Πιθανότατα ο πιο ενδιαφέρον Κένεντι από όλους, ο Τζόζεφ ο Πρεσβύτερος ξεκίνησε από τις αρχές του 20ού αιώνα να μαζεύει κάθε σεντς που έπεφτε στον δρόμο του. Αδίστακτος επιχειρηματίας και επενδυτής, εξαργύρωσε το αθρόο παραδάκι που συγκέντρωσε σημειώνοντας τη μεγαλύτερη κοινωνική άνοδο που θα μπορούσε ένας ιρλανδός μετανάστης να διαγράψει. Όταν εισέβαλε στα σαλόνια της παραδοσιακής αμερικανικής αριστοκρατίας σαν σίφουνας, έχοντας αποκομίσει τεράστια κέρδη στη Γουόλ Στριτ και το Χόλιγουντ σχεδόν εν μία νυκτί (ξεφορτώθηκε δαιμόνια τις μετοχές του στα πρόθυρα της Μεγάλης Ύφεσης), έμοιαζε με έναν άνθρωπο που έπαιζε το παιχνίδι με τους δικούς του όρους. Έκανε ό,τι ήθελε και όποτε το ήθελε, ή έτσι πίστευαν τουλάχιστον οι άνθρωποι γύρω του. Κι αυτό αφορούσε στα πάντα: στο πώς γλίτωσε, για παράδειγμα, τη στράτευση στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου, στο πώς κρεβάτωνε όσες κυρίες βρίσκονταν στο διάβα του (από σταρλετίτσες του σινεμά μέχρι και κυρίες της καλής κοινωνίας) ή στο πώς αποκτούσε ανέξοδα προβεβλημένες πολιτικές θέσεις. Η μεγαλύτερή του κίνηση θα ήταν ο τρόπος που μετέφερε την κινηματογραφική -αν και απατηλή- λάμψη του Χόλιγουντ στην πολιτική σκηνή, γεννώντας το lifestyle της πολιτικής, μια χρυσή κληρονομιά που θα εξαργύρωναν πολλοί κατόπιν (όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν ή ο Μπιλ Κλίντον). Την ώρα που έχτιζε βέβαια την προσωπική του αυτοκρατορία, ανησυχούσε πολύ πως η πολιτική δυναστεία που έψαχνε να εγκαθιδρύσει στην Αμερική θα αποδεικνυόταν το τρωτό του σημείο. Και οι φόβοι του δεν θα ήταν τελικά αβάσιμοι. Σήμερα μόνο ο 32χρονος Τζόζεφ Κένεντι Γ’, ο μικρανιψιός του προέδρου Τζον Κένεντι, κρατά θέση στο Κογκρέσο, κι αυτό χάρη στην παραίτηση κάποιου άλλου. Ο Οίκος των Κένεντι υπάρχει πλέον μόνο ως υπόμνηση του ένδοξου άλλοτε παρελθόντος. Ο πατέρας ωστόσο των Τζον Κένεντι και Μπόμπι Κένεντι ήταν ενδεχομένως μια προσωπικότητα πολύ μεγαλύτερη και από τα δυο προβεβλημένα παιδιά του μαζί. Ως ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του καιρού του, μια σωστή επενδυτική διάνοια, έπαιζε τη μικροπολιτική στα δάχτυλα. Κι έτσι ήξερε πως μπορεί να καθιερώσει έναν πολιτικό οίκο στη δημόσια σκηνή των ΗΠΑ, σε πείσμα των ψηφοφόρων και της ίδιας της δημοκρατίας, επηρεάζοντας τελικά τις ζωές εκατομμυρίων. Μέσα σε όλα αυτά, ήταν ένας αμφιλεγόμενος άνθρωπος με εντελώς αμφισβητήσιμη ηθική υπόσταση. Η επαγγελματική του ζωή ήταν γεμάτη με βρόμικες συμφωνίες και ακόμα πιο βρόμικες δράσεις μάστισαν τον προσωπικό του βίο. Κι αν σήμερα ο Τζόζεφ Κένεντι ο Πρεσβύτερος δεν είναι παρά μια υποσημείωση στη ζωή του δολοφονημένου γιου του Τζον, καθώς η Ιστορία δεν επεφύλαξε καμία θέση γι’ αυτόν, η πραγματικότητα είναι ωστόσο ολότελα διαφορετική για τον ισχυρό άνθρωπο που σφυρηλάτησε τις προσωπικότητες των Κένεντι που έμελλε να απασχολήσουν τον κόσμο…
