Η ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι μπαίνει στο στόχαστρο της ανάλυσης…
Η εσχάτη των ποδοσφαιρικών ποινών είναι το φόβητρο κάθε γκολκίπερ. Κι ενώ βάζει τα δυνατά του για να μην μπει η μπάλα στο πλεχτό, έχει ωστόσο καμιά τύχη να αποτρέψει το… αναπόφευκτο;
Η ανάλυση του «Sports Science» του ESPN αποφαίνεται ότι ο τερματοφύλακας δεν έχει τη δυνατότητα να αποκρούσει ούτε ένα τόσο δα μικρό πεναλτάκι: το να σώσεις ένα πέναλτι είναι πρακτικά αδύνατο (έστω κι αν συμβαίνει συχνά!).
Κι αυτό δεν έχει να κάνει (μόνο) με το μέγεθος του τέρματος ή τις σωματικές ικανότητες του πορτιέρο, αλλά κυρίως με τον ακαριαίο χρόνο στον οποίο φτάνει η μπάλα στο τέρμα (μιλάμε για milliseconds!) Κάτι που προφανώς κάνει την αντίδραση του τερματοφύλακα να μοιάζει… συμβολική.
Είναι όμως και το άλλο: ο εγκέφαλος του ανθρώπου και ο χρόνος που χρειάζεται για να αναγνωρίσει το ερέθισμα και να σχεδιάσει μια αντίδραση σε αυτό. Μέχρι να αναγνωρίσει οπτικά ο γκολκίπερ την κατεύθυνση που πρόκειται να ακολουθήσει η μπάλα και να αποφασίσει για τον τρόπο εκτίναξής του, η μπάλα έχει ήδη διανύσει τη μισή σχεδόν διαδρομή.
Κι αν μάλιστα περιμένει να αντιδράσει μέχρι τη στιγμή που θα φύγει η μπάλα από το πόδι του παίκτη-εκτελεστή, τότε είναι πρακτικά αδύνατο να σωθεί ένα καλοχτυπημένο πέναλτι! Γι’ αυτό και οι τερματοφύλακες προσπαθούν να μαντέψουν την κατεύθυνση της μπάλας και να αντιδράσουν πριν ακόμα φύγει η μπάλα από τη λευκή βούλα.
Τα στατιστικά μάλιστα της «εικασίας» των γκολκίπερ δείχνουν ότι μαντεύουν σωστά στο 57% των περιπτώσεων!
Ακόμα και οι μεγαλύτεροι πορτιέρο του κόσμου λοιπόν, αν θέλουν να αποτρέψουν ένα καλοχτυπημένο πέναλτι από το να σκίσει τα δίχτυα, πρέπει να λειτουργήσουν περισσότερο ως μέντιουμ παρά ως αθλητές…
