Για την ήττα από την Τουρκία στον ημιτελικό του EuroBasket 2025 και τον αγώνα της Κυριακής (14/9) με τη Φινλανδία όπου η Εθνική Ελλάδας θα προσπαθήσει να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο, μίλησε ο Βασίλης Σπανούλης.
Για πρώτη φορά έπειτα από 16 χρόνια η Εθνική ομάδα προκρίθηκε στην 4άδα ενός Eurobasket και διεκδικεί ένα μετάλλιο, με τον ομοσπονδιακό τεχνικό να στέκεται σε αυτό και να τονίζει στις δηλώσεις του ότι δεν θα πρέπει να είμαστε μίζεροι αλλά υπερήφανοι.
«Όπως το είπατε, χθες κάναμε ένα κακό παιχνίδι. Έτυχε να είναι το κακό μας παιχνίδι στο τουρνουά και μάλιστα στον ημιτελικό. Θα μπορούσε να έχει συμβεί στους «16» ή στους «8». Ευτυχώς για εμάς έγινε τώρα. Ήταν ένα κακό παιχνίδι, δεν ήμασταν έτοιμοι πνευματικά. Είναι λογικό, είναι άνθρωποι οι παίκτες, πρόκειται για ένα μεγάλο τουρνουά και όλοι μπορούν να έχουν μια κακή μέρα.
Είδαμε, για παράδειγμα, ότι η Τουρκία θα μπορούσε να μην είναι εδώ, αφού λίγο έλειψε να χάσει στη φάση των «16» από τη Σουηδία. Η Γερμανία επίσης θα μπορούσε να έχει αποκλειστεί αν δεν έβαζε ο Ντα Σίλβα εκείνο το τρίποντο πίσω από το κέντρο για να αλλάξει τη ροή του ματς με τη Σλοβενία. Οπότε δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τι έγινε και τι δεν έγινε. Είναι παιχνίδια. Κάποιος βρίσκεται σε κακή μέρα, κάποιος σε καλύτερη. Κάποιος βάζει έξι τρίποντα εκεί που συνήθως βάζει ένα, όπως έχουμε κάνει κι εμείς πολλές φορές. Έτσι είναι το μπάσκετ. Δεν υπάρχει «σε κλείδωσε ο άλλος». Αυτά είναι για εσάς, τους δημοσιογράφους.
Στην αρχή του αγώνα χάσαμε τέσσερα λέι-απ και τρία καρφώματα με τον Γιάννη. Αν αυτά είχαν μπει, θα μιλούσαμε διαφορετικά. Όλα είναι θέμα συγκυριών. Το μόνο που δεν έπρεπε να συμβεί ήταν να παρατήσουμε πνευματικά το παιχνίδι. Αυτό είναι που μας πείραξε περισσότερο, και εμένα και την ομάδα. Αλλά έγινε», είπε αρχικά ο Σπανούλης και συνέχισε.
«Είμαστε στη ζώνη μεταλλίου μετά από 16 χρόνια. Δεν πρέπει να είμαστε μίζεροι, αλλά περήφανοι. Έχουμε μπροστά μας μια τεράστια πρόκληση, το μεγαλύτερο παιχνίδι για μένα τα τελευταία 16 χρόνια. Να φέρουμε το μετάλλιο στην πατρίδα μας, να μείνει στην ιστορία.
Δεν είμαστε χώρα που κατακτά συχνά μετάλλια. Τα τελευταία 35-38 χρόνια έχουμε πάρει μόλις πέντε. Και τώρα που είμαστε ξανά σε θέση να διεκδικήσουμε, δεν έχει νόημα να μιλάμε για καταστροφή. Είμαι περήφανος για τους παίκτες μου και πάντα θα τους προστατεύω. Η ευθύνη για κάθε ήττα ανήκει στον προπονητή. Την αναλαμβάνω χωρίς κανένα πρόβλημα.
Έχουμε μελετήσει τους Φινλανδούς. Είναι μια ομάδα που τρέχει πολύ το γήπεδο, έχει το καλύτερο επιθετικό ριμπάουντ στη διοργάνωση, βάζει σχεδόν 14 τρίποντα με 38% και παίζει ένα στυλ μπάσκετ που δεν παίζει καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη: Πολύ off ball, πολλά κοψίματα, άμεσο σουτ με μία πάσα ή χωρίς πάσα, ακόμα και οι ψηλοί κατεβάζουν την μπάλα. Χρειάζεται τρομερή συγκέντρωση και ενέργεια.
Πριν ξεκινήσει το τουρνουά, πολλοί έλεγαν ότι επιτυχία θα είναι να φτάσουμε στους «16». Όταν το καταφέραμε, μίλησαν για υπέρβαση στους «8». Τώρα είμαστε στους «4» και κάποιοι μιλούν για αποτυχία. Αυτό είναι άδικο. Για το ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια επιτυχία. Έχει σταματήσει η χώρα για να μας παρακολουθεί. Ο κόσμος είναι δίπλα μας, εδώ και στην Ελλάδα. Ξαναφέραμε το μπάσκετ στα σπίτια των Ελλήνων. Αυτό από μόνο του είναι μεγάλη επιτυχία.
Έχουμε έναν αγώνα μπροστά μας. Είναι σαν τελικός, όχι «μικρός τελικός». Το μετάλλιο έρχεται μετά από 16 χρόνια και δεν ξέρουμε πότε θα ξαναέρθει η ευκαιρία. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να χαθεί».