Πώς φτιάχνεις εύκολα μια περιουσία όταν έχεις εσωτερική πληροφόρηση
Αν ήταν ένα πράγμα που ήξερε να κάνει καλά ο Τζόζεφ, ήταν να παρακάμπτει τις τυπικότητες. Έτσι μαγικά μπήκε στο Χάρβαρντ το 1912, μη δίνοντας καν εξετάσεις, κι έτσι παντρεύτηκε αποφοιτώντας τη Ρόουζ Ελίζαμπεθ Φιτζέραλντ, κόρη του δημάρχου της Βοστόνης, που θα του εξασφάλιζε την πρώτη του δουλειά ως δημοτικός ελεγκτής του τραπεζικού συστήματος. Μια θέση που θα τον έκανε ξεφτέρι στον χρηματοπιστωτικό τομέα και θα του επέτρεπε να φτιάξει εκείνες τις σχέσεις που θα του έδιναν την πολυπόθητη πρόσβαση στα άδυτα του τραπεζικού κόσμου. Μέχρι το 1914, στα 25 του, θα έχει ήδη παραιτηθεί από τα αξιώματά του και θα είναι πια πρόεδρος μιας μικρής τράπεζας της Βοστόνης, ως ο νεότερος μάλιστα πρόεδρος τράπεζας των ΗΠΑ. Σε μια εποχή που ο κρατικός έλεγχος της χρηματοπιστωτικής ήταν πρακτικά ανύπαρκτος και ο καπιταλισμός της ελεύθερης διακίνησης αγαθών στον κολοφώνα του, ο πανούργος Τζόζεφ εκμεταλλεύτηκε κάθε «παραθυράκι» για να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και να βγει από την περιπέτεια πάμπλουτος. Στα 36 του άλλαξε το Ford του με μια ολοκαίνουρια Rolls-Royce, προσέλαβε σοφέρ και πήρε τα αγόρια του από το δημόσιο σχολείο, τοποθετώντας τα στο καλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ. Κι ενώ δούλεψε σκληρά και πήρε σωστές επιχειρηματικές αποφάσεις, ο πλούτος του ξεπήδησε μέσα από το χρηματιστήριο και τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Ο Κένεντι ήταν ένας από τους ανθρώπους που μετέτρεψαν την επενδυτική σε χρυσωρυχείο με ενέργειες που σήμερα κρίνονται παράνομες και τιμωρούνται από τον νόμο. Είχε εσωτερική πληροφόρηση για την πορεία των μετοχών, δημιουργούσε πλαστή ζήτηση για συγκεκριμένα «χαρτιά» και εξαγόραζε επιχειρήσεις με επιθετικές στρατηγικές αθέμιτου ανταγωνισμού. Στην εποχή του βέβαια όλα αυτά ήταν απλώς ανήθικα, κι έτσι ο μπαμπάς Κένεντι πάτησε επί πτωμάτων για να γίνει κροίσος. Ενθάρρυνε μάλιστα έναν παλιό συμφοιτητή του στο Χάρβαρντ να κάνει το ίδιο: «Είναι εύκολο να βγάλεις λεφτά σε αυτή την αγορά [χρηματιστήριο]», τον συμβούλευσε, «καλύτερα να βιαστούμε πριν περάσουν κάνα νόμο εναντίον μας». Κάποιος πέρασε πράγματι έναν νόμο εναντίον της παράνομης χρηματιστηριακής συναλλαγής και