Μετά από τρεις δυναμικές χρονιές, το «Ένα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη» επιστρέφει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, ανανεωμένο και πιο δημιουργικό από ποτέ. Από την Παρασκευή 4 Ιουλίου έως τη Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025, το φεστιβάλ θα φιλοξενήσει μια σειρά από θεατρικές, μουσικές, χορευτικές και βιωματικές δράσεις για μικρούς και μεγάλους, εστιάζοντας στην ένταξη της τέχνης μέσα στον φυσικό και κοινωνικό ιστό του νησιού.

Με επικεφαλής τη Βένια Σταματιάδη, το «Ένα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη» συνεχίζει με συνέπεια και έμπνευση την πορεία του, με στόχο την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας αυτού του ιδιαίτερου τόπου, αλλά και τη γεφύρωση του χάσματος με την ηπειρωτική Ελλάδα. Σημαντική είναι, για άλλη μία χρονιά, η συμμετοχή των εθελοντών αλλά και των κατοίκων του νησιού που με θέρμη αναμένουν και αγκαλιάζουν το φεστιβάλ κάθε χρόνο

Εκτός από τις ήδη αναγνωρισμένες παραγωγές που ταξιδεύουν στη Σαμοθράκη, φέτος για πρώτη φορά μία ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση ξεκινάει τη διαδρομή της από τη Σαμοθράκη. Σε Πανελλήνια πρώτη η παράσταση «Video Club Φαντασία», σε πρωτότυπο κείμενο Μιχάλη Μαλανδράκη-Νικόλα Λαμπάκη και σκηνοθεσία Νικόλα Λαμπάκη.

Λίγο πριν το έργο κάνει πρεμιέρα στο φεστιβάλ και προτού ταξιδέψει στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα, ο σκηνοθέτης Νικόλας Λαμπάκης μίλησε στο Newsbeast.

– Σκηνοθετείτε την παράσταση «Video Club Φαντασία», που κάνει πανελλήνια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Σαμοθράκης στις 5 Ιουλίου. Μάλιστα συνυπογράφετε και το κείμενο με τον Μιχάλη Μαλανδράκη. Πείτε μας δύο λόγια για όσα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό.

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο, μια χειροποίητη παράσταση που συνδημιουργήσαμε με τον Μιχάλη Μαλανδράκη, τον Βασίλη Μπόγδανο και τον Σπύρο Μπόσγα. Είναι ένα έργο για τη φιλία, για τα όνειρα που δοκιμάζονται, αλλά και το φαντασιακό των μακρινών τόπων. Μέσα στην αποθήκη ενός παλιού βιντεοκλάμπ, δύο φίλοι εργάζονται πυρετωδώς για τα μεγάλα τους σχέδια. Ο Βασίλης ονειρεύεται να φύγει στην Αμερική και, για να πάρει άδεια παραμονής, στήνει έναν εικονικό γάμο. Ζητάει από τον Σπύρο να τον βοηθήσει να προετοιμαστεί για τη συνέντευξη, όπου θα πρέπει να πείσει τις αμερικανικές αρχές ότι η σχέση του είναι αληθινή. Ο Σπύρος, προσπαθώντας να κρατήσει ανοιχτό το βιντεοκλάμπ που κληρονόμησε από την οικογένειά του, σχεδιάζει τη δημιουργία μιας λέσχης σινεφίλ. Μέσα από πρόβες ανάκρισης, φανταστικές σκηνές και ταινίες που ζωντανεύουν αναμνήσεις και ελπίδες, οι δύο φίλοι αναμετρώνται με το ψέμα και την αλήθεια, την γοητεία της φυγής και το τέλος μιας εποχής αθωότητας.

– Είναι καλλιτεχνική πρόκληση για εσάς το γεγονός ότι η πρεμιέρα θα γίνει στη Σαμοθράκη;

Θα έλεγα ότι είναι περισσότερο ένα κάλεσμα για ταξίδι, περιπέτεια και μια διαφορετική εμπειρία δημιουργίας έξω από τα στενά όρια της αθηναϊκής θεατρικής πραγματικότητας. Εδώ ο ίδιος ο τόπος μας καλεί να επιστρέψουμε στο απλό, στο άμεσο, στο ανεπιτήδευτο και στο χειροποίητο.

– Πώς χρησιμοποιείται το βιντεοκλάμπ ως σύμβολο μέσα στο έργο;

Το βιντεοκλάμπ είναι ένα καταφύγιο, το καταφύγιο των παιδικών μας χρόνων, της αθωότητας και του δικαιώματος στο όνειρο. Ταυτόχρονα είναι και μια μεταφορά για τον χαρακτήρα του Σπύρου, αλλά και κάθε ανθρώπου που νιώθει ότι η πραγματικότητα τον έχει προσπεράσει και βρίσκει παρηγοριά στις ταινίες και στη φαντασία.

– Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το έργο σχολιάζει και μια εποχή αθωότητας που χάνεται;

Νομίζω πως είναι κάτι παραπάνω από μια εποχή αθωότητας… Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική εποχή που ο κόσμος που γνώρισε η γενιά μας έχει αλλάξει ριζικά. Όλα κινούνται ψηφιακά και σε υψηλές ταχύτητες, ενώ η απτή επαφή με τον κόσμο μας, τους ανθρώπους και τα πράγματα χάνεται προοδευτικά. Μέσα στην πραγματικότητα αυτή, αισθάνομαι ότι υπάρχει όλο και μεγαλύτερη δυσκολία να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας, να συμβαδίσουμε με τις αλλαγές αυτές κι όλο αυτό μας αποπροσανατολίζει και μας βυθίζει σε ένα υπαρξιακό τέλμα.

