Αν υπήρχε έστω κι ένας που να αμφέβαλλε για το εάν ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα προχωρήσει στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα, με τη σημερινή ομιλία του κατά τη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης του πονήματός του υπό τον τίτλο «Ιθάκη», πείστηκαν πως είναι έτοιμος να προχωρήσει στο εγχείρημά του.
Σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια της ομιλίας του το άφησε να εννοηθεί. Καταρχάς ανέφερε πως «το πρωταρχικό ζητούμενο είναι να ξαναζωντανέψουμε την εμπιστοσύνη στη Δημοκρατία. Στη δύναμη της πολιτικής συμμετοχής. Και να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο το κοινό μας όραμα για μια πατρίδα που μπορεί να αλλάξει με εντιμότητα, σχέδιο και δικαιοσύνη. Και αυτό το όραμα δεν μπορεί να αφορά μόνο μια παράταξη. Αυτό το όραμα πρέπει να αφορά την Ελλάδα και να ακουμπά όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Για αυτό μιλώ για την ανάγκη ενός Νέου Πατριωτισμού. Σήμερα μιλώ και για την ανάγκη μιας Νέας Μεταπολίτευσης. Όχι με την έννοια της αλλαγής του Συντάγματος ή πόσο δε μάλλον του Πολιτεύματος. Αλλά με την έννοια ενός μεγάλου πολιτικού Big Bang που θα αναδιατάξει ριζικά τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και θα φέρει στο προσκήνιο νέους πολιτικούς σχηματισμούς. Με την έννοια της επιστροφής των πολιτών στην πολιτική. Με την έννοια της αποκατάστασης της αξιοπιστίας των θεσμών χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσει μια δημοκρατία. Την αναβάθμιση του κοινοβουλίου, της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών. Την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και του πλουραλισμού στην ενημέρωση. Την ενίσχυση της λογοδοσίας της εξουσίας. Την ισχυροποίηση του Κράτους Δικαίου. Αλλά κυρίως με ένα σοκ Δημοκρατίας, γιατί Δημοκρατία δεν είναι μόνο κανόνες και θεσμοί, είναι και το λαϊκό φαντασιακό, το όραμα, τα συναισθήματα της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή».
Μίλησε επίσης για την ανάγκη «μιας νέας εθνικής πυξίδας πριν βρεθούμε σε εντελώς αχαρτογράφητα και επικίνδυνα νερά», κάνοντας λόγο για ένα «ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης με τέσσερις πυλώνες: Την ανάπτυξη, την αναδιανομή, την ασφάλεια και την ανθεκτικότητα». Για τον ίδιο, «η πραγματικότητα φωνάζει ότι η πατρίδα μας χρειάζεται άμεσα ένα σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας».
Παράλληλα στράφηκε προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναφέροντας πως επί της ουσίας δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του: «Όσο η αντιπολίτευση αδυνατεί να παράγει το οξυγόνο που η κοινωνία χρειάζεται και απαιτεί. Κόμματα περίκλειστα στην αυταρέσκεια τους και ηγεσίες που δίνουν την αίσθηση ότι λίγο τους απασχολεί αν η σημερινή κυβέρνηση κερδίσει και μια τρίτη τετραετία. Αρκεί να είναι στις θέσεις τους. Και για όσους τις αμφισβητούν, το ίδιο. Αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία αργότερα, να γίνουν αυτοί οι πρώτοι στο χωριό. Η κοινωνία όμως δε νοιάζεται για αυτό. Για τα άγχη, τους εγωισμούς, τις φιλοδοξίες, τις αποσκιρτήσεις, τις μεταπηδήσεις. Ούτε συγκινείται από πρόχειρες, καθυστερημένες και όψιμες συγκολλήσεις, κινήσεις μικροκομματικής επιβίωσης. Η κοινωνία νοιάζεται και αγωνία για εναλλακτική προοπτική Απέναντι στην Ελλάδα του Φραπέ και της Φεράρι, απέναντι στην Ελλάδα που μας πληγώνει, να υπάρξει ρεαλιστικό σχέδιο και προοπτική για μια Ελλάδα που μας αξίζει».
Σε αρκετά σημεία ο κ. Τσίπρας στράφηκε κατά της κυβέρνησης και προσωπικά εναντίον του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη χωρίς να τον κατονομάσει. Εμφανίστηκε ωστόσο με τα λόγια του ως βασικός αντίπαλος του νυν πρωθυπουργού. Τόνισε χαρακτηριστικά: «Δεν έχω σκοπό να απολογηθώ, ιδίως σε κείνους που διέπραξαν το φόνο και τώρα μας κατηγορούν ότι δεν φροντίσαμε όπως έπρεπε τα ορφανά που δημιούργησαν. Σε κείνους δηλαδή που χρεοκόπησαν τη χώρα, την παρέδωσαν στο έλεος των δανειστών, εκτίναξαν την ανεργία στο 27%, κατέστρεψαν το ένα τέταρτο της οικονομίας, κατάργησαν το δέκατο τρίτο και το δέκατο τέταρτο μισθό στο Δημόσιο, κατάργησαν τη δέκατη τρίτη και τη δέκατη τέταρτη σύνταξη, βούλιαξαν στη ντροπή του Γερούν Γερά και του Βάστα Σόιμπλε όταν η κοινωνία αιμορραγούσε, και τώρα μας ζητούν το λόγο. Δεν έχω, τέλος, κανένα πρόβλημα, το δηλώνω ευθαρσώς, να με κατηγορούν ως αμετανόητο. Θα ήθελα μάλιστα να τους βοηθήσω λίγο σ’ αυτό. Για όσα ως κυβέρνηση προσπαθήσαμε και καταφέραμε, δεν είμαι απλώς αμετανόητος. Είμαι υπερήφανος. Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη, περήφανος».