μαντέψτε ποιος ήταν αυτός: ο Τζόζεφ Κένεντι! Όταν το 1934 τον έκανε ο Φράνκλιν Ρούζβελτ επικεφαλής της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, λέγοντας εκείνο το παροιμιώδες «μόνο ένας κλέφτης μπορεί να πιάσει έναν κλέφτη», ο Κένεντι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ποινικοποιήσει την εσωτερική πληροφόρηση, μετατρέποντας δηλαδή σε παράνομη δραστηριότητα την οδό μέσω της οποίας είχε πλουτίσει. Όσο για τον Ρούσβελτ, του είχε δώσει τόσα λεφτά ο Τζόζεφ για την προεκλογική του εκστρατεία το 1932, που δεν θα μπορούσε να μην αντιγυρίσει τη χάρη…
Από δω η γυναίκα μου, από δω το αίσθημά μου
Ο Κένεντι παντρεύτηκε τη Ρόουζ το 1914 και από την πρώτη στιγμή την κεράτωνε ασύστολα. «Ακόμα και από τα πρώτα χρόνια του γάμου τους», σχολίασε συγγενής Κένεντι, «ο Τζο είχε τη φήμη του γυναικά». Η Ρόουζ έκανε πάντα τα στραβά μάτια στις συζυγικές απιστίες. Δεν είπε τίποτα ακόμα κι όταν ο αντρούλης της σύναψε δεσμό για τρία χρόνια με το αστέρι του βωβού σινεμά Γκλόρια Σουάνσον, στο πλευρό της οποίας παρέμεινε αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Τη σχέση του με την ντίβα του Χόλιγουντ δεν την έκρυβε μάλιστα καθόλου, κι έτσι έφτασε στο σημείο να πάρει και τις δυο, σύζυγο και ερωμένη, και να πάνε κοινές διακοπές στην Ευρώπη! Η Ρόουζ παρίστανε τη χαζή, κάνοντας την Γκλόρια να σχολιάσει: «Αν με υποπτευόταν για σχέσεις όχι ακριβώς φιλικές με τον σύζυγό της ή αν με σιχαινόταν γι’ αυτό, δεν εκδήλωσε ποτέ καμία ένδειξη». Ακόμα και τα παιδιά του ήξεραν τι συνέβαινε. Εκείνη βέβαια θα τον πλήρωνε αργότερα με το ίδιο νόμισμα, διατηρώντας πλήθος εξωσυζυγικών δεσμών. Είχε μάθει ότι η θέση της γυναίκας είναι να υποφέρει σιωπηλά δίπλα στον σύζυγο και να μην τον ντροπιάζει φέρνοντάς τον ενώπιον των ευθυνών του. Όπως είπε και η γραμματέας της Ρόουζ χρόνια αργότερα: «Δεν έδειξε ποτέ κανένα σημάδι πόνου».
Κένεντι και παράνομη διακίνηση αλκοόλ
Όταν άρχισε η Ποτοαπαγόρευση, οι φήμες έδιναν και έπαιρναν για τον Κένεντι και τη λαθρεμπορία οινοπνευματωδών. Και απλώνονταν μάλιστα και στις δύο πλευρές του φάσματος του νόμου! Ακόμα και οι γκάγκστερ Φρανκ Κοστέλο και Μέγιερ Λάνσκι τον κατηγόρησαν ως λαθρέμπορο αλκοόλ, ενώ άλλοι μαφιόζοι τον κατονόμασαν συνέταιρο του «νονού» Σαμ Τζιανκάνα. Μέχρι και ο κουρδιστής του πιάνου του Αλ Καπόνε είπε ότι τον έβλεπε με τους βαρόνους της λαθρεμπορίας αλκοόλ να συζητούν τις κοινές τους δουλειές. Καμία από αυτές τις ιστορίες δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, γιατί απλούστατα κανείς ποτέ δεν τις έψαξε. Ξέρουμε πάντως κάτι άλλο και πέραν αμφιβολίας: στο σμίξιμο των παλιών συμμαθητών του Χάρβαρντ που οργάνωσε ο Τζο το 1922, το αλκοόλ έρεε άφθονο! Αλλά και μόλις έληξε η Ποτοαπαγόρευση, εκείνος είχε μαγικά ένα τεράστιο απόθεμα οινοπνευματωδών στην κατοχή του που πουλούσε πια ελεύθερα σε όλη τη χώρα. