«Γεννήθηκε» το 1982 και άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε – ή μάλλον φανταζόμαστε – τους εξωγήινους.  Ο Ε.Τ., ο θρυλικός εξωγήινος του Στίβεν Σπίλμπεργκ, κλείνει εφέτος τα 30 και το περιοδικό TIME έκανε ένα αφιέρωμα αποκαλύπτοντας πτυχές τις ταινίας που δεν γνωρίζαμε.

• Αρχικά ο Σπίλμπεργκ είχε στο μυαλό του μία ταινία τρόμου και όχι ένα οικογενειακό δράμα επιστημονικής φαντασίας. Σύμφωνα με το σενάριο, η Γη γινόταν στόχος εξωγήινων οι οποίοι μπορούσαν να σκοτώσουν αγγίζοντας το θύμα τους με την άκρη των δακτύλων τους. Τελικά, ο Σπίλμπεργκ το μετάνιωσε και λίγο πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, αποφάσισε να αλλάξει τελείως το σενάριο και να διηγηθεί την ιστορία ενός φιλικού και αξιαγάπητου εξωγήινου. Αυτό που έμεινε ήταν το δάχτυλο του Ε.Τ. το οποίο δεν σκότωνε, αλλά γιάτρευε!

• Ο Σπίλμπεργκ δεν ήθελε να σκηνοθετήσει την ταινία, αλλά να είναι ο παραγωγός. Αποφάσισε να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη, λίγο αφότου είχε αλλάξει την υπόθεση της ταινίας. Το σενάριο γράφτηκε από την Μελίσα Μάθισον, μετέπειτα σύζυγο του Χάρισον Φορντ. Ο ίδιος ο Φορντ εμφανιζόταν σε μια σκηνή της ταινίας, η οποία, όμως, κόπηκε στο τελικό μοντάζ.

• Η πρώτη που πήρε το ρόλο της για την ταινία ήταν η Ντρου Μπάριμορ, η οποία τότε ήταν έξι ετών. Ο Χένρι Τόμας, που υποδύεται τον Έλιοτ, δυσκολεύθηκε αρχικά να εντυπωσιάσει τον Σπίλμπεργκ, αλλά τα κατάφερε στη δεύτερη οντισιόν.Το μυστικό του ήταν ότι, σε μια σκηνή που χρειάστηκε να κλάψει, σκέφθηκε τον αγαπημένο του σκύλο που είχε πεθάνει λίγο καιρό νωρίτερα.
 
• Σε μία εποχή, όπου η τεχνολογία δεν μπορούσε ακόμη να προσφέρει αληθοφανή ειδικά εφέ, η ενσάρκωση του Ε.Τ. ήταν δύσκολη υπόθεση. Ο συμπαθής εξωγήινος δεν ήταν ένας ηθοποιός με στολή ή ένα ρομπότ. Ήταν και τα δύο, ανάλογα με τη σκηνή! Για το ρόλο χρησιμοποιήθηκαν δύο νάνοι ηθοποιοί, ένας νεαρός αθλητής που γεννήθηκε χωρίς πόδια και μία μίμος η οποία, σε συγκεκριμένες σκηνές, υποδύθηκε… τα χέρια του εξωγήινου, για να είναι πιο πειστικό το αποτέλεσμα. Σε πιο στατικές σκηνές χρησιμοποιήθηκε ένα ρομπότ, το οποίο κινούνταν με τηλεχειρισμό.

• Μπορεί η ταινία να ήταν μία από τις πλέον εμπορικές όλων των εποχών και να συγκίνησε κοινό και κριτικούς, αλλά δεν συνέβη το ίδιο με το video game που κυκλοφόρησε η αλήστου μνήμης Atari. Το παιχνίδι θεωρείται ως το χειρότερο όλων των εποχών και – ακόμη χειρότερα – ως η αιτία για τις μεγάλες απώλειες της Atari. Το παιχνίδι σχεδιάστηκε μόλις σε πέντε εβδομάδες, ώστε να συμπέσει η κυκλοφορία του με τα Χριστούγεννα του 1982. Το αποτέλεσμα ήταν μια προχειροδουλειά που πήρε καταστροφικές κριτικές. Τελικά, εκατομμύρια αντίτυπα έμειναν στα αζήτητα και κατέληξαν σε μια χωματερή, στον Νέο Μεξικό.