Με χαρακτηριστική έντονη γεύση, το σκόρδο είναι ένα από εκείνα τα καρυκεύματα που συνδυάζονται σχεδόν με όλα τα φαγητά. Ωστόσο, σχεδόν, πάντα καταναλώνεται μαγειρεμένο -ψημένο σε πίτσα, σοταρισμένο σε σάλτσα, ψητό με πιάτο με κρέας ή γεμιστό σε κατσαρόλα. Άρα η κατανάλωση ωμού σκόρδου εξακολουθεί να έχει τα ίδια οφέλη για την υγεία με τη μαγειρεμένη μορφή του;

Σκόρδο κομμένο

Στην πραγματικότητα, αποκομίζετε το μεγαλύτερο όφελος από την κατανάλωση σκόρδου σε ακατέργαστη μορφή, σύμφωνα με τη διαιτολόγο Laura Jeffers και όσα ανέφερε στο WebMD.

Το λαχανικό που μοιάζει με βότανο σε ακατέργαστη μορφή έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις, ενισχυτικές του ανοσοποιητικού και προστατευτικές ιδιότητες της καρδιάς. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως DIY φάρμακο για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων και τη βελτίωση του δέρματός σας σκοτώνοντας βακτήρια που προκαλούν ακμή. Ο λόγος για αυτό μπορεί να έχει να κάνει με μια ιδιότητα στο σκόρδο που κάνει θαύματα, ειδικά όταν δεν είναι μαγειρεμένο, αναφέρει το WebMD.

Το ωμό σκόρδο έχει περισσότερα οφέλη από το μαγειρεμένο

Η αλλισίνη είναι μια ουσία που βρίσκεται στο σκόρδο και είναι υπεύθυνη για μεγάλο μέρος της ιδιαίτερα έντονης μυρωδιάς και γεύσης του σκόρδου, δεδομένων των αντιοξειδωτικών της ιδιοτήτων, εξηγεί το Science Daily.

Σκόρδο καθαρισμένο

Το αντιοξειδωτικό αλλισίνη, μάλιστα, παράγει τη μερίδα του λέοντος στις ευεργετικές επιδράσεις του σκόρδου στην υγεία. Μια μελέτη του 2009 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Angewandte Chemie διαπίστωσε ότι η αλλισίνη, όταν αποσυντίθεται, παρήγαγε ένα οξύ που καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες, συνδέοντάς το με τα φαρμακευτικά οφέλη του σκόρδου.

Μια μελέτη του 2013 που δημοσιεύτηκε στο Food and Chemical Toxicology έδειξε ότι η βραχυπρόθεσμη θέρμανση του σκόρδου μείωσε τη συγκέντρωσή του σε αλλισίνη, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα μειωμένη ικανότητα παραγωγής αντιφλεγμονωδών επιδράσεων στα κύτταρα. Το ωμό σκόρδο, λοιπόν, είναι μια ισχυρή, λειτουργική υπερτροφή, αλλά φροντίστε να το ψιλοκόψετε ή να το μασήσετε, καθώς αυτό είναι που καταλύει σωστά τον σχηματισμό της αλισίνης, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Linus Pauling στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.