνή.

Στην Υεμένη, την πιο φτωχή χώρα της αραβικής χερσονήσου, εκατομμύρια παιδιά, όπως η Ράντα, υφίστανται τις επιπτώσεις του πολέμου μεταξύ του κυβερνητικού στρατού, τον οποίο από το 2015 στηρίζει ένας στρατιωτικός συνασπισμός υπό τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και των σιιτών ανταρτών Χούθι, που υποστηρίζονται από το Ιράν και οι οποίοι ελέγχουν το βόρειο και δυτικό τμήμα της χώρας, όπως και η Σανάα.

«Τα φάρμακα δεν την βοηθούν. Το σώμα της παραμένει ίδιο», εξηγεί η μητέρα της Σαλέχα Νάσερ. «Κάθε φορά που η κατάστασή της επιδεινώνεται, μας λένε να την πάμε στο νοσοκομείο, αλλά δεν έχουμε χρήματα για να πληρώσουμε τη μεταφορά», προσθέτει.

Στον καταυλισμό αυτό περισσότερες από 2.600 οικογένειες ζουν σε σκηνές που συχνά δεν έχουν καν στέγη, σκορπισμένες πάνω στην ξεραμένη γη, με τους εκτοπισμένους να είναι αντιμέτωποι με την πείνα, τη φτώχεια και δυσκολίες στην πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια.

Μειωμένες μερίδες

Ο ΟΗΕ δεν σταματά να προειδοποιεί τη διεθνή κοινότητα για τον κίνδυνο μεγάλης κλίμακας λιμού στην Υεμένη, η οποία είναι αντιμέτωπη με μια από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις παγκοσμίως. Με τη μείωση των πόρων και της διεθνούς βοήθειας, τους τελευταίους μήνες η απειλή αυτή μεγαλώνει.

Ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ αρμόδιος για τις Ανθρωπιστικές Υποθέσεις Μάρτιν Γκρίφιθς προειδοποίησε ότι η έλλειψη χρηματοδότησης της ανθρωπιστικής βοήθειας για την Υεμένη είναι πλέον «πρωτοφανής».

«Οι υπηρεσίες αρωγής είναι αντιμέτωπες με έλλειψη χρημάτων. Στα τέλη Ιανουαρίου τα δύο τρίτα των βασικών προγραμμάτων βοήθειας του ΟΗΕ είχαν ήδη περιοριστεί ή διακοπεί», κατήγγειλε ο Γκρίφιθς, ο οποίος έχει διατελέσει ειδικός απεσταλμένος του οργανισμού για την Υεμένη, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε φανταστεί ότι θα στερούμε την τροφή σε εκατομμύρια πεινασμένους ανθρώπους», πρόσθεσε ο ίδιος, εκτιμώντας ότι η μείωση της ανθρωπιστικής βοήθειας ισοδυναμεί με «καταδίκη σε θάνατο» για εκατομμύρια Υεμενίτες.

Στα τέλη Δεκεμβρίου το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) ανακοίνωσε ότι «αναγκάζεται» να μειώσει τη βοήθεια που παρέχει στην Υεμένη «την ώρα που η πείνα αυξάνεται».

«Τον Δεκέμβριο το WFP μείωσε τις μερίδες φαγητού που παρέχει σε οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους», σημείωσε ο Γκρίφιθς, εκτιμώντας ότι από τον Μάρτιο αυτοί ενδέχεται «να μην λαμβάνουν καθόλου τροφή».

Αδύνατος ύπνος

Στο νοσοκομείο Αμπς, τη μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας Χάτζαχ, το προσωπικό τρέχει να βοηθήσει εν μέσω του κλάματος παιδιών που δυσκολεύονται να κοιμηθούν λόγω της πείνας.

Η αίθουσα όπου νοσηλεύονται οι νεαροί ασθενείς που πάσχουν από υποσιτισμό έχει περίπου 20 κλίνες, όλες κατειλημμένες.

Σύμφωνα με τον Άχμεντ αλ Ασουάλ, διευθυντή του νοσοκομείου, εκατομμύρια παιδιά πάσχουν από οξύ υποσιτισμό στους καταυλισμούς των εκτοπισμένων αυτής της επαρχίας που συνορεύει με την πλούσια Σαουδική Αραβία.

«Τυχαίνει να δεχόμαστε περισσότερα από 300 περιστατικά τον μήνα. Και αυτά είναι όσα κατάφεραν να φτάσουν στο νοσοκομείο, διότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα», καταγγέλλει.

Σύμφωνα με το WFP, περισσότερος από τον μισό πληθυσμό της Υεμένης υποφέρει από οξεία πείνα και τα μισά παιδιά κάτω των 5 ετών (2,3 εκατομμύρια) κινδυνεύουν να υποφέρουν από τον υποσιτισμό.

Εξάλλου 3,6 εκ. άνθρωποι ενδέχεται να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, γεγονός που τους εκθέτει σε μεγάλο κίνδυνο για θανάσιμες ασθένειες, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, με τα παιδιά να κινδυνεύουν περισσότερο.

Ο πόλεμος που σπαράσσει την Υεμένη έχει προκαλέσει τον θάνατο 377.000 ανθρώπων, η πλειονότητα των οποίων έχασε τη ζωή του από τις έμμεσες επιπτώσεις των συγκρούσεων, κυρίως στην πείνα, τις ασθένειες και την έλλειψη πόσιμου νερού.