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι το αλκοόλ το είχε προμηθευτεί νόμιμα και το πράγμα έληξε εδώ. Ήταν πια πανίσχυρος και δεν είχε να φοβάται από τέτοιες μικρολεπτομέρειες…
Ένας από τους μεγαλύτερους αντισημίτες των ΗΠΑ
Ήταν το 1938 όταν ο Τζο Κένεντι, ήδη κροίσος του Χόλιγουντ (είχε εξαγοράσει σειρά από εταιρίες παραγωγής, γεννώντας έτσι το στούντιο-κολοσσό RKO), τοποθετήθηκε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Βρετανία. Είμαστε πια στα πρόθυρα του Β’ Παγκοσμίου, την εποχή που ο Χίτλερ έστρεφε προοδευτικά τον λαό του κατά των εβραίων, και ο Κένεντι δεν είχε κανέναν λόγο να μασά τα λόγια του. «Τα ήθελαν και τα έπαθαν», δήλωσε ο αμερικανός πρέσβης όταν άκουσε τα νέα για τις επιθέσεις και τα πογκρόμ κατά των Γερμανοεβραίων. «Ως ράτσα βρομάνε», είπε αργότερα σε έναν φίλο του, «δες τι έκαναν στο Χόλιγουντ». Αργότερα έγινε κολλητός με τον γερμανό πρεσβευτή, Herbert Von Dirksen, ο οποίος είπε κάποια στιγμή: «Ο Κένεντι καταλαβαίνει εντελώς την πολιτική μας αναφορικά με τους εβραίους». Ο Τζόζεφ προσπάθησε μάλιστα να συμβουλεύσει το μεγάλο είδωλό του, τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ, να προσέξει με τη διαχείριση του «εβραϊκού προβλήματος», όχι φυσικά επειδή δεν ήταν φιλάνθρωπος, αλλά επειδή ανησυχούσε ότι όλη αυτή η βία εναντίον τους θα μετέτρεπε τον Φύρερ σε μεγάλο κακό της Ιστορίας. Ο Κένεντι είχε εξάλλου τη δική του ατζέντα για τους εβραίους, ελαφρώς διαφορετική από του Χίτλερ. Προσπάθησε λοιπόν, χρησιμοποιώντας το χρήμα και την επιρροή του, να στήσει ένα πρόγραμμα που θα έβγαζε κάθε εβραίο της Γερμανίας εκτός χώρας, στέλνοντάς τους στην Αφρική ή ακόμα και σε κάποια αμερικανική ή αγγλική αποικία. Ο Ρούσβελτ ήταν αυτός που έκλεισε το πρόγραμμα, δεν κατάφερε όμως να τον κάνει να σωπάσει. Ο Κένεντι συμφωνούσε με τον Χίτλερ σε όλα και δεν το έκρυψε ποτέ…
Αγαστές σχέσεις με το ναζιστικό καθεστώς
Ο μεγαλύτερος γιος του Κένεντι, Τζόζεφ ο Νεότερος, είδε τον Χίτλερ να μιλά το 1934 και θαμπώθηκε από την ιδεολογία του. Ο Χίτλερ, εξομολογούνταν στους οικείους του, αναγνωρίζει τον κοινό εχθρό μας και είναι έτοιμος να θυσιάσει κάποιον για να τονώσει το ηθικό του λαού του. «Πολύ κρίμα που πρέπει να είναι οι εβραίοι», γράφει στον πατέρα του, «αλλά η αντιπάθεια για τους εβραίους είναι εντελώς