Απολιθωμένα υπολείμματα ενός ερπετού με μακρύ ρύγχος, παρόμοιου με κροκόδειλο, ανακαλύφθηκαν στην Έρημο της Δυτικής Αιγύπτου.

Παλαιοντολόγοι από το Πανεπιστήμιο Μανσούρα ονόμασαν το νέο είδος αρχαίου κροκόδειλου Wadisuchus kassabi, το οποίο έζησε πριν από περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια. Το ερπετό αυτό είχε μήκος 3,5–4 μέτρα και διέθετε μακρύ ρύγχος και κοφτερά δόντια.

Το νέο απολίθωμα αποτελεί κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης της ομάδας Dyrosauridae, μιας αρχαίας ομάδας κροκοδείλων που διέφερε σημαντικά από τα σύγχρονα είδη. Αξιοσημείωτο είναι ότι το συγκεκριμένο είδος αποτελεί τον αρχαιότερο γνωστό εκπρόσωπο αυτής της οικογένειας.

Εξέταση απολιθωμάτων με χρήση αξονικής τομογραφίας

Τα απολιθώματα του Wadisuchus kassabi εντοπίστηκαν κοντά στις οάσεις Χάργκα και Μπάρις στην Έρημο της Δυτικής Αιγύπτου. Η ανακάλυψη περιλαμβάνει δύο, όχι ολόκληρα κρανία και δύο άκρα ρύγχους από τέσσερα διαφορετικά ερπετά σε διάφορα στάδια ανάπτυξης, προσφέροντας σπάνια στοιχεία για την εξέλιξη των Dyrosauridae.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αξονικές τομογραφίες υψηλής ανάλυσης (CT scans) και τρισδιάστατα μοντέλα επιφάνειας για να αποκαλύψουν εξαιρετικές ανατομικές λεπτομέρειες των δειγμάτων, σύμφωνα με το interestingengineering.

Το είδος παρουσίαζε διάφορα μοναδικά χαρακτηριστικά που σηματοδοτούσαν μια σταδιακή προσαρμογή στο δάγκωμα των Dyrosauridae και ένα σημαντικό βήμα στην εξέλιξή τους.

Διέθεταν τέσσερα δόντια στο μπροστινό μέρος του ρύγχους, σε αντίθεση με τα πέντε των πιο πρωτόγονων συγγενών του, ενώ τα ρουθούνια του βρίσκονταν στην κορυφή του ρύγχους, διευκολύνοντας την αναπνοή στην επιφάνεια του νερού. Επιπλέον, στο άκρο του ρύγχους υπήρχε βαθιά εγκοπή στο σημείο όπου ενώνονταν οι σιαγώνες.

«Πέρα από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Wadisuchus, το είδος αυτό παίζει κρίσιμο ρόλο στην κατανόηση της προέλευσης της ομάδας των Dyrosauridae», δήλωσε η Σάρα Σάμπερ, κύρια συγγραφέας της μελέτης και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Άσιουτ.

«Το νέο είδος ωθεί πιο πίσω τα αποδεικτικά στοιχεία για την αφρικανική προέλευση των Dyrosauridae και υποδηλώνει ότι η διαφοροποίησή τους ξεκίνησε νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν.

Σε σύγκριση με τους σύγχρονους κροκόδειλους, οι Dyrosauridae ήταν κυρίαρχοι των παράκτιων και θαλάσσιων περιβαλλόντων. Τα λεπτά, αιχμηρά δόντια τους τούς επέτρεπαν να συλλαμβάνουν θηράματα όπως ψάρια και χελώνες.

Πρόγονος του είδους

Η ικανότητά τους να επιβιώσουν και να εξαπλωθούν παγκοσμίως μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων καθιστά τους Dyrosauridae σημαντικό αντικείμενο μελέτης για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα ερπετά προσαρμόστηκαν και διαφοροποιήθηκαν μετά την κατάρρευση των παγκόσμιων οικοσυστημάτων.

Η ανακάλυψη υποδεικνύει ότι η Αφρική αποτέλεσε το «λίκνο» της εξέλιξης των Dyrosauridae, με τις μεταγενέστερες γενιές να εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Επιπλέον, οι αναλύσεις κατατάσσουν σταθερά το νέο είδος ως πρόγονο ολόκληρης της ομάδας των Dyrosauridae.

«Η σημασία του Wadisuchus δεν έγκειται μόνο σε όσα αποκαλύπτει για την εξελικτική ιστορία αυτής της εντυπωσιακής ομάδας κροκοδείλων, αν και αυτό αποτελεί σημαντικό επίτευγμα, αλλά και στο ότι μας υπενθυμίζει πως: η Έρημος της Δυτικής Αιγύπτου εξακολουθεί να κρύβει θησαυρούς που διατηρούν τα μυστικά από το βαθύ παρελθόν του πλανήτη μας», δήλωσε ο Μπελάλ Σάλεμ, υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο και μέλος του εργαστηρίου Sallam Lab.

«Η αποστολή μας δεν είναι μόνο να ανακαλύψουμε αυτά τα απολιθώματα, αλλά και να προστατεύσουμε τις περιοχές πλούσιες σε απολιθώματα από την αστική και αγροτική επέκταση. Αποτελούν μια κληρονομιά για τις μελλοντικές γενιές των Αιγυπτίων», πρόσθεσε ο Σάλεμ.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο The Zoological Journal of the Linnean Society στις 27 Οκτωβρίου.