Ένας κρατούμενος ξυλοκοπήθηκε μέχρι λιποθυμίας. Άλλοι εμφανίστηκαν από το σκοτεινό κελί απομόνωσης καλυμμένοι με μελανιές, δυσκολεύονταν να περπατήσουν ή έκαναν εμετό με αίμα. Ένας άλλος επέστρεψε στο κελί του κλαίγοντας, λέγοντας στους υπόλοιπους κρατούμενους ότι είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.
«Ας τον χτυπήσουμε σαν πινιάτα», φώναζαν οι φρουροί ενώ οι ήχοι από τα χτυπήματα αντηχούσαν στους μεταλλικούς τοίχους των κελιών.
Οι κρατούμενοι αποκαλούσαν το συγκεκριμένο κελί «La Isla» — Το Νησί — το μέρος όπου οι Βενεζουελάνοι που εκτοπίστηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της πολιτικής εκδίωξης του Τραμπ δήλωσαν ότι υπέστησαν τα χειρότερα βασανιστήρια κατά τη διάρκεια των 125 ημερών τους στο Κέντρο Καταστολής Τρομοκρατίας του Ελ Σαλβαδόρ (CECOT).
Οι μαρτυρίες αυτών των κρατουμένων προσφέρουν την πιο ολοκληρωμένη εικόνα των συνθηκών μέσα στην «υπερφυλακή», όπου οι κρατούμενοι στερούνται την πρόσβαση σε δικηγόρους και σχεδόν σε κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, ενώ περίπου 14.000 Σαλβαδοριανοί παραμένουν έγκλειστοι. Ελάχιστοι από τους κρατούμενους έχουν αποχωρήσει ποτέ από το CECOT και ακόμα λιγότεροι έχουν μιλήσει δημόσια για την εμπειρία τους εκεί.
Η εφημερίδα The Washington Post συνάντησε 16 από τους περισσότερους από 250 άνδρες που εκτοπίστηκαν από τις ΗΠΑ στο CECOT, κρατήθηκαν για τέσσερις μήνες και στη συνέχεια απελευθερώθηκαν αυτόν τον μήνα και επέστρεψαν στη Βενεζουέλα ως μέρος μιας διεθνούς ανταλλαγής κρατουμένων.
Οι κρατούμενοι κοιμόνταν σε μεταλλικά κρεβάτια — συνήθως χωρίς μαξιλάρια — σε ομαδικά κελιά, με τα φώτα να είναι αναμμένα 24 ώρες το 24ωρο. Αναγκάζονταν να κάνουν μπάνιο και να αποβάλλουν τη φύση τους χρησιμοποιώντας έναν υπόγειο νερό δεξαμενή και τουαλέτες, χωρίς καμία ιδιωτικότητα από τους συγκρατούμενούς τους. Σπάνια τους επιτρεπόταν να βγουν από τα κελιά τους.
Οι κρατούμενοι αναφέρουν ότι τους αφαιρέθηκαν τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως τηλέφωνα, χρήματα και κοσμήματα, ενώ οι φρουροί τους εξευτέλισαν με επακόλουθη κακοποίηση.
Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι του Ελ Σαλβαδόρ δεν απάντησαν στις αιτήσεις για σχόλια, ενώ ο Damian Merlo, Αμερικανός λομπίστας για τον Πρόεδρο Nayib Bukele, περιέγραψε τους κρατούμενους ως εγκληματίες που ανήκουν στη φυλακή και χαρακτήρισε τις κατηγορίες τους «χωρίς βάση».
Αν οι καταγγελίες των κρατουμένων είναι αληθινές, η μεταχείρισή τους στο CECOT μπορεί να παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες κατά των βασανιστηρίων στις οποίες το Ελ Σαλβαδόρ και οι ΗΠΑ είναι υπογράφοντες. Αν υπάρχουν αποδείξεις για αυτό, θα μπορούσε να υπάρχει και πιθανή ανάμειξη των ΗΠΑ σε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι κρατούμενοι, που πολλοί από αυτούς είχαν φτάσει νόμιμα στις ΗΠΑ και είχαν την έγκριση για να ζήσουν και να εργαστούν εκεί, κατήγγειλαν ότι συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν βάσει των τατουάζ τους.
