Ένα χρόνο μετά την ανείπωτη τραγωδία που σημειώθηκε την 1η Νοεμβρίου 2025, η Σερβία εξακολουθεί να μετρά τις πληγές της. Το δυστύχημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ, όπου τόνοι από μπετόν κατέρρευσαν από το υπόστεγο του σταθμού, καταπλακώνοντας και σκοτώνοντας 16 ανθρώπους, προκάλεσε σοκ στη χώρα και άνοιξε έναν κύκλο έντονων πολιτικών και κοινωνικών αντιδράσεων.
Ανάμεσα στους ανθρώπους που βίωσαν το δράμα αυτό βρίσκεται η 47χρονη Ντιγιάνα Χρκα, η οποία έχασε τον γιο της στα συντρίμμια. Από τότε, η Χρκα έχει γίνει μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές διαμαρτυρίας στη Σερβία, μιλώντας ανοιχτά για τη διαφθορά και τις ευθύνες που –όπως υποστηρίζει– βαραίνουν την κυβέρνηση του προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Η παρουσία της σε διαδηλώσεις έχει προκαλέσει συγκίνηση και θαυμασμό. Κάθε φορά που ανεβαίνει στο βήμα, πλήθη νέων την υποδέχονται με χειροκροτήματα, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό της το σύμβολο μιας μητέρας που δεν παραιτείται από τη διεκδίκηση δικαιοσύνης. Το περασμένο Σάββατο, με αφορμή την πρώτη επέτειο της κατάρρευσης του στεγάστρου, ενώθηκε ξανά με δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους του Νόβι Σαντ, τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων.
Αποφασισμένη να συνεχίσει τον αγώνα της, η 47χρονη γυναίκα ξεκίνησε απεργία πείνας μπροστά από το κοινοβούλιο της Σερβίας. Με ένα μπλουζάκι που έγραφε «Η μαμά ενάντια στη μηχανή», ζητά δικαιοσύνη όχι μόνο για τον γιο της και τους 15 ακόμη ανθρώπους που χάθηκαν εκείνο το πρωινό, αλλά και για όσους συνελήφθησαν ή απολύθηκαν κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής καταστολής των διαδηλώσεων.
«Συλλαμβάνουν αθώα παιδιά… αλλά κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για τον θάνατο των 16 ανθρώπων κάτω από το στέγαστρο», δήλωσε συγκινημένη στο Associated Press, με τη φωνή της να τρέμει και τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα.
Η ιστορία της Ντιγιάνα Χρκα έχει γίνει σύμβολο της μάχης απέναντι στην αδιαφορία και τη συγκάλυψη — μια υπενθύμιση ότι, ακόμη κι ένα χρόνο μετά, η δικαιοσύνη για τα θύματα του Νόβι Σαντ παραμένει ζητούμενο.
