Ένα γρήγορο τέλος στην πιο βραχύβια κυβέρνηση της Ισπανίας, από την επιστροφή της δημοκρατίας και έπειτα, έβαλε ο πρωθυπουργός της χώρας, Πέδρο Σάντσεθ, με την προκήρυξη νέων εκλογών. Ένα σχήμα που ξεκίνησε την κοινοβουλευτική πορεία με υψηλές φιλοδοξίες, με ένα υπουργικό συμβούλιο με τη μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών στην ιστορία και δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στην κοινωνία των πολιτών, δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει το νομοθετικό έργο που είχε σχεδιάσει.

Η καταψήφιση του προϋπολογισμού άφησε στη μέση ένα σημαντικό τμήμα των κυβερνητικών σχεδίων του Σάντσεθ. Το τελικό σχέδιο είναι ένα προϊόν της συμφωνίας με τους Podemos σε σημαντικά άρθρα, με προμετωπίδα την αύξηση του κατώτατου μισθού και η ρύθμιση της αγοράς εργασίας, η οποία θα πληρούσε και τις απαιτήσεις των Βρυξελλών για μείωση του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους, παρά τις αμφιβολίες της Ε.Ε.

Ένα άλλο μεγάλο σχέδιο του Σάντσεθ, που θα ικανοποιούσε ηθικά μεγάλο μέρος της κοινωνίας και θα αποκαθιστούσε την ιστορική δικαιοσύνη, είναι η εκταφή της σορού του Φρανθίσκο Φράνκο από την Κοιλάδα των Πεσόντων. Η συμβολική αυτή πράξη ήταν προγραμματισμένο να εκτελεσθεί την περασμένη εβδομάδα και είχε δοθεί διορία 15 ημερών στην οικογένεια του πρώην δικτάτορα να υποδείξει ένα νέο σημείο ταφής του.

Ακόμη ένα μέτρο που ήθελε να μεταρρυθμίσει ο Ισπανός πρωθυπουργός και παρέμεινε στα χαρτιά είναι τα βουλευτικά προνόμια και το ακαταδίωκτό τους. Πλέον, δεν απομένει χρόνος για έναν συμβιβασμό στο Κοινοβούλιο για την αντίστοιχη συνταγματική τροποποίηση.

Στον «πάγο» μπαίνει και ο νόμος για τη δημόσια ασφάλεια, που πλέον δεν διαθέτει τον απαραίτητο χρόνο -έως τις εκλογές- για να κατατεθεί. Η μόνη διάταξή του που εγκρίθηκε είναι η απαγόρευση να δημοσιεύονται φωτογραφίες των οργάνων της Τάξης την ώρα εκτέλεσης των καθηκόντων τους.

Επίσης, κενό γράμμα μένει ο περιβαλλοντικός νόμος για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τη μετάβαση από την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα και πυρηνικά εργοστάσια, προς πιο ήπιες και εναλλακτικές μορφές, οι οποίες θα πήγαιναν προς έγκριση στις 22 Φεβρουαρίου. Πλέον, ακόμη και εάν κατατεθεί με τη μορφή κατεπείγοντος, θα χρειασθούν τουλάχιστον πέντε μήνες για να ψηφισθεί. Έτσι, για άλλη μία κυβερνητική θητεία η Ισπανία δεν θα διαθέτει μία νομοθεσία για την κλιματική αλλαγή.

Επίσης, σύμφωνα με το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ένα από τα μέτρα που αποτελούσαν τη σημαία της μεταρρυθμιστικής ατζέντας του Σάντσεθ, αφορά τη ρύθμιση των κανόνων της αγοράς εργασίας. Μολονότι τον περασμένο Δεκέμβριο επιτεύχθηκε σχετική συναίνεση με τους κοινωνικούς εταίρους για να ανατραπεί η απορρύθμιση της αγοράς που επέβαλε ο Μαριάνο Ραχόι, χάρη στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του ελέγχου των ωρών εργασίας, πλέον δεν υπάρχει βεβαιότητα πως η κυβέρνηση θα επιτύχει την ψήφισή του.

Επίσης, δεν πρόλαβε να εγκριθεί, παρόλο που έχει κατατεθεί προς συζήτηση στο Κοινοβούλιο, είναι η νομοθεσία για την ισότητα των φύλων, τη βία κατά των γυναικών και την αύξηση της σύνταξης των ορφανών λόγω ενδοοικογενειακής βίας (που από 140 ευρώ αυξάνει στα 600), το σύμφωνο για τους ΛΟΑΤΚΙ και τις μισθολογικές ανισότητες.

Μετέωρα παραμένουν σημαντικά νομοσχέδια που αφορούν την υγεία, όπως οι νόμοι για την ευθανασία, τις εκφυλιστικές ασθένειες και την επέκταση της υγειονομικής κάλυψης σε όλον τον πληθυσμό.

Ανεκπλήρωτα θα παραμείνουν και τα σχέδια της κυβέρνησης για την Παιδεία που περιλαμβάνουν τον οργανικό νόμο για την Παιδεία, που θα καταργεί την εξέταση των θρησκευτικών από τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και την εισαγωγή της διδασκαλίας της Ηθικής ως υποχρεωτικού μάθημα στην εγκύκλιο εκπαίδευση.

Ένα άλλο σημαντικό κοινωνικό μέτρο, που δεν θα έχει τον απαραίτητο χρόνο να εγκριθεί, είναι και η προστασία των παιδιών από οικογενειακή βία και σεξουαλική καταπίεση.

Όσον αφορά τον πολιτισμό, στα χαρτιά θα παραμείνει η σημαντική νομοθεσία για τις χορηγίες, που αναμενόταν από τον κόσμο της παραγωγής κουλτούρας, που είχε πληγεί σημαντικά από τα προηγούμενα μέτρα της κυβέρνησης Ραχόι.

Τέλος, ακόμη ένας τομέας που θα στερηθεί σημαντικές νομοθετικές ρυθμίσεις, είναι αυτός της επιστήμης, που -βάσει των προτεινόμενων μέτρων- θα ανακουφιζόταν από τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την ανάπτυξη της έρευνας. Πλέον, και τα σχετικά νομοσχέδια θεωρείται πως θα είναι αδύνατον να εγκριθούν έως ότου ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία.