Η μεταφορά αποσκευών και φορτίων δεν είναι το δυνατό σημείο των μοτοσυκλετών. Αντιθέτως, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες είναι απλά ανύπαρκτοι τόσο οι αποθηκευτικοί χώροι όσο και η δυνατότητα να μεταφέρεις κάτι. Για όλα όμως υπάρχουν λύσεις αλλά και κανόνες.

Το είδος του φορτίου είναι αυτό που ορίζει σε μεγαλύτερο βαθμό τη θέση όπου θα τοποθετηθεί στη μοτοσυκλέτα.

Στόχος είναι να τοποθετούνται τα φορτία όσο γίνεται πιο κοντά στο κέντρο βάρους (ΚΒ) της μοτοσυκλέτας, ώστε να μην επηρεάζεται η κατανομή των φορτίων στον εμπρός και τον πίσω τροχό και κατά συνέπεια η συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Το ΚΒ βρίσκεται συνήθως περίπου στο ύψος των κυλίνδρων του κινητήρα, ανάμεσα στα γόνατα του οδηγού.

Δεύτερος στόχος είναι να τοποθετούνται στο ίδιο επίπεδο (ως προς τον δρόμο) με το ΚΒ. Είτε τοποθετηθούν ψηλότερα είτε χαμηλότερα από αυτό το επίπεδο, η συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας επηρεάζεται το ίδιο.

Στην τοποθέτηση ψηλά δημιουργούνται προβλήματα αεροδυναμικής, ειδικά αν υπάρχει και όγκος, όμως υπάρχει το πλεονέκτημα ότι χρειάζονται μικρότερες κλίσεις στις στροφές σε σχέση με τη χωρίς φορτίο συνθήκη. Αντίθετα, καθώς το ΚΒ πάει ψηλότερα, όσο η μοτοσυκλέτα είναι σταματημένη και δέχεται ελιγμούς (πχ. στο πλοίο) είναι πιο δύσκολο να κρατηθεί η ισορροπία

Στην τοποθέτηση των αποσκευών χαμηλά, απαιτούνται μεγαλύτερες κλίσεις για τις ίδιες συνθήκες στις στροφές, στοιχείο που ενδέχεται να δημιουργήσει και θέματα πρόσφυσης.

Τα σημεία της μοτοσυκλέτας που «προσφέρονται» για μεταφορά φορτίου είναι τα εξής:

Σχάρα πίσω από τη σέλα: Δέχεται φορτία τα οποία δένονται με «χταπόδια» ή ιμάντες. Όσο πιο πίσω από τον άξονα του πίσω τροχού βρίσκεται η σχάρα, τόσο περισσότερο επηρεάζεται η ευστάθεια της μοτοσυκλέτας στην οδήγηση. Το βάρος πίσω θα κάνει μοχλό που θα ελαφρύνει τον εμπρός τροχό στην επιτάχυνση ή και σε πορεία.

Top case: Βαλιτσάκι πίσω από τη σέλα, που συνήθως στερεώνεται σταθερά στη σχάρα. Ιδιαίτερα βολικό για καθημερινή χρήση, ωστόσο ισχύουν τα παραπάνω, με καλύτερη όμως συμπεριφορά ως προς την αεροδυναμική. Επιπλέον θα πρέπει να υπολογιστεί το βάρος της ίδιας της βαλίτσας με τη βάση της.

Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις, υπάρχει ένα όριο φόρτωσης που ορίζει ο κατασκευαστής. Αν η σχάρα αποτελεί αξεσουάρ του κατασκευαστή, το όριο φορτίου αναφέρεται στην ασφαλή μεταφορά (μέχρι «Χ» κιλά).

Αν η σχάρα είναι after market και ταιριάζει σε πολλές μοτοσυκλέτες, τότε πιθανά να αναφέρεται στα όρια αντοχής της σχάρας και όχι στο ασφαλές φορτίο από πλευράς συμπεριφοράς. Αυτό το ορίζει ο κατασκευαστής και πολύ συχνά η λογική.

Tip: Αν υπάρχει συνεπιβάτης, το βάρος που μπορεί να μεταφερθεί με ασφάλεια στη σχάρα είναι πολύ μεγαλύτερο από το αναγραφόμενο: στα όρια αντοχής της σχάρας. Το πρόβλημα που δημιουργεί το φορτίο στη σχάρα, το εξισορροπεί, άρα το «διορθώνει», το βάρος του συνεπιβάτη.

Tank Bag: Σακίδιο που εφαρμόζει επάνω στο ρεζερβουάρ. Η πρακτικότερη από όλες τις λύσεις, με τη διαφορά ότι πρέπει να αποχωρίζεται τη θέση του κάθε φορά που παρκάρετε τη μοτοσυκλέτα για ευνόητους λόγους (κλοπή). Τα περισσότερα σύγχρονα tank bags μετατρέπονται σε σακίδια.

Εκεί μπορούν να τοποθετούνται τα είδη πρώτης ανάγκης και χρήσης στο ταξίδι, π.χ. χάρτες, τηλέφωνο, φωτογραφική, αδιάβροχα, στικ αμμωνίας για τσιμπήματα κλπ.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικός έλεγχος ότι δεν ενοχλεί στην οδήγηση και δεν έρχεται σε επαφή με τα χειριστήρια όταν στρίβει εντελώς το τιμόνι. Έχει παρατηρηθεί να πατιέται η κόρνα ή το φλας από το tank bag ή ακόμη χειρότερα το kill switch και να σβήνει ο κινητήρας!

Για το σχετικό έλεγχο, υπολογίστε ότι η στήριξη δεν είναι απόλυτη, αλλά υπάρχει ενδεχόμενο το tank bag να μετατοπιστεί ή να γείρει μερικά εκατοστά.

Παρότι το ρεζερβουάρ μοιάζει ιδανικό σημείο για βαριά φορτία, η υπερβολή πρέπει να αποφεύγεται. Οι βάσεις στήριξης του ρεζερβουάρ αλλά και το υλικό του ίδιου του δοχείου έχουν σχεδιαστεί ώστε να αντέχουν το βάρος του καυσίμου, όχι πολύ περισσότερο. Αν κάτι δεν αντέξει, η συνέπεια της βλάβης μπορεί να προκαλέσει διαρροή βενζίνης

Σαμάρια σέλας: Εξαιρετική λύση με πολλά πλεονεκτήματα. Τοποθετούνται απλά πάνω στη σέλα (συνήθως του συνεπιβάτη) και κρέμονται δεξιά και αριστερά της. Μπορούν να σηκώσουν βάρος στο όριο αντοχής του υλικού τους χωρίς να δημιουργούν προβλήματα ευστάθειας. Μειονέκτημα είναι ότι όποτε απομακρύνεστε από τη μοτοσυκλέτα πρέπει να τα παίρνετε μαζί .

Τιμόνι: Ούτε καρφίτσα! Από το λαιμό της μοτοσυκλέτας και «εμπρός» σε όλο το εμπρός σύστημα ανάρτησης απαγορεύεται κάθε είδους φορτίο! Το πολύ –πολύ ένα πορτοφολάκι για τα ψιλά των διοδίων.

Εμπρός φτερό: Καλύπτεται από την προηγούμενη «απαγόρευση», καθώς όμως υπάρχουν βάσεις στο εμπόριο για «σχάρες» εμπρός από τον προβολέα, πρέπει να το επισημάνουμε. Ο συνδυασμός ταξίδι με ταχύτητες άνω των 80 (μόλις) χ.α.ω. και φορτίο μπροστά από το τιμόνι δημιουργεί θανατηφόρο «κοκτέιλ» ενδεχόμενων ταλαντώσεων

Αν πρόκειται απλά για επίσκεψη π.χ. σε νησί και η μέγιστη ταχύτητα δεν υπερβεί τα 40-50 χλμ/ώρα δεν υπάρχει πρόβλημα, ωστόσο υπάρχει άλλος κίνδυνος (και έχει συμβεί): Ένα ελαφρύ sleeping bag πιασμένο εμπρός από το φανάρι. Το φανάρι δεν ψύχεται, και το εύφλεκτο υλικό του sleeping bag με την επαφή του στο σημείο αυτό καταλήγει να παίρνει φωτιά.

Θέση του συνεπιβάτη: Σε κάθε περίπτωση αποτελεί την ιδανικότερη θέση για τη μεταφορά κάθε είδους φορτίου. Είτε πρόκειται για κάτι βαρύ, είτε πρόκειται για κάτι ογκώδες. Η θέση του συνεπιβάτη έχει σχεδιαστεί να υποδέχεται σημαντικά βάρη αλλά και η τοποθέτηση πίσω από τον οδηγό εξασφαλίζει ότι θα υπάρχει μειωμένη αντίσταση στον αέρα.

Προστατευτικά κάγκελα: Τα χρησιμοποιούν συνήθως μεγάλα on-off για την προστασία των πλαστικών σε περίπτωση πτώσης. Πάνω σε αυτά μπορούν να τοποθετηθούν κάποιες αποσκευές, αυξάνοντας τις δυνατότητες φόρτωσης. Πρέπει να προσέξει κανείς όμως να μην καλύπτουν διόδους κυκλοφορίας αέρα.