Είμαι εργαζόμενος στον ΗΣΑΠ και όπως και οι υπόλοιπο συνάδελφοι μου ζω και εγώ από μέσα την αγωνία για το μέλλον μου χωρίς να είμαι σε θέση να πράξω τίποτα για να το αλλάξω μιας και οι αποφάσεις μοιάζουν από καιρό ειλημμένες. Το πρόβλημα είναι πως κανείς δεν θέλει να μας εξηγήσει ούτε τα πως ούτε και τα γιατί αυτής της κατάστασης. Κανείς δεν κάνει το κόπο ούτε καν να ακούσει την όποια αντιπρόταση.

Μας λένε πως ο ΗΣΑΠ είναι προβληματική και πρέπει να εξορθολογιστεί. Συμφωνούμε να εξορθολογιστεί, αλλά γιατί να μην αρχίσουμε από τις σπατάλες; Γιατί να μην δούμε όλες τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι διορισμένες από τις κυβερνήσεις διοικήσεις με τη Siemens όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί να μην δούμε πόσα λεφτά χρωστάει το κράτος στον ΗΣΑΠ από τις επιδοτήσεις που δεν δίνει όλα αυτά τα χρόνια;

Αλλά αυτά είναι τα πταίσματα. Έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί έχει εκτοξευθεί η λαθρεπιβίβαση στους συρμούς του Ηλεκτρικού; Γιατί δεν υπάρχει έλεγχος. Αντί λοιπόν να αυξηθεί ο έλεγχος ώστε να περιοριστεί η λαθρεπιβίβαση και να αυξηθούν τα έσοδα τι έκανε το κράτος; Αύξησε κατά 40% το εισιτήριο διασφαλίζοντας πως θα μειωθεί και η επιβατική κίνηση. Ήδη από το καιρό που αυξήθηκε η τιμή έχει μειωθεί κατακόρυφα και η προσέλευση επιβατών. Και δεν έφυγαν οι τζαμπατζήδες. Έφυγαν αυτοί που πλήρωναν. Όπου μπορούν προτιμούν να πάνε με τα πόδια γιατί 477 παλιές ελληνικές δραχμές είναι πολλά λεφτά για μία διαδρομή.

Να ήταν όμως μόνο αυτά. Είναι δυνατόν να κόβονται μεροκάματα, να μην ανανεώνονται συμβάσεις και να ξοδεύουμε χρήματα για το «Μουσείο του ΗΣΑΠ» και για γυμναστήρια; Όχι βέβαια. Έχουμε τα έργα της γραμμής που τόσα χρόνια είναι στάσιμα και ταλαιπωρούν τους επιβάτες και μειώνουν σημαντικά την επιβατική κίνηση. Αυτές είναι οι προτεραιότητες του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου κατά την διοίκηση φαίνεται.

Έχει αναρωτηθεί κανείς αν η λύση που προτείνει το κράτος έτσι αόριστα όπως την διαβάσαμε στην διαβούλευση θα λειτουργήσει; Έχει αναλογιστεί κάποιος από αυτούς που έβγαλαν το περίφημο σχέδιο με ποια λογική θα συγχωνεύσουν όλες τις εταιρείες κάτω από την ΑΜΕΛ; Έχει τα φόντα η ΑΜΕΛ και τις δομές να αντέξει αυτή τη μετάβαση; Να βάλει υπό την σκέπη μίας εταιρείας με μετοχικό κεφάλαιο 60.000.000€ τον ΗΣΑΠ που τα πάγια του υπερβαίνουν τα 600.000.000€;

Δεν ξέρω αν μοιάζουν λογικά όλα αυτά σε κάποιους, όμως εμένα δεν μου μοιάζουν. Και μπορεί κάποιος να πει, πως το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η θεσούλα μου και η βολή μου. Σύμφωνοι δεν είμαστε άγγελοι και δεν μπήκαμε όλοι στον ΗΣΑΠ με αξιοκρατικές μεθόδους. Τα λεφτά μας όμως τα δουλεύουμε σε αντίξοες συνθήκες. Πιάνουμε δουλειά στο χάραμα, δουλεύουμε Σαββατοκύριακα και αργίες και είμαστε πάντα παρόντες τη στιγμή που οι διορισμένες από το κράτος διοικήσεις έκαναν όλα αυτά τα χρόνια στις πλάτες μας όργια σπατάλης και ανέθεταν στην Siemens και στους λοιπούς διαφθορείς της Ελληνικής κοινωνίας έργα δισεκατομμυρίων που έκαναν τις επιχειρήσεις μας προβληματικές.

Και τώρα ζητάνε από εμάς και το επιβατικό κοινό να πληρώσουμε εκ νέου για τη δική τους ανεπάρκεια. Σας μοιάζει λογικό;