Υπερασπίστηκε δε τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του, κάνοντας αντιδιαστολή με τα πεπραγμένα της παρούσας, δηλώνοντας τα εξής: «Είμαι υπερήφανος για την αποφασιστικότητα, την εντιμότητα, την ανιδιοτέλεια της διαδρομής μας. Υπερήφανος γιατί εμείς οι άπειροι, που δεν κρατούσαμε από κανένα τζάκι, αλλά και δεν μας κρατούσε κανείς, τα καταφέραμε εκεί που απέτυχαν οι επαγγελματίες της εξουσίας. Υπερήφανος γιατί φτάσαμε τελικά στην Ιθάκη. Γιατί πολλά μπορούν να μου καταλογίσουν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, αλλά δυο πράγματα δεν μπορούν με τίποτα να αποδομήσουν: Ότι εμείς τελικά πετύχαμε εκεί όπου αυτοί αποτύχανε, και μάλιστα δις. Πήραμε το καράβι τσακισμένο, μια χώρα χρεοκοπημένη με άδεια ταμεία και ένα βουνό χρέους και παρά τις τρικυμίες τα καταφέραμε να φτάσουμε στην Ιθάκη. Να ρυθμίσουμε το χρέος, να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας, να βγούμε οριστικά και χωρίς αστερίσκους από το καθεστώς της επιτροπείας των πιστωτών. Και το δεύτερο που δεν μπορούν να ξεγράψουν από τη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού είναι ότι η δική μας κυβέρνηση ήταν η εντιμότερη κυβέρνηση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Και αυτό δε ξεγράφει».
Και πρόσθεσε: «Η «Ιθάκη» δεν είναι ένα βιβλίο αυταρέσκειας ή αυτοεπιβεβαίωσης. Είναι μια ματιά ειλικρινούς κριτικής και αυτοκριτικής στη διαδρομή μου, τη διαδρομή μας. Τη διαδρομή της Αριστεράς και της χώρας. Μια κριτική ματιά στα σωστά και τα λάθη, τις νίκες και τις ήττες, τα πάνω και τα κάτω, τις ευθύνες και τις αποφάσεις μας. Αλλά χωρίς εκπτώσεις. Ξέρετε, δεν πρόκειται να διαπραγματευτώ την αλήθεια για να κερδίσω μια θέση στις εξέδρες των επισήμων. Αυτοκριτική κάνω με θάρρος, αλλά μπροστά στο λαό και όχι μπροστά σε όσους χρεοκόπησαν τη χώρα, και την οδήγησαν σε ανθρωπιστική τραγωδία, χωρίς να τολμήσουν να ψελλίσουν έστω μια λέξη πώς και γιατί έγινε αυτό. Ποιες είναι οι ευθύνες τους. Συνεχίζουν μάλιστα σήμερα στον ίδιο δρόμο, με τις ίδιες συνταγές, τις ίδιες και χειρότερες πολιτικές, που παράγουν τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα. Γι’ αυτούς λοιπόν, η κακοποίηση της αλήθειας δεν έχει να κάνει μόνο με το χτες. Ούτε κυρίως θα έλεγα. Το ψέμα τους για το χτες είναι εργαλείο και όπλο για να επιβάλλουν τις πολιτικές τους σήμερα. Μας παρέδωσαν το 2015 μια ρημαγμένη πατρίδα στα νύχια των δανειστών Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποτύχουμε, αν και ήξεραν καλά ότι η δική μας αποτυχία θα ήταν χαριστική βολή για τη χώρα.Τελικά τους διαψεύσαμε και παραδώσαμε το 2019 μια χώρα, στην οποία οι θυσίες του λαού δεν έγιναν απευθείας αναθέσεις, δεν έγιναν καταθέσεις σε φορολογικούς παράδεισους, ούτε εκατομμύρια παρκαρισμένα σε θολές εταιρείες οφσόρ. Αλλά μεταφράστηκαν σε ανάταξη της οικονομίας, προστασία των αδύναμων, αναβάθμιση της εργασίας, αποκατάσταση της δημοκρατικής κανονικότητας, απαλλαγή από τα μνημόνια, ρύθμιση του χρέους, δώδεκα συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης. Και 37 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία. Και αυτοί τι έκαναν παραλαμβάνοντας εκ νέου το τιμόνι του σκάφους σε ήρεμα νερά, με επισκευασμένο το σκαρί και διορθωμένο το κατάρτι. Τι απέγιναν οι κόποι και οι θυσίες του λαού μας. Ποια είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής τους μετά από έξι και πλέον χρόνια; Πίσω στο βάλτο! Αυτό έκαναν, με τη βαλκανική εκδοχή των trickle-down economics που επέβαλαν. Καθήλωσαν τη χώρα στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε όλους τους κρίσιμους τομείς. Μεγάλωσαν τη φτώχεια, πολλαπλασίασαν την ανασφάλεια, παρόξυναν τις κοινωνικές ανισότητες σε βαθμό κοινωνικής αποσάθρωσης. Κι ας μη παραξενεύονται όταν βλέπουν στις μετρήσεις τους πολίτες να απαντούν ότι περνούσαν πιο άνετα το 2019 από ότι περνάνε σήμερα».
