Μπαράζ συσκέψεων, που άλλες ανακοινώνονται και άλλες όχι,πραγματοποιεί ο Α. Σαμαράς με υπουργούς επιχειρώντας να τσεκάρει τα προαπαιτούμενα με την τρόικα.

Το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι θέτουν ανοικτά το ζήτημα του διογκωμένου Δημοσίου τομέα και μάλιστα ευρωπαίος αξιωματούχος θεωρεί ως ανεύθυνη τη στάση της ΔΗΜΑΡ που αντιδρά.

Η κυβέρνηση πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με το δίλλημα απολύσεις ή μειώσεις μισθών καθώς υπάρχει και αδυναμία στη συλλογή των φόρων.

«Η ώρα για το τέλος του πελατειακού κράτους έφθασε» παραδέχεται κορυφαίος υπουργός που θεωρεί ότι «οι πολίτες επιβαρύνθηκαν υπέρμετρα από φορολογία για να διατηρηθούν οι δημόσιες δαπάνες».

Στο Μαξίμου έχει σημάνει συναγερμός αφού αφενός θα δημιουργηθεί θέμα με τη συνοχή της κυβέρνησης εφόσον η ΔΗΜΑΡ επιμείνει στην άρνηση της για απολύσεις και αφετέρου για τον τρόπο που θα διαχειριστεί το νέο πεδίο σύγκρουσης.

Άλλωστε το μνημόνιο προβλέπει ότι αν υπάρχουν υστερήσεις θα πρέπει να μειώνονται δημόσιες δαπάνες. Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει με τα οργανογράμματα που αποφασίζονται σήμερα για τα υπόλοιπα υπουργεία να αποσοβήσει τις απολύσεις αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρει και υπάρχει πιθανότητα αν στο Eurogroup της Δευτέρας υπάρξει περαιτέρω πίεση να υπάρξουν και πολιτικές εξελίξεις που θα αφορούν σε αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα.

Εξάλλου, το γεγονός ότι όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα και με δεδομένες τις πληροφορίες για ανασχηματισμό μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ -το οποίο αρχίζει σήμερα και τελειώνει την Κυριακή- τα σενάρια ξαναφουντώνουν.

Αν και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας επικοινώνησε με κορυφαίο αξιωματούχο στις Βρυξέλλες για να ζητήσει διευκρινήσεις , όπου έλαβε την απάντηση ότι δεν μίλησε για απολύσεις, εντούτοις όλα δείχνουν ότι αργά ή γρήγορα θα τεθεί.

Οι δανειστές, ταυτόχρονα επισημαίνουν πως θα δέχονταν ένα αξιόπιστο σχέδιο για την αναδιοργάνωση του Δημόσιου τομέα αλλά υπογραμμίζουν ότι ακόμη δεν έχουν γίνει απολύσεις επίορκων υπαλλήλων και ως εκ τούτου διερωτώνται πως θα εμπιστευτούν τις ελληνικές δεσμεύσεις.

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση έχει το μαχαίρι στο λαιμό και αργά – έως τον Ιούνιο- ή γρήγορα έως τα τέλη Μαρτίου θα κληθεί να αποφασίσει : «Η θα απολύσει δημοσίους υπαλλήλους ή θα μειώσει μισθούς αφού νέους φόρους δεν μπορεί να επιβάλλει».