Σε μία από τις πιο πολυσυζητημένες παραγωγές της επερχόμενης τηλεοπτικής σεζόν, η ΕΡΤ ποντάρει στη μυθοπλασία που αντλεί από τη μεγάλη ελληνική λογοτεχνία. Η «Μεγάλη Χίμαιρα», βασισμένη στο αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση, ολοκλήρωσε πρόσφατα τα γυρίσματά της στο ιερό νησί της Δήλου, με το Newsbeast.gr να δίνει το «παρών».
Με φόντο την Ελλάδα της δεκαετίας του ’30 και κέντρο βάρους τη διαδρομή μιας γυναίκας που προσπαθεί να ορίσει τον εαυτό της σε έναν ξένο τόπο και έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες, η σειρά έξι επεισοδίων αναμένεται να κάνει πρεμιέρα το Φθινόπωρο στην ΕΡΤ1 και το ERTFLIX.
Ο Δημήτρης Κίτσος, ένας από τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής «Χίμαιρας», μας μιλά απο τη Δήλο αμέσως μετά τα πολύωρα – τελευταία- γυρίσματα για την εμπειρία του, τις σκηνές που τον δοκίμασαν, τη συνεργασία του με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τον λόγο που το έργο του Καραγάτση παραμένει σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ.
Ποια σκηνή σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί;
Η σκηνή της Bovary ήταν μια σκηνή που με δυσκόλεψε. Ήταν μία σκηνή που έπρεπε να γίνει στα γαλλικά και να μιλάμε για την ιστορία της Bovary του Φλωμπέρ, στα γαλλικά. Εγώ είχα χρόνια να μιλήσω γαλλικά, από τότε που πήγαινα στο σχολείο.
Συνεργάζεστε και με την κυρία Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, μια ηθοποιό χρόνια στον χώρο, που μπορεί να την είχατε και πρότυπο . Πώς είναι να δουλεύετε μ’ αυτή την ηθοποιό και τι έχετε αποκομίσει; Εκείνη ή κάποια συμβουλή που μπορεί να σας έδωσε;
Για εμένα ήταν τεράστιο μάθημα να δουλεύω με την Καρυοφυλλιά. Την εκτιμούσα και τη θαυμάζω πολλά χρόνια, από τότε που ήμουν παιδί. Νομίζω ότι ήταν ίσως η πιο επαγγελματίας που είχαμε στο σετ στο κομμάτι των ηθοποιών, από άποψη διάθεσης, ενέργειας, μελέτης και ετοιμότητας στην οδηγία.
Δηλαδή, μπορεί να ερχόταν με μία πρόταση και μόλις λάμβανε μία διαφορετική καθοδήγηση από τον Βαρδή (τον σκηνοθέτη), η αλλαγή της ήταν άμεση, παρόλο που μπορεί να ήταν σε διαφορετικό δρόμο. Εκείνη θα το έκανε με απόλυτη βουτιά, χωρίς προσπάθεια να τα μπλέξει και τα δύο. Είχε τις απόψεις της, αλλά δεν ήταν σκληρή μέσα σ’ αυτές.
Ένα έργο του 1930, πόσο επίκαιρο μπορεί να είναι στη σημερινή εποχή;
Όσο μία αρχαία τραγωδία. Είναι πολύ γενικό σαν ερώτημα, με την έννοια ότι υπάρχουν έργα του 2025 τα οποία δεν είναι επίκαιρα και έργα αρχαιότατα που είναι πλήρως επίκαιρα, οπότε δεν έχει να κάνει με τη γενιά, έχει να κάνει με το τι έχει γραφτεί εκεί μέσα.
Τώρα που έχουν τελειώσει τα γυρίσματα, έχετε ζήσει όλες αυτές τις σκηνές και μια διαφορετική εποχή. Πήρατε πράγματα που μπορεί εσείς να αλλάξετε στη ζωή σας;
Αυτό που κρατώ από τον Μηνά, και είναι μία υπενθύμιση, είναι – κάπως – και ο πυρήνας κατ’ εμέ για εμένα αυτού του χαρακτήρα. Είναι ότι έχει τη γνώση ότι θα πεθάνει πολύ νέος, και αυτό ορίζει τον τρόπο που ρουφάει τη ζωή. Να μην αφήνεις τα πράγματα για την επόμενη μέρα.
Έχετε ζήσει προσωπικά ή επαγγελματικά κάποια Χίμαιρα;
Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη – μεγάλη – χίμαιρα που κυνηγούσα, αλλά είναι μία καθημερινή διαδικασία. Και σήμερα έλεγα «α, μπορεί να γίνει αυτό».