– Μπορούν τα παλιά όνειρα –όπως ένα βιντεοκλάμπ ή η λέσχη σινεφίλ– να επιβιώσουν στην εποχή του streaming;

Αναρωτιέμαι κι εγώ. Σκέφτομαι ότι αφού υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που μοιράζονται τον ίδιο προβληματισμό για το αδιέξοδο της εποχής μας κι αφού το σινεμά, οι λέσχες και τα βιντεοκλάμπ επιβιώνουν μέσα μας – ως τρυφερή ανάμνηση και νοσταλγία – τότε ίσως δεν έχουν χαθεί οριστικά.

– Σπουδάσατε Νομική στη Θεσσαλονίκη και Παραστατικές Τέχνες στο Παρίσι, ενώ το 2022, αποφοιτήσατε και από τη Σχολή Σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου. Αν μπορούσατε να μας πείτε επιγραμματικά, τι αποκομίσατε από κάθε σπουδή, τι θα μάς λέγατε;

Από τη Νομική, ως κοινωνική επιστήμη, την εμβάθυνση της σκέψης και του προβληματισμού πάνω στο κοινωνικό φαινόμενο, αλλά και την ανακάλυψη των πολλαπλών ερμηνευτικών δυνατοτήτων ενός κειμένου. Το Παρίσι ήταν κάτι παραπάνω από σπουδαστική εμπειρία, ήταν εμπειρία ζωής… Οι παραστάσεις που παρακολούθησα εκεί ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Η Σχολή Σκηνοθεσίας του Εθνικού ήταν μια επιστροφή στην ελληνική θεατρική πραγματικότητα και ταυτόχρονα μια ευκαιρία να συναντήσω γενναιόδωρους καλλιτέχνες και συνεργάτες.

– Ασχολείστε και με το Θέατρο στην Εκπαίδευση και μάλιστα κάνετε το μεταπτυχιακό σας στο Πανεπιστήμιο του Βόλου. Πιστεύετε ότι οδηγηθήκατε σ’ αυτή την απόφαση, έχοντας ο ίδιος εμπειρία από πολύ μικρή ηλικία σε θεατρική ομάδα στη Θεσσαλονίκη;

Οπωσδήποτε η εμπειρία μου στα θεατρικά εργαστήρια ως παιδί στη Θεσσαλονίκη ήταν καθοριστική. Θα έλεγα πως εντυπώθηκε για τα καλά μέσα μου ότι το θέατρο είναι παιχνίδι, είναι χαρά, δημιουργία και συνεργασία. Οφείλω πολλά στη δασκάλα μου, τη Μαρία Αλβανού. Αυτό που με ενδιαφέρει σήμερα δεν είναι μόνο το θέατρο ως παραστατικό φαινόμενο, αλλά και ως δημιουργική πρακτική στην εκπαίδευση, στην κοινότητα, στην πρόληψη και σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.

– Πώς ονειρεύεστε τον εαυτό σας, καλλιτεχνικά, σε δέκα χρόνια;

Δεν ξέρω… Ίσως γι’ αυτό κάνουμε αυτή την παράσταση…

Video Club Φαντασία/ Πανελλήνια πρεμιέρα

Μέσα στην αποθήκη ενός παλιού βιντεοκλάμπ, δύο φίλοι εργάζονται πυρετωδώς για τα μεγάλα τους σχέδια. Ο Βασίλης ονειρεύεται να φύγει στην Αμερική και, για να πάρει άδεια παραμονής, στήνει έναν εικονικό γάμο. Ζητάει από τον Σπύρο να τον βοηθήσει να προετοιμαστεί για τη συνέντευξη, όπου θα πρέπει να πείσει τις αμερικανικές αρχές ότι η σχέση του είναι αληθινή. Ο Σπύρος, προσπαθώντας να κρατήσει ανοιχτό το βιντεοκλάμπ που κληρονόμησε από την οικογένειά του, σχεδιάζει τη δημιουργία μιας λέσχης σινεφίλ.

Μέσα από πρόβες ανάκρισης, φανταστικές σκηνές και ταινίες που ζωντανεύουν αναμνήσεις και ελπίδες, οι δύο φίλοι αναμετρώνται με το ψέμα και την αλήθεια, την γοητεία της φυγής και το τέλος μιας εποχής αθωότητας. Ένα έργο για τη φιλία, τα όνειρα που δοκιμάζονται και το φαντασιακό των μακρινών τόπων.

Μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση πάνω στο ζήτημα της σύγχρονης μετανάστευσης σε κείμενο Μιχάλη Μαλανδράκη και Νικόλα Λαμπάκη και σκηνοθεσία Νικόλα Λαμπάκη
Παίζουν οι Βασίλης Μπόγδανος και Σπύρος Μπόσγας

Σάββατο 5 Ιουλίου
Στο Πνευματικό Κέντρο Νικόλαος Φαρδύς – Χώρα Σαμοθράκης