Επέζησαν των πολεμικών συγκρούσεων στα Βαλκάνια και τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, το 1995, κι έκαναν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή τους σε μια ήσυχη γειτονιά του Σαράγεβο, ώσπου τούς «σάρωσαν» οι πλημμύρες… Από το 2000 ως σήμερα, το σπίτι μιας οικογένειας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στη συνοικία Ιλίτζα της πρωτεύουσας, πλημμύρισε 25 φορές!

«Κάθε χρόνο, από το 2000, το σπίτι μου πλημμυρίζει μία ή δύο φορές» δήλωσε ο άνεργος οικοδόμος Αλμίρ Σετσερμπέγκοβιτς στο Associated Press, ενώ μαζί με τη μητέρα του στριφογύριζει στην πλημμυρισμένη αυλή και στο σπίτι τους, προσπαθώντας να αποφασίσουν ποια θα είναι τα επόμενα βήματά τους.

Οι πολίτες σε πολλές περιοχές της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης δεν έχουν ακόμη «ορθοποδήσει» από τις καταστροφικές πλημμύρες του Μαΐου, που έχουν καταγραφεί ως οι χειρότερες των τελευταίων 120 χρόνων.

Οι πλημμύρες εκείνες έπληξαν το 40% της επικράτειας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, εκτόπισαν περίπου 90.000 άτομα από τις εστίες τους και άφησαν ζημιές σε 43.000 σπίτια.

Οι έντονες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών στη βοσνιακή πρωτεύουσα έχουν προκαλέσει πλημμύρες σε περίπου 140 σπίτια στη συνοικία Ιλίτζα, όπου πολλοί πρόσφυγες έχουν χτίσει νέα σπίτια, μετά τον εμφύλιο πόλεμο της περιόδου 1992-1995.

Ο ποταμός Μπόσνα (παραπόταμος του Σάβα), που περνάει μέσα από τη συγκεκριμένη συνοικία, “φουσκώνει” και ξεχειλίζει μία με δύο φορές τον χρόνο, γι’ αυτό και οι αρμόδιες αρχές έχουν χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο κομμάτι γης κατάλληλο μόνο για αγροτική χρήση, χωρίς να επιτρέπεται η οικοδόμηση.

Ωστόσο, όσοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους, από άλλες περιοχές της Βοσνίας, αγόρασαν γη στην περιοχή, κατά τη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε μετά τον πόλεμο, και κατασκεύασαν σπίτια χωρίς άδεια, αλλά και χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα από τις κρατικές υπηρεσίες.

Ο 39χρονος Σετσερμπέγκοβιτς έχει επιδιορθώσει το σπίτι του κι έχει αλλάξει τα έπιπλα αμέτρητες φορές. Ωστόσο, το να χτίσει ένα νέο σπίτι, σε κάποια άλλη περιοχή, θα απαιτούσε χρήματα που η οικογένειά του δεν έχει. Ήδη, οι επιδιορθώσεις που απαιτούνται κάθε φορά έχουν πολύ υψηλό κόστος και παρά τη βοήθεια που λαμβάνει ο 39χρονος από τον αδελφό του, ο οποίος ζει κι εργάζεται στις ΗΠΑ, οι λογαριασμοί ολοένα αυξάνονται.

Η ζωή του, όπως λέει ο Σετσερμπέγκοβιτς στο AP, είναι η μία τραγωδία μετά την άλλη: πρώτα ο πόλεμος, μετά η σφαγή στην πόλη του, τη Σρεμπρένιτσα, όπου δολοφονήθηκαν περίπου 8.000 μουσουλμάνοι και ανάγκασαν τον ίδιο και την οικογένειά του να γίνουν πρόσφυγες, και μετά το «γκρεμισμένο» όνειρο για μια νέα αρχή σε ένα ήρεμο περιβάλλον, με τη μητέρα, τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του.

«Από το 1992, το ένα σοκ διαδέχεται στο άλλο» τόνισε ο 39χρονος.