Μεγαλώνοντας στο Norfalk της Αγγλίας, η μικρή Νταϊάνα Σπένσερ, όπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας της, είχε έναν διακαή πόθο. Λάτρευε το μπαλέτο και ονειρευόταν μεγαλώνοντας να μεσουρανήσει στη σκηνή με το Royal Ballet. Ακολούθησε την επιθυμία της σπουδάζοντας μπαλέτο, ωστόσο οι συνθήκες και η πραγματικότητα, κυρίως, δεν της επέτρεψαν να ασχοληθεί και επαγγελματικά με αυτό.
Δυστυχώς το ύψος της δεν της έδωσε το πολυπόθητο «εισιτήριο» για την ένταξή της στο δυναμικό του Βασιλικού Μπαλέτου της Βρετανίας καθώς μεγαλώνοντας έφτασε μέχρι το ύψος του 1.80, υπερβολικά πολύ για μια μπαλαρίνα.
Όμως το πάθος της για το χορό παρέμεινε ακόμη και μετά τον γάμο της με τον πρίγκιπα Κάρολο το 1981. Η πριγκίπισσα Νταϊάνα ήταν γνωστή για τη γενναιοδωρία της στην υποστήριξη του αγγλικού εθνικού μπαλέτου, τόσο ως ιδιωτική χορεύτρια όσο και μέσω προσπαθειών συγκέντρωσης χρημάτων.
Το 1985, μάλιστα, εξέπληξε το κοινό, συμπεριλαμβανομένης της βασιλικής οικογένειας, στη Βασιλική Όπερα με μια τριών λεπτών σύγχρονη χορευτική παράσταση με τη φίλη της και πρώην διευθύντρια του βασιλικού μπαλέτου Wayne Sleep. Μετά το θάνατό της, ο διάσημος χορευτής μπαλέτου και χορογράφος Peter Schaufuss δημιούργησε μια χορογραφία προς τιμήν της με τίτλο «Νταϊάνα- Η Πριγκίπισσα».
