Μια γυναίκα περιγράφει την εμπειρία της μητρότητας και τα συναισθήματά της μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού, σε μια ιδιαίτερα συγκινητική επιστολή…
«Ήθελα πραγματικά να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό.
Παρακολούθησα μαθήματα ανώδυνου τοκετού, πήγα σε μαίες, είδα πολλά ντοκιμαντέρ! Δεν ήθελα με τίποτα να γεννήσω νωρίτερα και όταν ήρθε η ώρα δεν ήθελα επισκληρίδιο και παυσίπονα. Είπα στον εαυτό μου: Είμαι γυναίκα και μπορώ να τα καταφέρω!
Εξαιτίας όμως μιας επιπλοκής κατά τη διάρκεια του τοκετού, ο καρδιακός ρυθμός του γιου μου έπεσε δραματικά και καταλήξαμε σε μια επείγουσα καισαρική. Ξέρω πολλές γυναίκες που καταλήγουν με καισαρική είτε εξαιτίας επιπλοκής είτε επειδή το επέλεξαν. Αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη και αντέδρασα φρικτά. Στην πραγματικότητα δεν ήμουν προετοιμασμένη για τίποτα λιγότερο από την τέλεια γέννα που είχα πλάσει στο μυαλό μου.
Λίγες μέρες μετά τη γέννηση, άρχισαν οι ευχές από τους φίλους. Εκείνοι που δεν είχαν παιδιά μου έλεγαν “Συγχαρητήρια! Μια χαρά τα κατάφερες, μανούλα” ενώ οι φίλοι με παιδιά μου έλεγαν “Είχες σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσες να αγαπήσεις τόσο πολύ κάποιον;”, “Και αυτή η αγάπη που αισθάνεσαι τώρα μέσα σου θα αναπτύσσεται διαρκώς και θα μεγαλώνει!”
Εεε; Γιατί δεν αισθάνομαι έτσι; Τι πάει στραβά με μένα; Μετά από τόσα χρόνια που περίμενα να γίνω μητέρα, γιατί τώρα που το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα, αισθάνομαι περίεργα;»
Διαβάστε τη συνέχεια της συγκινητικής επιστολής στο baby.gr.
