Στη νομοθετική κατοχύρωση της έννοιας του αστέγου, σχεδιάζει να προχωρήσει η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από έγγραφο του υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Μάρκου Μπόλαρη, που διαβιβάστηκε στη Βουλή.
Με τη νομοθετική ρύθμιση θα καθιερώνεται ειδική κοινωνική κατηγορία υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, καθώς όπως διαπιστώνεται από στοιχεία που συγκεντρώνει το υπουργείο, υπάρχει όχι μόνο ποσοτική αύξηση του φαινομένου όσο και ποιοτικής διαφοροποίησης (αλλαγή του παραδοσιακού προφίλ του αστέγου).
Στο έγγραφό του, ο υφυπουργός Υγείας αναφέρει ότι στις συνθήκες της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, «το παραδοσιακό και εν πολλοίς στερεότυπο προφίλ του αστέγου, δηλαδή περιθωριοποιημένου ατόμου, μη δυνάμενου να προβάλει διεκδικητικά αιτήματα, έχει αρχίσει να αλλάζει».
«Πλάι στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (Ρομά, μετανάστες, αιτούντες άσυλο, θύματα κακοποίησης και trafficking, αποϊδρυματισμένοι, απροστάτευτοι ανήλικοι και ιδίως άτομα με ψυχικές διαταραχές και χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών), προστίθεται σταδιακά ένας αριθμός νεοάστεγων ατόμων, που βρίσκονται ξαφνικά αντιμέτωποι ταυτόχρονα με την ανεργία, την έλλειψη ή απώλεια ιδιόκτητης οικίας και την απουσία υποστηρικτικού οικογενειακού περιβάλλοντος», σημειώνει ο υφυπουργός.
Ο κ. Μπόλαρης αναφέρεται σε έρευνα που έγινε στις αρχές του 2009 από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σε συνεργασία με τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας, προκειμένου να καταγραφεί ο αριθμός των αστέγων και που έδωσε ως αποτέλεσμα έναν αριθμό 21.126 ατόμων που ζουν στο δρόμο ή σε καθεστώς μη ασφαλούς διαβίωσης.
«Στην έρευνα αυτή δεν είχε ανταποκριθεί το σύνολο των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και επομένως τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία πιθανότατα υποτιμούσαν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος», σημειώνει ο υφυπουργός Υγείας.
Ο κ. Μπόλαρης επισημαίνει επίσης ότι μετά από πρόσφατη τροποποίηση του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, προέκυψαν νέες δυνατότητες για την αξιοποίηση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών στέγασης και κοινωνικής στήριξης των αστέγων, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν τη βάση μιας ρεαλιστικής χρηματοδοτικής στήριξης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης.
