Το 85% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού της Ινδίας για τον οικογενειακό προγραμματισμό δαπανάται για την προώθηση και την πραγματοποίηση επεμβάσεων στείρωσης γυναικών, τόνισε σήμερα η επικεφαλής μιας από τις γνωστότερες οργανώσεις για την αναπαραγωγική υγεία στην Ινδία, καλώντας ταυτόχρονα να αυξηθούν τα ποσά που διατίθενται για άλλες μορφές αντισύλληψης.

Η Πούναμ Μουτρέτζα, η εκτελεστική διευθύντρια του Ιδρύματος για τον Πληθυσμό της Ινδίας (Population Foundation of India, PFI), επισήμανε ότι μια ανάλυση του προϋπολογισμού του εθνικού προγράμματος για τον οικογενειακό προγραμματισμό την περίοδο 2013/2014 έδειξε πως 3,4 δισεκατομμύρια ρουπίες (53 εκατ. δολάρια) από το συνολικό ποσό, που ανήλθε σε 4 δισεκ. ρουπίες (63 εκατ. δολάρια) δαπανήθηκαν για στειρώσεις γυναικών.

«Στην Ινδία η έμφαση δίνεται ολοκληρωτικά στις στειρώσεις. Το 85% των δαπανών για τον οικογενειακό προγραμματισμό διατίθεται σε κίνητρα για τις στειρώσεις, το 13,5% διατίθεται για εξοπλισμό και μισθούς και μόλις το 1,5% σε άλλες μορφές αντισύλληψης», υπογράμμισε η Μουτρέτζα.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, οι προσπάθειες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Ινδίας να μειώσει τον ρυθμό αύξησης του πληθυσμού θεωρούνται οι πιο εντατικές μετά από εκείνες της Κίνας. Ο ρυθμός γεννητικότητας έχει μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η αύξηση του πληθυσμού στην Ινδία παραμένει μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως.

Η Ινδία, η χώρα όπου γίνονται οι περισσότερες στειρώσεις γυναικών παγκοσμίως, βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής και επικρίθηκε έντονα τον περασμένο Νοέμβριο, όταν 15 γυναίκες πέθαναν και δεκάδες άλλες χρειάστηκε να εισαχθούν σε νοσοκομεία μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκαν σε μια κλινική στειρώσεων στο ανατολικό κρατίδιο Τσατίργκαρ.

Η έρευνα που διεξήχθη έδειξε ότι οι θάνατοι στην περιοχή Μπιλασπούρ οφείλονταν στις άθλιες συνθήκες υγιεινής, τη χρήση χειρουργικών εργαλείων και εξοπλισμού που δεν είχαν αποστειρωθεί, καθώς και την εν γένει έλλειψη προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής φροντίδας των ασθενών, κυρίως φτωχών γυναικών που ανήκαν σε φυλές και κατώτερες κάστες.

Οι αρχές θέσπισαν έκτοτε κανόνες και άρχισαν να εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους στις κατά τόπους υγειονομικές υπηρεσίες ώστε να κάνουν ασφαλέστερες επεμβάσεις υπό πιο επαρκείς συνθήκες υγιεινής, βάσει των ευρημάτων της έρευνας του PFI για τους θανάτους. Μολαταύτα, το κύμα των στειρώσεων συνεχίζεται αμείωτο.

Οι γιατροί, οι νοσοκόμες και οι εργαζόμενοι στις υγειονομικές υπηρεσίες έχουν χρηματικά κίνητρα για να προωθούν και να κάνουν στειρώσεις. Προσφέρεται επίσης σε πολλές περιπτώσεις αποζημίωση στις γυναίκες και στους άνδρες που υποβάλλονται σε επεμβάσεις, από 600 ρουπίες (10 δολάρια) ως 1.100 ρουπίες (17 δολάρια) ανά ασθενή.

«Ο γιατρός αμείβεται με 250 ρουπίες ανά επέμβαση. Γιατί να κάνει μόνο 10 ή 20 επεμβάσεις, όταν μπορεί να κάνει 80; Στην υπόθεση του Μπιλασπούρ, αυτό ακριβώς συνέβη», εξήγησε η Μουτρέτζα.

