Η Βοβούσα στο Ζαγόρι είναι ένα από τα σχετικά άγνωστα χωριά στην περιοχή, που ωστόσο ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα χωριά για το γεγονός ότι χωρίζεται στη μέση από τα νερά του Αώου. Εκτός, από το έντονο υδάτινο στοιχείο που την διακρίνει, η Βοβούσα διαθέτει ένα εκπληκτικό γεφύρι- συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο μερών της, το οποίο, μάλιστα, αποτελεί και το χαρακτηριστικό σημείο αναφοράς της.

Το χωριό συναντάται σε απόσταση 77 χλ. από τα Ιωάννινα και 60 χλμ. από τα Γρεβενά και κερδίζει τις εντυπώσεις του κοινού με το μεγαλείο της φύσης που χαρακτηρίζει το περιβάλλον γύρω του.

Βοβούσα: Το χωριό που ο Αώος χωρίζει στη μέση

Όποιος έχει επισκεφτεί έστω και μία φορά κάποιο από τα περίφημα Ζαγοροχώρια γνωρίζει πολύ καλά ότι το βασικό τους χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των περίφημων μαστόρων της Πέτρας και το μεγαλείο της φύσης που χαρακτηρίζει γενικότερα το μεγαλύτερο μέρος της Ηπείρου.

Κάτι που ισχύει και για τη Βοβούσα, το χωριό έκπληξη του Ζαγορίου σε υψόμετρο 1.000  μέτρων. Οι νωχελικές εικόνες που αντικρίζει κανείς εδώ δημιουργούν την αίσθηση ότι ο χρόνος έχει σταματήσει, ενώ η ηρεμία και η γαλήνη της φύσης κάνουν τους πάντες να χαρακτηρίζουν το χωριό ως τόπο ιδιαίτερο και ξεχωριστό.

Γραφικές γωνιές με πέτρινα κτίρια τοπικής, ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής, λιθόστρωτα δρομάκια και η φύση σε όλο της το μεγαλείο -το χωριό αποτελεί μάλιστα και μία από τις «εισόδους» στον Εθνικό Δρυμό της Βάλιας Κάλντα– μένουν για πάντα αξέχαστες.

Στα όσα αξίζει, επίσης, να δει κανείς στο χωριό η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που χρονολογείται από το 1814. Για την ονομασία της Βοβούσας εικάζεται ότι οφείλεται στη βοή των νερών του Αώου που διασχίζουν το χωριό.

Εκείνο, ωστόσο, το χαρακτηριστικό στοιχείο της Βοβούσας που καθιστά το χωριό ένα και μοναδικό είναι το γεγονός ότι τα νερά του ποταμού Αώου την χωρίζουν στη μέση. Οι δύο πλευρές του συνδέονται με ένα από τα ομορφότερα μονότοξα γεφύρια του Ζαγορίου, που χρονολογείται από το 1748 και δημιουργήθηκε από τον Αλέξιο Μήσιο. Μάλιστα, πρόκειται και για ένα σημείο που έχει αναγνωριστεί ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο.