Όταν έφευγε το 2018, στην ΑΕΚ εύχονταν να φύγουν και όλα τα προβλήματα που υπήρχαν από τον Νοέμβριο κι έπειτα και τα οποία είχαν ως συνέπεια να τη βγάλουν εκτός στόχου. Η ευχή μάλλον έπιασε τόπο, αφού με την είσοδο του 2019 η Ενωση παίζει όπως έπαιζε στους πρώτους μήνες της σεζόν. Ως πρωταθλήτρια δηλαδή. Και ως πρωταθλήτρια, μπορεί να πηγαίνει στα Γιάννινα και να ρίχνει 4άρα από ημίχρονο στον ΠΑΣ, δίνοντας συνέχεια λίγες μέρες μετά στο ΟΑΚΑ, όπου έριχνε 3άρα από το ημίχρονο στον Αστέρα Τρίπολης. Και κάπως έτσι, με το 3-5-2 να διατηρείται και να αποδίδει ξανά, οι Κιτρινόμαυροι του Μαρίνου Ουζουνίδη πιστεύουν σε ίδια ή και καλύτερη συνέχεια, προκειμένου να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί από τη σεζόν…

Στο αγωνιστικό κομμάτι, το ιδανικό για την ΑΕΚ θα ήταν να μπει στο ματς ακριβώς όπως έκανε πριν λίγες μέρες στα Γιάννινα. Και ακριβώς έτσι μπήκε. Το γκολ του Λιβάια, με το σώμα, στο 9′ μετά την εκτέλεση κόρνερ σήμανε το 1-0 και την αρχή ενός εκπληκτικού 10λεπτου για την Ενωση: Σουτ του Μάνταλου στο 10′ και διπλή απόκρουση του Παπαδόπουλου, γκολ εξ επαφής από τον Αλεφ για το 2-0 στο 11′ μετά την κεφαλιά-πάσα του Τσιγκρίνσκι, πέναλτι σε ανατροπή του Μάνταλου από τον Μουνάφο στο 19′ και 3-0 από την εκτέλεση του Πόνσε!

Οπως πριν λίγες μέρες στους Ζωσιμάδες, έτσι και τώρα στο ΟΑΚΑ, το ματς είχε λάβει τέλος από νωρίς κι από εκεί και πέρα αναμενόταν η αντίδραση του Αστέρα Τρίπολης ή η εκτίναξη του σκορ από την πλευρά των Κιτρινόμαυρων. Τελικά μάλλον δεν έγινε κανένα από τα δύο, υπό την έννοια πως οι φιλοξενούμενοι όσο κι αν το ήθελαν δεν μπορούσαν να προβληματίσουν έστω -ως το τέλος του ημιχρόνου- την ΑΕΚ, η οποία από την πλευρά της δεν έβαλε κάποιο άλλο γκολ.

Μετά το 30ο λεπτό, άλλωστε, ο ρυθμός του παιχνιδιού έπεσε αρκετά, με την Ενωση να παραμένει σοβαρή πάντως, κάτι που δεν μπορεί να… γραφτεί στο 100% για τους Μάνταλο και Μανιά, οι οποίοι φλέρταραν με την κόκκινη κάρτα προς το τέλος του πρώτου μέρους…

Ο διαιτητής Φωτιάς, πάντως, αποφάσισε να μη δώσει τίποτα, όπως δεν έδωσε και το καθαρό πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ, στο 48′, για χέρι του Μουνάφο σε κοντινό σουτ του Γκάλο. Χάθηκε, επομένως, η ευκαιρία για το 4-0, όπως θα χάνονταν στη συνέχεια και αυτές των Πόνσε και Οικονόμου, με την ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη να έχει διάθεση στο παιχνίδι της. Μια διάθεση που φαινόταν από όλους, όπως φαινόταν και η καλή κυκλοφορία, η σωστή πίεση, η σοβαρή ανασταλτική λειτουργία.

Η Ενωση άπλωνε ωραία το παιχνίδι της, εκμεταλλευόταν όλο το γήπεδο και όποτε ήθελε πλησίαζε και στο γκολ, όπως έγινε στο 76′ με την κεφαλιά του Πόνσε, την οποία απέκρουσε ο Παπαδόπουλος. Μικρό το κακό, όμως, για τον Αργεντίνο ή την ομάδα του, η οποία διατήρησε τη σοβαρότητα της ως το τέλος, παίρνοντας όμορφα κι ωραία και αυτό το τρίποντο.

Και θα ήταν ακόμη πιο όμορφο για την ΑΕΚ, ειδικά για φινάλε, αν στο 89′ ο Κλωναρίδης πλάσαρε στα δίχτυα μετά την ωραία κάθετη του Κρίστιτσιτς…

Πηγή: gazzetta.gr