Φόρο τιμής στον φίλο του Αλέκο Φασιανό, που πέθανε την Κυριακή στην Αθήνα, τον «υποδειγματικό, ζωγράφο φιλόσοφο», απέτισε ο Κώστας Γαβράς.

Σε επιστολή στο Γαλλικό Πρακτορείο, την οποία αναμεταδίδει το ΑΠΕ ΜΠΕ, ο Ελληνογάλλος σκηνοθέτης, που θα γιορτάσει τα 90ά γενέθλιά του τον Φεβρουάριο, χαιρετίζει «το μοναδικό και τόσο προσωπικό έργο του ζωγράφου, ο οποίος συχνά αναφερόταν ως ο “Έλληνας Πικάσο” ή ο Ματίς της σύγχρονης εποχής».

Ο Φασιανός, που πέθανε σε ηλικία 86 ετών, θα μείνει «παρών στο μυαλό και την καρδιά όλων των Ελλήνων που τον αγαπούσαν και αγαπούσε», γράφει ο κινηματογραφιστής το έργο του οποίου έχει επηρεαστεί από τα πολιτικά δράματα των παιδικών του χρόνων στην Ελλάδα.

«Γι’ αυτούς που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν, θα παραμείνει ο εγκάρδιος, φωτεινός φίλος που του άρεσε να μας καλεί να τρώμε αχινούς σε μια παρθένα παραλία. Τους ψάρευε και τους ετοίμαζε με τη δεξιοτεχνία ενός Έλληνα ψαρά», προσθέτει ο σκηνοθέτης του «Z» (1969), της «Ομολογίας» (1970) ή πιο πρόσφατα των «Ενηλίκων στην Αίθουσα» (2019) για το ελληνικό χρέος.

«Αγαπούσα το χιούμορ του, δικό του ξεχωριστό, ήταν απόλυτα καυστικός απέναντι στη βλακεία, τη χυδαιότητα των ιδεών και των γεγονότων», παρατηρεί ο Γαβράς αναφερόμενος στον Φασιανό, γνωστό για τις φιγούρες του από την ελληνική μυθολογία και λαογραφία. «Αλέκο, θα ξαναϊδωθούμε σύντομα», καταλήγει ο σκηνοθέτης απευθύνοντας το τελευταίο αντίο στον φίλο του.

Οι δυο φίλοι μοιράζονταν μεταξύ άλλων την αγάπη της Γαλλίας, την αγάπη της Ελλάδας και την αγάπη της Κέας, νησιού των Κυκλάδων, αναφέρεται στο ίδιο τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου.

Αλέκος Φασιανός

Την Τρίτη η κηδεία του ζωγράφου

Σύγχρονος του Κώστα Γαβρά αλλά και του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2021, ο Φασιανός πέθανε την Κυριακή στο σπίτι του στου Παπάγου, όπου θα τελεστεί η κηδεία του την Τρίτη παρουσία της συζύγου και των δύο παιδιών του.

Ο Φασιανός, που είχε μοιράσει τη ζωή του μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας, είναι γνωστός για τα πρόσωπά του από την ελληνική μυθολογία και λαογραφία, με τα οποία στόλιζε τους καμβάδες και τις λιθογραφίες του που εκτίθενται σε όλο τον κόσμο.