Για πολλούς το χρυσό μετάλλιο του Στέφανου Ντούσκου στο Τόκιο ήταν μια ανέλπιστη, αλλά ευχάριστη έκπληξη.
Η αλήθεια είναι πως ήταν έκπληξη και για τον ίδιο. Μετά τον ημιτελικό στο απλό σκιφ της κωπηλασίας άρχισε να πιστεύει ότι έχει πιθανότητες να ανέβει στο βάθρο, αλλά και πάλι πίστευε ότι το χρυσό είναι λιγάκι μακρινό.
Ο Γιαννιώτης πρωταθλητής έγραψε την δική του ιστορία και πλέον αλλάζει και η αθλητική του σταδιοδρομία με αυτό το μετάλλιο. Πριν έρθει αυτή η διάκριση, όλες οι πόρτες ήταν κλειστές. Καμία βοήθεια, κανένας χορηγός (πλην ενός μέσω φίλου του λίγο πριν το Τόκιο) για έναν αθλητή ενός σπορ που στην Ελλάδα τυγχάνει ελάχιστης προβολής και αυτή συνήθως έρχεται στις μεγάλες διοργανώσεις.
Το παιχνίδι όμως άλλαξε όπως λέει και ο ίδιος στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzetta.
Ντούσκος: «Ζητούσα βοήθεια και ορισμένοι δεν μου απαντούσαν καν»
Ακολουθεί ένα μέρος της συνέντευξής του:
–Βλέποντας τις δηλώσεις του Ιακωβίδη, ένοιωσες κι εσύ πως κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουν ανοιχτά όλοι οι αθλητές γι’ αυτό το ζήτημα; Τι πρέπει να αλλάξει ώστε να δούμε ριζικές αλλαγές ως προς την διασφάλιση τουλάχιστον των αναγκαίων;
Ακουσα τα όσα είπε. Ισχύει για πολλούς. Πρέπει κατ’ αρχάς να δοθεί επιπλέον βοήθεια στους αθλητές τουλάχιστον της ολυμπιακής ομάδας. Ή έστω στις ομοσπονδίες, διασφαλίζοντας ότι τα επιπλέον χρήματα θα πάνε στους αθλητές. Να βοηθήσουν όπως έκαναν τα παλιά χρόνια. Στην κωπηλασία ειδικά το άθλημα είναι ακριβό. Χρειάζεται κοντά στα 800.000 για μια προετοιμασία ολυμπιακής ομάδας για έναν χρόνο. Τα κουπιά μόνο κοστίζουν 1.000 ευρώ το ζευγάρι και η βάρκα στο μονό σκιφ 15.000. Σε μεγαλύτερες βάρκες πάμε πάνω από τα 40.000. Οπότε μιλάμε για ακριβό σπορ. Πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα.
-Γνωρίζοντας πως οικονομικά ένα τέτοιο άθλημα δεν μπορεί να σε διασφαλίσει λοιπόν, γιατί το επιλέγεις ως αθλητής;
«Κοίτα, για να το κάνει επαγγελματικά κάποιος πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτό. Εμείς κάνουμε 300 μέρες τον χρόνο κοινόβιο. Δεν υπάρχει καμία αποκατάσταση πλέον. Επαγγελματική εννοώ. Αν υπήρχε αυτό, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Ό,τι βγάλουμε είναι από χορηγούς που… δεν υπάρχουν
–Χορηγοί συνήθως σε αθλητές σε σπορ όπως η κωπηλασία, χορηγοί είναι οι… γονείς. Εσύ δεν είχες χορηγό πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και βρέθηκε λίγο πριν ένας. Τώρα σπάνε τα τηλέφωνα;
«Η αλήθεια είναι πως μόνο η χρηματιστηριακή εταιρία Solidus ήρθε και με στήριξε λίγο πριν το Τόκιο. Ως τότε είχα απευθυνθεί στους πάντες. Άλλες φορές έπαιρνα αρνητική απάντηση. Αλλες δεν έπαιρνα καν απάντηση. Τώρα άλλαξε το παιχνίδι όμως με αυτό το μετάλλιο. Έχω έρθει σε επαφή με έναν μάνατζερ και πλέον είμαι πεπεισμένος πως θα έρθουν και χορηγοί μετά το χρυσό