«Ο γιατρός δεν είχε καν αλλάξει το λαπαροσκόπιό του ούτε μια φορά κατά τη διάρκεια των 86 επεμβάσεων. Δεν άλλαξε γάντια ούτε μια φορά. Δεν είχε τον χρόνο» σε αυτή την υπόθεση, πρόσθεσε.

Ο διωκόμενος γιατρός αρνείται τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση, ενώ ερωτηθείς σχετικά από το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς υποστήριξε ότι οι θάνατοι οφείλονταν σε νοθευμένα φάρμακα που του είχαν διατεθεί από τις αρχές. Η δίκη του δεν έχει αρχίσει ακόμη.

Πάνω από τέσσερα εκατομμύρια γυναίκες στειρώνονται κάθε χρόνο στην Ινδία. Το σύστημα των κινήτρων ενθαρρύνει αξιωματούχους και γιατρούς να παραβλέπουν τις ορθές διαδικασίες, ενώ αμόρφωτες γυναίκες συχνά δέχονται να υποβληθούν σε τέτοιες επεμβάσεις έναντι χρηματικής αμοιβής χωρίς καν να έχουν ενημερωθεί για τους κινδύνους, σημειώνουν ακτιβιστές.

Για την Μουτρέτζα, οι αρχές στην Ινδία οφείλουν να βελτιώσουν την πρόσβαση σε άλλες μορφές αντισύλληψης, να αυξήσουν τους τρόπους αντισύλληψης που διατίθενται και να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης στον τομέα της αναπαραγωγής.

Οι αρχές στην Ινδία προσφέρουν σήμερα μόνο πέντε επιλογές για άνδρες και γυναίκες, δηλαδή τη στείρωση των γυναικών, τη στείρωση των ανδρών, ενδομήτρια εξαρτήματα, αντισυλληπτικά χάπια και προφυλακτικά. Συγκριτικά άλλες χώρες στην περιοχή, όπως το Νεπάλ, το Μπουτάν, το Μπανγκλαντές ή η Ινδονησία, προσφέρουν επτά μεθόδους αντισύλληψης.

Υπολογίζεται ότι 32 εκατομμύρια γυναίκες στην Ινδία δεν έχουν πρόσβαση σε καμιά σύγχρονη μορφή αντισύλληψης και η προσφορά περισσότερων μέσων και επιλογών, αλλά και οι εξετάσεις κι η ιατρική παρακολούθηση των γυναικών, θα μπορούσαν να μειώσουν δραστικά τον αριθμό των ανεπιθύμητων κυήσεων και να συμβάλλουν να μειωθεί ο δείκτης μητρικής θνησιμότητας.

Το 2012 ο δείκτης επιλόχειας θνησιμότητας μειώθηκε σε 178 ανά 100.000 γεννήσεις στην Ινδία, από 212 το 2007, σύμφωνα με τη UNICEF, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά. Αλλά παρόλη τη μείωση του ποσοστού, ο ΟΗΕ υπογραμμίζει ότι η πρόοδος σε ό,τι αφορά την επίτευξη του στόχου για τη μείωση της μητρικής θνησιμότητας, την προώθηση των υποβοηθούμενων γεννήσεων και της προγεννητικής φροντίδας, σημειώνεται με πολύ αργούς ρυθμούς.

«Οι γυναίκες χρειάζονται μεν να υπάρχει η στείρωση ως επιλογή οικογενειακού προγραμματισμού, αλλά είναι απαραίτητο (οι επεμβάσεις) να γίνονται σωστά και με καλές συνθήκες υγιεινής. Ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι στειρώσεις στην Ινδία σήμερα είναι ανήθικος», επισήμανε η Μουτρέτζα. «Θα δούμε μια τεράστια μείωση της μητρικής θνησιμότητας εάν επενδύσουμε σε άλλες μεθόδους οικογενειακού προγραμματισμού», πρόσθεσε η ίδια.