Τις εξελίξεις σε μια κρίσιμη καμπή για την Ουκρανική κρίση μετά τις συναντήσεις στην Ουάσιγκτον του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ με τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι και στη συνέχεια με τους 7 ευρωπαίους ηγέτες, με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν να βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με τον ένοικο του Λευκού Οίκου πριν και μετά τις επαφές, συζήτησαν χθες μέσω τηλεδιάσκεψης που συγκάλεσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα οι «27» προκειμένου να συντονίσουν τις ενέργειές τους για την επόμενη ημέρα και να εκτιμήσουν την κατάσταση.

Από το Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός συμμετείχε στις συζητήσεις τόσο των ηγετών της Ε.Ε, όσο και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που είχε προηγηθεί, όπου έγινε ενημέρωση αλλά και μια πρώτη αποτίμηση όσων συνέβησαν πίσω από τις κλειστές πόρτες του οβάλ γραφείου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σημειώνει ότι είναι θετικό το γεγονός ότι μετά τις μαραθώνιες αυτές συναντήσεις υπάρχει πλέον ορατότητα για τα επόμενα βήματα αλλά και για τη συνάντηση των Ζελένσκι – Πούτιν σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια κίνηση τεράστιας διπλωματικής βαρύτητας- εάν υλοποιηθεί- δεδομένου ότι έχουν να συναντηθούν εδώ και έξι χρόνια, στα 3,5 εκατ. των οποίων η Ουκρανία βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση λόγω της ρωσικής εισβολής, της χειρότερης ένοπλης σύρραξης στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που έχει στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες, ή και εκατοντάδες, χιλιάδες ανθρώπους και στις δύο πλευρές.

Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη για άμεση εκεχειρία και εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόθεση των Ηνωμένων Πολιτειών να στηρίξουν τις εγγυήσεις ασφαλείας. Στη συνέχεια επανέλαβε την πάγια θέση της Ελλάδας για το απαραβίαστο των συνόρων, με την Αθήνα από την πρώτη στιγμή του πολέμου να έχει στηρίζει την πληττόμενη χώρα διπλωματικά, οικονομικά, στρατιωτικά και ανθρωπιστικά.

Ζητούμενο για την ελληνική πλευρά και για τη Δύση είναι να μην υπάρξει έστω και έμμεση αναγνώριση ή επιβράβευση των αναθεωρητικών πρακτικών

Βασικό ζητούμενο για την ελληνική πλευρά και για τη Δύση είναι να μην υπάρξει έστω και έμμεση αναγνώριση ή επιβράβευση των αναθεωρητικών πρακτικών, εάν επιλεγεί μια λύση που θα υποβαθμίζει ή δεν θα συνυπολογίζει στην πράξη τις θέσεις της Ουκρανίας. Και αυτό γιατί διεθνώς έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση, η οποία εδράζεται σε πραγματικά γεγονότα για τη νέα ισορροπία δυνάμεων που κυοφορείται, παρότι μέχρι σήμερα το διεθνές δίκαιο έχει ως βάση ότι τα σύνορα κάθε κράτους είναι σεβαστά.

Σε κάθε περίπτωση η ελληνική διπλωματία παραμένει ενεργή, ο πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία έχει λάβει ξεκάθαρη θέση στήριξής της στηρίζοντας τον αγώνα της για ελευθερία και ανεξαρτησία και επισημαίνοντας ότι για ζητήματα κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, μόνο η Ουκρανία μπορεί να λάβει αποφάσεις.