Σαν σήμερα, στις 4 Μαΐου 1949 το Τορίνο βυθίστηκε στο πένθος, όταν η ποδοσφαιρική του ομάδα σκοτώθηκε σε μια από τις χειρότερες αεροπορικές τραγωδίες.
Πριν 76 χρόνια η «Grande Torino», παρατσούκλι που είχε δοθεί στην τότε ομάδα, επέστρεφε από την Πορτογαλία όπου είχε αγωνιστεί σε φιλικό αγώνα με την Μπενφίκα στη Λισαβόνα, για να τιμήσει τον Φρανσίσκο Φερνάντες, που «κρέμαγε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 4-3 υπέρ της Μπενφίκα και 40.000 θεατές αποχαιρέτησαν τον αρχηγό των Πορτογάλων που σταματούσε την ενεργό δράση.
Επίσης, τότε η Τορίνο ήταν σε τροχιά τίτλου, του πέμπτου μέσα σε μία δεκαετία και ήταν μπροστά τέσσερις βαθμούς από την΄Ιντερ και έξι από τη Μίλαν.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, το αεροπλάνο που μετέφερε την Τορίνο προσέκρουσε στις 17.05 της 4ης Μαΐου 1949, λόγω της ομίχλης, λίγο πριν προσγειωθεί, στο λόφο Σουπέργκα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους όλοι οι επιβαίνοντες ποδοσφαιριστές της. Επέστρεφε από
Ο τραγικός απολογισμός ήταν 31 νεκροί (4 μέλη του πληρώματος, 3 δημοσιογράφοι, 18 ποδοσφαιριστές, 6 παράγοντες και μέλη του τεχνικού επιτελείου). Από τους 18 παίκτες της Τορίνο οι 10 ήταν διεθνείς.
Την αποστολή της Τορίνο αποτελούσαν οι παίκτες Valerio Bacigalupo, Aldo Ballarin, Dino Ballarin, Emile Bongiorni, Eusebio Castigliano, Rubens Fadini, Guglielmo Gabetto, Ruggero Grava, Giuseppe Grezar, Ezio Loik, Virgilio Maroso, Danilo Mezzetola, Valentino Riggiro, Martelli Gamonti, Giulio Schubert. Επίσης οι προπονητές οι Egri Erbstein, Leslie Levesley, ο μασέρ Ottavio Cortina και οι μάνατζερ τους Arnaldo Agnisetta, Andrea Bonaiuti και Ippolito Civalleri.
Στο δυστύχημα σκοτώθηκε και ο Ιταλός πιλότος Πιερλουϊτζι Μερόνι που είχε υπηρετήσει στην πολεμική αεροπορία και είχε διασωθεί δύο φορές στον πόλεμο από πτώση, ενώ σε μία άλλη τραγική σύμπτωση, είχε το ίδιο επίθετο με τον αδικοχαμένο αρκετά χρόνια μετά, από τροχαίο, ποδοσφαιριστή της Τορίνο Τζίτζι Μερόνι.
Μόνο τρεις παίκτες της Τορίνο γλίτωσαν, καθώς για διάφορους λόγους δεν είχαν ακολουθήσει την αποστολή.
Δύο μέρες μετά στις 6 Μαΐου 1949 πάνω από 800.000 κόσμος αποχαιρετούσε τα ινδάλματά του σε μία κηδεία πάνδημη. Εκτός από τους φιλάθλους το παρόν έδωσαν αντιπροσωπείες όλων των ιταλικών ομάδων, καθώς και συλλόγων του εξωτερικού. Η συγκεκριμένη ποδοσφαιρική φουρνιά έμεινε στην ιστορία ως η Grande Torino.
Αν και οι βασικές ανταγωνίστριες ομάδες ζήτησαν να κατοχυρωθεί το πρωτάθλημα στην Τορίνο, η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία δεν το δέχτηκε και έτσι οι τελευταίες αγωνιστικές διεξήχθησαν με την Τορίνο να κατεβάζει εξ ανάγκης την ομάδα νέων και τους αντιπάλους της να κάνουν το ίδιο στα πλαίσια σεβασμού και επίδειξης fair play.
