Τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο τα πρώτα χρόνια είναι απασχολημένα με τη διαδικασία εκμάθησης και είναι φυσικό σε όλη αυτήν την προσπάθεια να κάνουν λάθη. Εάν παρατηρήσετε ότι αρχίζουν έντονες δυσχέρειες στη ροή της ομιλίας και συνοδεύονται από πολλές επαναλήψεις ή ακόμα και επιμηκύνσεις των ήχων της λέξης, θα πρέπει να έρθετε σε επαφή με ένα λογοπεδικό. Πάντως σε γενικές γραμμές εάν αντιμετωπίσετε το παιδί με υπομονετικό τρόπο, χωρίς να υπάρχει συναισθηματική φόρτιση από μέρους σας αλλά ηρεμία συνήθως το παιδί επανέρχεται.

Εάν ο λογοπεδικός το αξιολογήσει με τραυλισμό, το παιδί αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν άτομο με τραυλισμό. Τότε, αρχίζει να πιστεύει πως συγκεκριμένοι φθόγγοι, συλλαβές ακόμα και λέξεις του δημιουργούν ιδιαίτερες δυσκολίες και γι αυτό αρχίζει να τις αποφεύγει. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να έχει βοήθεια γιατί είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει και τις σχολικές του επιδόσεις.

Τόσο οι γονείς, το περιβάλλον του και βασικά οι δάσκαλοι του θα πρέπει να του δώσουν το χρόνο για να τελειώσει ότι έχει να πει. Δεν θα πρέπει να του συμπληρώνετε τις λέξεις αλλά να ακούτε αυτό που θέλει να σας πει. Μην δίνετε σημασία στο πώς μιλά και φροντίστε να μιλάτε και εσείς πιο αργά και με παύσεις προκειμένου να υπάρχει μια επικοινωνιακή χαλαρότητα. Μην του λέτε «χαλάρωσε» κ.α. γιατί έτσι το αγχώνετε… Επιπλέον, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζετε διαφορετικά από τα υπόλοιπα παιδιά. Όσο αφορά τους δασκάλους, επιπλέον στο μάθημα, όταν είναι να απαντήσουν όλα τα παιδιά, καλό είναι να έχει προτεραιότητα γιατί η αναμονή του εντείνει το άγχος. Επίσης επιλέγετε ερωτήσεις που δεν έχουν μακροσκελείς απαντήσεις.