βάσιμη», σπεύδει να σημειώσει. Ο τζούνιορ Τζόζεφ ήταν εντελώς ίδιος με τον πατέρα του, ο οποίος καλούσε τώρα τις ΗΠΑ να υπογράψουν σύμφωνο φιλίας (ή έστω ουδετερότητας) με τον Χίτλερ. Όταν μάλιστα ήταν στην Αγγλία, προσπάθησε να υπονομεύσει την υποψηφιότητα του Τσόρτσιλ, ελπίζοντας πως ο Νέβιλ Τσάμπερλεϊν θα υπέγραφε σύμφωνο συμμαχίας με το Γ’ Ράιχ! Προσπάθησε μάλιστα να συναντηθεί με τον Χίτλερ κατ’ ιδίαν τουλάχιστον δύο φορές, για το καλό των ΗΠΑ όλα αυτά. Ήθελε, όπως το είπε, «να κομίσω μια καλύτερη κατανόηση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας». Ο Ρούσβελτ σταμάτησε βέβαια τον Κένεντι και τις δύο φορές, αποτρέποντας τον ζάπλουτο διπλωμάτη του να συμμαχήσει με τους Ναζί…
Είναι η δημοκρατία ξοφλημένη;
«Η δημοκρατία ξόφλησε στην Αγγλία. Μπορεί να πέθανε κι εδώ», δήλωσε ο Κένεντι σε δημοσιογράφο αφήνοντάς τον εμβρόντητο! Πίστευε ότι η Αγγλία πολεμούσε τη ναζιστική Γερμανία μόνο και μόνο για να παραμείνει ζωντανή. Οι Άγγλοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τον φασισμό, κήρυττε, όπως εξάλλου δεν είχαν και οι ΗΠΑ στη συλλογιστική του. Ο Τζο είχε πει μάλιστα στον Von Dirksen ότι ο Ρούζβελτ ήταν θύμα της «εβραϊκής επιρροής» και πως σύντομα θα ήταν παρελθόν από την αμερικανική πολιτική σκηνή. Κι αυτό γιατί πίστευε ακράδαντα πως η Αμερική κυβερνιόταν από εβραϊκά συμφέροντα: «η πολιτική των Δημοκρατικών για τις ΗΠΑ είναι μια εβραϊκή ιστορία», δήλωσε σε άλλον έκπληκτο δημοσιογράφο. Ο Ρούζβελτ, όπως ήταν φυσικό, εξαγριώθηκε! Ο διπλωμάτης του αντί να υπηρετεί τη χώρα και την πολιτική της, ήθελε να εξαπλώσει την αντισημιτική προπαγάνδα και να κάνει τον Χίτλερ να φαίνεται αγγελούδι. Κι έτσι το 1940 τον ανάγκασε να παραιτηθεί από τη θέση του πρεσβευτή, δίνοντας έτσι ατιμωτικό τέλος στην πολιτική του καριέρα…
Η λοβοτομή της κόρης του
Με τις πολιτικές του φιλοδοξίες ισοπεδωμένες, ο Κένεντι στράφηκε στα παιδιά του. Ένα από αυτά, έλεγε τώρα, θα γινόταν πρόεδρος των ΗΠΑ και τίποτα δεν θα έμπαινε εμπόδιο αυτή τη φορά. Υπήρχε όμως ένα μικρό πρόβλημα στο όραμά του: η κόρη του, Ρόζμαρι. Η μικρή είχε απρόβλεπτη συμπεριφορά και ξεσπούσε συχνά σε κρίσεις θυμού. Επισήμως είχε διαγνωστεί με ψυχικά νοσήματα, αν και σήμερα η ψυχιατρική κοινότητα βλέπει την κατάστασή της ως απλή κατάθλιψη. Όπως κι αν είχε, η μικρή έπρεπε να ηρεμήσει για να μη δημιουργεί σκάνδαλα στους Κένεντι. Καθώς, όπως ήξερε καλά ο Τζο, καμιά πολιτική καριέρα δεν μπορεί να φτιαχτεί πάνω σε σκάνδαλα. «Αν κάποιος έχει ψυχικές παθήσεις στην οικογένειά του», αναρωτιόταν εξάλλου ο διαπρεπής ψυχολόγος Μπέρτραμ Μπράουν, «πώς θα γίνει πρόεδρος;». Κι έτσι την ώρα που της άνοιξαν το κεφάλι για να την υποβάλουν σε λοβοτομή, την έβαλαν να τραγουδά το «God Bless America», για να ξέρουν πότε πρέπει να σταματήσουν. Όπως δήλωσε κατόπιν ο διαβόητος χειρουργός της: «Εκτιμήσαμε το πόσο πρέπει να κόψουμε βασιζόμενοι στο πώς απαντούσε». Σταμάτησε να κόβει όταν ο λόγος της Ρόζμαρι έγινε ασυνάρτητος. Ο πατέρας της την κράτησε μετά μακριά από δημόσια θέα. «Το όνομα της Ρόζμαρι δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά στο σπίτι», είπε αργότερα η γραμματέας του Τζόζεφ: «Ήξερα ότι υπήρχε επειδή είχα δει τις οικογενειακές φωτογραφίες στη σοφίτα. Το όνομά της δεν αναφέρθηκε ποτέ»…
Κένεντι, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του Μακάρθι
Όταν κατέβηκε για την προεδρία των ΗΠΑ, ο Τζον Κένεντι ισχυρίστηκε πως ήταν κατά της διαβόητης κομμουνιστικής σταυροφορίας που είχε κηρύξει ο κομμουνιστοφάγος Τζόζεφ Μακάρθι. Κι ενώ τώρα καταφερόταν ανοιχτά κατά της μαύρης Επιτροπής Αντι-Αμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθι, όταν το κυνήγι των μαγισσών ήταν σε πλήρη εξέλιξη, ο Τζον ήταν σαφώς λιγότερο επικριτικός. Κι αυτό γιατί ο πατέρας του ήταν ο Νο 1 υποστηρικτής του ζοφερού γερουσιαστή! Ο πατήρ Κένεντι συνέβαλε όπως μπορούσε στη σταυροφορία του Μακάρθι και τον σιγοντάριζε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Στον γιο του Μπόμπι εξασφάλισε ακόμα και θέση συμβούλου στην επιτροπή του Μακάρθι. Όσο για τον ίδιο τον Μπόμπι, έκανε τον Μακάρθι νονό του γιου του! Όλα αυτά έφεραν όσο να πεις τον Τζον σε δύσκολη θέση. Όταν ο κόσμος στράφηκε κατά του γερουσιαστή που είχε βυθίσει τις ΗΠΑ στην παράνοια, οι Δημοκρατικοί αναγκάστηκαν να τον επιπλήξουν. Ο Τζον δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. «Πώς μπορώ να απαιτήσω να επικριθεί ο Μακάρθι για όσα έκανε όταν ο ίδιος μου ο αδερφός ήταν στο επιτελείο του;». Κι έτσι όταν γερουσιαστής τού χτύπησε την πόρτα καλώντας τον JFK να υπογράψει τη δήλωση που καταδίκαζε τις πράξεις του Μακάρθι, ο πατέρας Τζόζεφ που ήταν παρών έκραξε τον γερουσιαστή: «Πας να καταστρέψεις τον Τζακ! [έτσι φώναζαν τον Τζον εντός οικογένειας]». Ο Τζον έχασε τελικά την ψηφοφορία για τη μομφή κατά του Μακάρθι εξαιτίας ενός τραύματος στην πλάτη, αν και οι κακές γλώσσες έλεγαν πως δεν του είχε επιτρέψει ο Τζόζεφ να πάει…
Εκλογική νοθεία;
Ήταν το 1946 όταν ο Τζον Κένεντι κατέβηκε υποψήφιος για το Κογκρέσο και κέρδισε. Σύμφωνα πάντως με τον πολιτικό του αντίπαλο, δεν κέρδισε γιατί είχε την πλειοψηφία του κόσμου με το μέρος του. Ήταν γιατί είχε πατέρα τον Τζόζεφ Κένεντι και τις παρασκηνιακές του δράσεις. Ο Τζον μαχόταν για τη θέση με τον Τζο Ρούσο, ο οποίος δήλωσε δημοσίως πως ο Τζόζεφ Κένεντι είχε εξαπατήσει το κοινό. Κι αυτό γιατί ο Τζόζεφ είχε πληρώσει έναν λακέ του, ονόματι επίσης Τζο Ρούσο, να κατέβει υποψήφιος, κλέβοντας έτσι ψήφους από τον κανονικό Τζο Ρούσο! Οι ψηφοφόροι δεν ήξεραν ποιος Ρούσο ήταν ποιος, κι έτσι μοιράστηκαν οι ψήφοι τους. Φήμες περί εκλογικής νοθείας κυκλοφόρησαν όμως και την εποχή που ο JFK κατέβηκε υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ. Μόνο που τώρα ο πατέρας δεν υποστήριζε όλες τις πολιτικές του γιου του. Πριν κερδίσει ο Τζον τις εκλογές, ο Τζόζεφ επισκέφθηκε τον Ρίτσαρντ Νίξον και του εξομολογήθηκε: «Ντικ, αν το αγόρι μου δεν τα καταφέρει, είμαι μαζί σου». Το αγόρι τα κατάφερε ωστόσο και ο Τζόζεφ έμεινε πιστός στη δυναστεία. Ο Τζον ήξερε βέβαια καλά ποιος ήταν ο δολοπλόκος πατέρας του, κι έτσι αστειεύτηκε κάποια στιγμή, όπως μας πληροφόρησε ο βιογράφος του Κένεντι, Michael O’Brien: «Έλαβα μόλις ένα τηλεγράφημα από τον γαλαντόμο μπαμπά μου: ‘‘Αγαπητέ Τζακ, μην αγοράσεις ούτε μία ψήφο περισσότερη από όσες είναι απαραίτητες’’»!
Πατέρα και γιος είχαν σχέσεις με την ίδια γυναίκα
«Ο μπαμπάς συμβούλευσε όλα του τα αγόρια να κάνουν όσο περισσότερο σεξ μπορούσαν», είπε κάποτε ο Τζον Κένεντι. Ήταν φυσικά τα λόγια που θα σφυρηλατούσαν τον χαρακτήρα του μεγάλου γυναικά, ο οποίος μεγαλώνοντας θα γινόταν ένας από τους γνωστότερους playboy των ΗΠΑ, παραπονούμενος συχνά πως «δεν μπορώ να πάω για ύπνο χωρίς ένα γρήγορο». Ο Τζόζεφ ενθάρρυνε την απιστία στα παιδιά του και συζητούσαν ανοιχτά για τα νυχτοπερπατήματά τους. Ο Τζον έγραψε ένα γράμμα στον πατέρα του το 1940, στο οποίο του έλεγε: «Ένας απίστευτος αριθμός ανθρώπων ήταν εκεί, τρεις γυναίκες για κάθε άντρα, κι έτσι τα πήγα καλύτερα απ’ ό,τι συνήθως». Όλα αυτά θα κατέληγαν σε μία γυναίκα, κάποια… Μάρλεν Ντίτριχ! Η γερμανίδα ντίβα πέρασε από το κρεβάτι του Τζόζεφ το 1938, ο οποίος δεν την έκρυψε από τον γιο του. Χρόνια αργότερα, το 1963, ο Τζον κάλεσε τη Μάρλεν στον Λευκό Οίκο και όπως ξέρουμε την ξενάγησε στην προεδρική κρεβατοκάμαρα. Εκείνη ήταν πια πάνω από 60 ετών, ο Τζον την είχε όμως απωθημένο. Πριν φύγει από τον Λευκό Οίκο, ο JFK τη ρώτησε: «Πήγες ποτέ στο κρεβάτι με τον γέρο μου;», για να πάρει την απάντηση: «Προσπάθησε, αλλά δεν το έκανα ποτέ». Ήθελε προφανώς να τον προστατεύσει και ο Τζον το γνώριζε καλά αυτό, αφού Τζόζεφ και Μάρλεν χαριεντίζονταν άλλοτε μπροστά στα μάτια του. Περιορίστηκε πάντως να αποκριθεί: «Ήξερα ότι το κάθαρμα έλεγε ψέματα»…