Τρεις εβδομάδες μετά τις φονικές πλημμύρες στην Ινδονησία που στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 1.000 ανθρώπους και παρά τις προσπάθειες της ινδονησιακής κυβέρνησης, η απογοήτευση εντείνεται μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων πληγέντων λόγω των αργών ρυθμών παροχής βοήθειας και αυξάνονται τα αιτήματα για διεθνή αρωγή.

Η Νουρλέλα Αγκουσφίτρι, πρώην ιδιοκτήτρια μικρού περιπτέρου όπου πωλούσε είδη παντοπωλείου, περπατά ξυπόλυτη ανάμεσα σε ξεριζωμένα δέντρα και ερείπια που έχουν κατακλύσει το έδαφος στο χωριό της Πεντιγκάμ, στην επαρχία Άτσεχ, το οποίο είχε ήδη πληγεί από το φονικό τσουνάμι του 2004.

Εκεί όπου βρίσκονταν φυτείες ελαιοφοινίκων δεν υπάρχει πλέον παρά ένα έρημο τοπίο, καλυμμένο από λάσπη.

Ο απολογισμός των νεκρών των πλημμυρών που έπληξαν τρεις επαρχίες του νησιού Σουμάτρα αυξήθηκε σε 1.030, ενώ εξακολουθεί να αγνοείται η τύχη 205 ανθρώπων.

«Είδα το σπίτι μου να καταστρέφεται, να παρασύρεται από τα νερά. Τα υπάρχοντά μου είχαν σκορπιστεί παντού», λέει στο AFP η 40χρονη, η οποία κατάφερε να διαφύγει μαζί με τα δύο της παιδιά.

«Έκλαψα όταν το είδα αυτό. Θεέ μου, ήταν πάρα πολύ δύσκολο για μένα να χτίσω αυτό το σπίτι. Πού θα πάω τώρα;», διερωτάται.

Διαμαρτυρόμενοι για βραδύτητα και ανεπαρκή παροχή βοήθειας, φοιτητικοί σύλλογοι και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών συγκεντρώθηκαν σήμερα στην Μπάντα Άτσεχ, την επαρχιακή πρωτεύουσα, μπροστά από το κοινοβούλιο.

Πολλοί κρατούσαν πανό όπου ανέφεραν ότι είναι «μη διαπραγματεύσιμη» μια κήρυξη κατάστασης εθνικής καταστροφής, καθώς όπως υποστηρίζουν θα επιτρέψει την πρόσβαση στη διεθνή βοήθεια και σε αυξημένη υλικοτεχνική υποστήριξη.

«Η Τζακάρτα διαθέτει τα μέσα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση», λέει ο πρόεδρος της χώρας

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Ινδονησίας Πραμπόβο Σουμπιάντο το αρνείται και διαβεβαίωσε ξανά χθες, Δευτέρα, ότι η Τζακάρτα διαθέτει τα μέσα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

«Έχουμε κινητοποιήσει πόρους. (Οι πλημμύρες) αφορούν τρεις επαρχίες στις 38. Η κατάσταση είναι ως εκ τούτου υπό έλεγχο», επανέλαβε.

Ο πρόεδρος ανακοίνωσε επίσης την πρόθεσή του να δημιουργήσει ομάδα εργασίας που θα είναι επιφορτισμένη με την επίβλεψη της ανοικοδόμησης, επιβεβαιώνοντας ότι αρνήθηκε τις προσφορές ξένης βοήθειας.

Ο Σούρια Φιρντάους, ο ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης Beulangong Raja Aceh Foundation που είναι ειδική στα τρόφιμα και τη διατροφή, κάλεσε τη Τζακάρτα «να βάλει στην άκρη την υπερηφάνειά της και να δεχθεί την ξένη βοήθεια».

«Το θέμα δεν είναι πλέον να δείξουμε ποιος μπορεί να βοηθήσει καλύτερα τον πληθυσμό, αλλά να δούμε πώς μπορούμε να συνεργαστούμε με άλλες χώρες για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που επλήγησαν από τις πλημμύρες», δήλωσε στο AFP.

Ζητήθηκε η βοήθεια του ΟΗΕ

Παράλληλα οι επαρχιακές αρχές της Άτσεχ ζήτησαν αυτήν την εβδομάδα τη βοήθεια του ΟΗΕ, κυρίως των υπηρεσιών του που είναι αρμόδιες για την ανάπτυξη, τα παιδιά και τη μετανάστευση, επικαλούμενες τις προηγούμενες εκστρατείες τους βοήθειας που είχαν γίνει μετά το τσουνάμι του 2004.

«Δεδομένου ότι οι θεσμοί αυτοί είναι παρόντες στην Ινδονησία και ότι μετείχαν στην ανοικοδόμηση της Άτσεχ μετά το τσουνάμι του 2004, η επαρχία τους ζήτησε βοήθεια», δήλωσε στο AFP ο επαρχιακός εκπρόσωπος Μουχάμαντ ΜΤΑ.

Το παράρτημα της Unicef στην Ινδονησία επιβεβαίωσε, σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, ότι έλαβε το αίτημα και ότι προβαίνει στον εντοπισμό των αναγκών που αποτελούν προτεραιότητα ώστε να ενισχύσει τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση.

Παράλληλα η εκπρόσωπος στην Ινδονησία του Προγράμματος του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP/PNUD) Σάρα Φέρερ Ολιβέλα δήλωσε ότι η υπηρεσία αξιολογεί τις ανάγκες για υποστήριξη των αρχών και των κοινοτήτων που επλήγησαν, σύμφωνα με την εντολή της.

Στο μεταξύ στο Πεντιγκάμ, η Νουρλέλα, χωρίς σπίτι, δεν μπορεί να διακρίνει ποιο θα είναι το μέλλον της.

«Διερωτόμαστε πού θα πάμε ύστερα από αυτό αν δεν υπάρξει κυβερνητική βοήθεια. Και ακόμη κι αν πάρουμε δημόσια βοήθεια για στέγαση, δεν έχουμε πλέον γη», λέει, εκφράζοντας την ανησυχία της.