Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΡ Ομέρ Τσελίκ, δήλωσε πως η Ελλάδα θέλει να θέσει ενώπιον της διεθνούς κοινότητας τον χάρτη της Σεβίλλης, δηλαδή «μία νέα συμφωνία των Σεβρών στη Μεσόγειο».

Όπως αναφέρει το news.gr σε συνέντευξη Τύπου στα γραφεία του κόμματός του, ο Ομέρ Τσελίκ, ανέφερε ότι «η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Δένδια στον πραξικοπηματία στρατηγό Χαφτάρ πρέπει να μελετηθεί πολύ καλά. Από τη στιγμή που ο Σαράτζ δηλαδή η “δομή” που αναγνωρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη ως νόμιμη, η “δομή” που υπέγραψε τη συμφωνία με την Τουρκία, αποδυναμώνεται, η Ελλάδα θα προσπαθήσει να θέσει ενώπιον της διεθνούς κοινότητας τον χάρτη που αποκαλείται Συμφωνία της Σεβίλλης, που σημαίνει μία νέα συμφωνία των Σεβρών στη Μεσόγειο».

Ο Τσελίκ δήλωσε ότι «όπως διασφαλίσαμε τα δικαιώματά μας στην Μεσόγειο υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη σημαίνει και σκίσιμο και πέταμα αυτού του χάρτη καθώς και διάλυση αυτής της δομής. Πρέπει να αξιολογηθεί καλά γιατί ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας συναντήθηκε με τον Χαφτάρ, ο οποίος δεν έχει καμία νομιμότητα, με το που η Τουρκία υπέγραψε τη συμφωνία».

Τι προέβλεπε η Συνθήκη των Σεβρών για την Ελλάδα

Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη.

Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακόμα οτι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.

Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου – Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).

Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους.