H Charlene Xia και η ομάδα της είχαν 15 ώρες στη διάθεσή τους για να καταλήξουν σε μια ιδέα για μια επαναστατική συσκευή που θα κάνει τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη.
Το πρώτο που τους ήρθε στο μυαλό ήταν ένα ρομπότ που χορεύει με τους μοναχικούς ανθρώπους. Ωστόσο γρήγορα απέρριψαν την ιδέα.
Με τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό του MIT για τον σχεδιασμό ενός τεχνολογικού επιτεύγματος, οι φοιτήτριες είχαν να αναμετρηθούν με εκατοντάδες άλλες ομάδες, στις οποίες συμμετείχαν μερικοί από τους καλύτερους χάκερ στον κόσμο.
Και τα κατάφεραν με την ιδέα τους για μια συσκευή που θα μπορεί να μετατραπεί τυπωμένες λέξεις σε κώδικα Μπράιγ, το σύστημα δηλαδή γραφής και ανάγνωσης των τυφλών.
Η ομάδα της που αποτελείται από μηχανικούς όλων των επιστημών δούλευε νυχθημερόν και κατάφερε τελικά να κερδίσει την πρώτη θέση στο διαγωνισμό. Αλλά το ταξίδι τους μόλις είχε ξεκινήσει.
Η ιδέα των φοιτητριών έλαβε απίστευτη υποστήριξη και ενθάρρυνση από τους συμβούλους του διαγωνισμού και ιδιαίτερα από τον Paul Parravano, συν-διευθυντή του γραφείου των κοινοτικών σχέσεων του MIT και τυφλό από όταν ήταν τριών χρόνων.
Η εφεύρεση της ομάδας αφής, όπως αποκαλούνται πλέον οι φοιτήτριες θα μπορούσε να έχει τεράστιο αντίκτυπο στους ανθρώπους με προβλήματα όρασης ιδιαίτερα στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με την πρόσβαση στις πληροφορίες.
Η ομάδα δουλεύει πάνω στη βελτιστοποίηση της συσκευής και ελπίζει ότι μια μέρα όλοι οι τυφλοί θα μπορούν να διαβάζουν π.χ. ετικέτες στο σούπερ μάρκετ χωρίς να χρειάζονται τη βοήθεια των γύρω τους.
