Ο Μένης Κουμανταρέας είχε πει: «κάθε βιβλίο είναι αυτοβιογραφία, είτε είναι μασκαρεμένη είτε όχι». Η κυρία Κούλα –γράφτηκε το 1978 στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης- εκφράζει τα προσωπικά του αισθήματα, είμαστε όλοι εμείς που ανά πάσα στιγμή μας περιμένει το αναπάντεχο. Γράφει η Χαρά Κιούση Εξ’ άλλου τι είναι η ζωή  αν όχι μια απλή διαδρομή στο άπειρο του χρόνου; Η κυρία Κούλα είναι μια ώριμη παντρεμένη γυναίκα, που έχει χρόνια να πλαγιάσει  με τον άντρα της. Απλά ζούνε μαζί την βολεμένη και άνετη κατά τα άλλα ζωή τους, στην όμορφη μονοκατοικία τους στην Κηφισιά. Είναι μητέρα δυο έφηβων κοριτσιών και καθημερινά μετακινείται με τον Ηλεκτρικό,  για να πάει στην εφορία όπου εργάζεται. Στην επιστροφή επιβιβάζεται στο συρμό στο Μοναστηράκι,  όπου ανελλιπώς συνταξιδεύει με έναν νεαρό φοιτητή που κατεβαίνει στη Νέα Ιωνία. Η σταθερή εικοσάλεπτη μετακίνησή τους δημιουργεί με τον καιρό μιαν εξοικείωση κι’ εμπιστοσύνη, που τους οδηγεί σ’ ένα μεγάλο έρωτα. Βέβαια είναι μια σχέση καταδικασμένη που θα σταματήσει ξαφνικά με την ίδια αποφασιστική δύναμη που ξεκίνησε. Η σκηνοθετική πρόταση της Έφης Θεοδώρου με σεβασμό στην εποχή και το ανθρώπινο στοιχείο, δίνει καλό θέατρο. Αναδεικνύει την στατική εσωτερικότητα της γραφής, που παίρνει κίνηση από τον συρμό. Έτσι μικρά απλά και καθημερινά συμβάντα και ερωτικές αναζητήσεις μεταμορφώνονται σ’ ένα πολυδιάστατο σύμπαν. Οι δυο πρωταγωνιστές με ζεστές φωνές  και μια φοβερή χημεία μεταξύ τους μας παρασέρνουν, επιβιβαζόμαστε μαζί τους και γινόμαστε μέρος των επιβατών, σε μια πολύβουη διαδρομή. Εκείνη περιποιημένη στην τρίχα, εκείνος ένα παιδί ακόμα με μακριά άταχτα μαλλιά κι’ ένα ντοσιέ στα χέρια. Φευγαλέες αδιάφορες ματιές, χαμηλωμένα βλέμματα  που με τον καιρό θα καρφώνονται  πυρετικά  «πάνω τους  σαν μια αμοιβαία ξεκούραση». Η Μαρία Ζορμπά ως κυρία Κούλα  παίζει με τις ταλαντώσεις του πάθους, με το συναίσθημα που αντιστέκεται στην ορμή του σώματος και την τσαλακώνει εσωτερικά, αλλά διατηρεί εξωτερικά στάση αξιοπρεπή. Ανεπιτήδευτα γλυκιά, τρυφερή, με μητρικό ενδιαφέρον, σεμνή κατά βάθος και με επίγνωση δραματική μετακυλά στην αναστάτωση, στην απελπισία, στην αμφιβολία, στη ζήλια, στριμώχνεται ψυχολογικά και διαταράσσεται η ισορροπία της. Ο Κωνσταντίνος Πλεμμένος – Μίμης διαθέτει υποκριτικά τον αέρα της νέας επαναστατημένης γενιάς και «παντού νιώθει ίδιος». Τριγυρίζεται από γυναίκες, έχει αδυναμία στις μεγαλύτερες και διαθέτει δική του γκαρσονιέρα στον Άγιο Νικόλαο. Χαίρεται τη ζωή σε κουτούκια με ρεμπέτικα , έχει τρόπο να εξασφαλίζει  το χαρτζιλίκι του  και βάζει στόχο στις σπουδές του. Είναι ένα τρελούτσικο αγόρι με το ζιζάνιο μέσα του, που θέλει να αποκτήσει την κυρία Κούλα και το καταφέρνει. Από τη μια της δείχνει σεβασμό, είναι τρυφερός κι’ από την άλλη την αναστατώνει με δικές του προσωπικές ιστορίες. Ιστορίες που έζησε  αλλά και συνεχίζει παράλληλα στο μικρό του καταφύγιο, που διαμορφώνεται ευρηματικά στο βάθος του σκηνικού. Σε πρώτο πλάνο δυο τραπεζάκια και δυο καρέκλες παραπέμπουν στους χώρους  των συναντήσεων των πρωταγωνιστών, ενώ με ζωντανή λήψη πάνω σε μια διάφανη επιφάνεια που χωρίζει τη σκηνή, προβάλλεται η έκφραση των προσώπων τους. Κοστούμια αντιπροσωπευτικά της  περιόδου εκείνης και διακριτικοί φωτισμοί τονίζουν το χρονικό ενός παράνομου έρωτα, στην καθημερινότητα της πόλης. Νεανικά καμώματα, ανεμελιά και ξενοιασιά εισβάλουν ερμητικά στην ανία και στην πλήξη της έγγαμης ζωής της κυρίας  Κούλας, ενώνοντας μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο ετερόκλητα πράγματα. Σαν να ταν η διαδρομή μια πρόφαση , μια σύντομη απόδραση μ’ ένα συγκεκριμένο προορισμό, Ένας έρωτας σταθμός για την ίδια, με τερματικό τελικά το σπίτι και την οικογένειά της. Μ’ ένα εισιτήριο επιστροφής στον κόσμο που αξίζει, όπου έχει τις βολές της, σ’ ένα σπίτι ζεσταμένο από τις φωνές των παιδιών της. Με μια παγωμένη γαλήνη μέσα στην καρδιά της, όπου η κυρία Κούλα δεν επέτρεπε τις απρέπειες. Η παράσταση τρυφερά ρεαλιστική θα σας συγκινήσει.

Οι συντελεστές:

Σκηνική προσαρμογή – Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου Σκηνικά- Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης Camera live: Μικές Γλύκας. Παίζουν: Μαρία Ζορμπά, Κωνσταντίνος Πλεμμένος. Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου Video – Teaser: Μικές Γλύκας

Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού.

Από 24 Νοεμβρίου 2017 Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο 9.00 μ.μ. Κυριακή 7.00 μ.μ. Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 10 ευρώ φοιτητικό, άνω των 65, ανέργων, 5 ευρώ ατέλεια FAUST, Καλαμιώτου 11 και Αθηναΐδος 12, Μοναστηράκι www.faust.gr, e-mail: [email protected]