Ανάστατοι είναι οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής εξαιτίας της επικείμενης λειτουργίας του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων Παιανίας – Κορωπίου καθώς σύμφωνα με τον σχεδιασμό, οι ακαθαρσίες όλων των δήμων της περιοχής θα καταλήγουν επεξεργασμένες στην πολυσύχναστη θαλάσσια περιοχή του Πόρτο Ράφτη (οικισμός Χαμολιά), πολύ κοντά μάλιστα στον ιδιαίτερα σημαντικό αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας.

Ο τοπικός πληθυσμός εκφράζει την έντονη ανησυχία του ότι είναι ζήτημα χρόνου η μόλυνση του παραλιακού μετώπου ενώ οι φόβοι εντείνονται εξαιτίας του γεγονότος ότι η ΕΥΔΑΠ δεν έχει δημοσιοποιήσει την οριστική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που θα έρθει το έργο, ενώ έχουν απορριφθεί όλες οι εναλλακτικές λύσεις. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις κατοίκων της περιοχής, όπως αποτυπώνονται μετά από ρεπορτάζ στην Ανατολική Αττική. Δηλώνουν πως πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος ενός ατυχήματος με ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές συνέπειες, ενώ καταστηματάρχες τονίζουν πως εξαιτίας του ΚΕΛ θα μειωθεί ο τζίρος τους, ενώ κάποιες καφετέριες ή ταβέρνες μπορεί ακόμη και να κλείσουν. «Ο κόσμος θα φοβάται να έρθει να κάνει μπάνιο στο Πόρτο Ράφτη ή στην Αρτέμιδα από τη στιγμή που τα επεξεργασμένα λύματα θα χύνονται στον κόλπο της Χαρμολιάς. Κι εάν δεν έρθει για μπάνιο, δεν θα καθίσει και μετά να φάει με την οικογένειά του στα ταβερνάκια της περιοχής μας ή στις καφετέριες» σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Τις τελευταίες ημέρες οι δρόμοι του Πόρτο Ράφτη και της Αρτέμιδας έχουν γεμίσει με αφίσες που αναφέρουν πως η περιοχή εκπέμπει SOS καθώς το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων κινδυνεύει να καταστρέψει τις ομορφότερες παραλίες της Ανατολικής Αττικής: από τον Σχοινιά, τη Νέα Μάκρη και τον Νέο Βουτζά, μέχρι τη Ραφήνα, τη Λούτσα και το Πόρτο Ράφτη, ενώ μεταφέρει και τις ανησυχίες των δημοτικών παρατάξεων του δήμου Μαρκοπούλου Μεσογαίας πως «τα στοιχεία που μας έδειξε η ΕΥΔΑΠ στην τελευταία συνάντηση που είχαμε, ήταν πλήρως αντικρουόμενα».

Η κ. Μαρία Κολιάτσου, υπάλληλος σε μεσιτικό γραφείο, αναφέρει ότι «ζω στο Πόρτο Ράφτη τα τελευταία τριάντα δύο χρόνια, και λόγω της δουλειάς μου, γνωρίζω καλά την ανάπτυξη που καταγράφηκε στην περιοχή από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα. Χιλιάδες άτομα νεαρής ηλικίας ήρθαν εδώ αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής, δημιούργησαν οικογένεια και απολαμβάνουν το καθαρό περιβάλλον. Οι καθαρές θάλασσες, το πράσινο που υπάρχει τριγύρω και η εγγύτητα με την Αθήνα είναι τα μεγάλα μας ατού. Δυστυχώς όμως, κάποιοι φαίνεται ότι ζήλεψαν αυτή την ομορφιά που έχουμε εδώ και θέλουν τώρα να μας καταστρέψουν. Είναι δυνατόν να δημιουργείται μονάδα επεξεργασίας λυμάτων που τα απόβλητά τους θα χύνονται στις θάλασσές μας που μόλις ανοίγει ο καιρός γεμίζουν ασφυκτικά από κόσμο; Έχουμε ζητήσει την τελική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και δεν μας τη δίνουν. Πώς μπορούμε να τους εμπιστευτούμε;».

«Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα στην καταστροφή που έρχεται»

Ο συνταξιούχος κ. Αντώνης Γρέγος απολάμβανε τον καφέ μαζί με φίλους του στον κόλπο του Πόρτο Ράφτη όταν τον συναντήσαμε. Γνώριζε για τα όσα επίκεινται και μας τόνισε ότι «το Πόρτο Ράφτη είναι ένας παράδεισος, με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Είσαι μια ανάσα από την Αθήνα κι όμως είναι σαν να ζεις στη εξοχή. Τώρα όμως αυτός ο παράδεισος κινδυνεύει με οικολογική καταστροφή εξαιτίας αυτού του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων που πάνε να μας φέρουν. Και το “καλό”, ποιο είναι; Ότι φτιάχνουν το εργοστάσιο αυτό στον δήμο Σπάτων – Αρτέμιδος και σου λένε ότι τα λύματα θα τα “φάει” ο δικός μας δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας. Και το ακόμα καλύτερο; Θα τα χύνουν και στη θάλασσά μας, όχι σε κάποια δεξαμενή ή κάπου αλλού. Ο κόσμος πρέπει να ξεσηκωθεί, πρέπει ν’ αντιδράσουμε ιδίως οι νέοι της περιοχής μας, γιατί σε αυτούς ανήκει το μέλλον. Αυτοί θα πρέπει πρώτοι να εναντιωθούν σε αυτό που πάνε να φτιάξουν. Υπήρχαν και εναλλακτικές λύσεις, αλλά για λόγους που αυτοί ξέρουν εκεί στην ΕΥΔΑΠ και την Περιφέρεια Αττικής προτίμησαν να χύνουν τους βόθρους στις θάλασσές μας, αφού πρώτα, λέει, τους έχουν επεξεργαστεί».

«Αν η κρίση στην εστίαση κράτησε δύο χρόνια λόγω κορονοϊού, η δική μας εδώ θα είναι μόνιμη λόγω του ΚΕΛ»

Από την πλευρά του ο επιχειρηματίας εστίασης Γαβριήλ Πανόπουλος αναφέρει: «Πολύ φοβάμαι ότι αυτό το καινούργιο έργο της κατασκευής του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων Παιανίας – Κορωπίου, θα κάνει μεγάλη ζημιά στα παραλιακά μαγαζιά της Ανατολής Αττικής. Ο κόσμος θα φοβάται να έρθει να κάνει μπάνιο στο Πόρτο Ράφτη ή στην Αρτέμιδα από τη στιγμή που τα επεξεργασμένα λύματα θα χύνονται στον κόλπο της Χαρμολιάς. Κι εάν δεν έρθει για μπάνιο, δεν θα καθίσει και μετά να φάει με την οικογένειά του στα ταβερνάκια της περιοχής μας ή στις καφετέριες. Αν η κρίση του κορονοϊού κράτησε για δύο χρόνια, η δική μας όπως φαίνεται θα είναι μόνιμη. Πολύ φοβάμαι ότι κάποια καταστήματα εστίασης μπορεί ακόμη και να κλείσουν εάν μειωθεί η πελατεία ή στην καλύτερη περίπτωση θα μειωθεί ο τζίρος τους, οπότε θα δουλέψουν με λιγότερους υπαλλήλους. Όλα αυτά είναι μια αλυσίδα, δεν το καταλαβαίνετε; Δεν είναι μόνο οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν, είναι και οι οικονομικές που πολλοί δεν τις έχουν σκεφτεί αλλά θα τις βρούμε μπροστά μας».

«Πάντα θα υπάρχει ο φόβος ενός ατυχήματος με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις θάλασσες της Ανατολικής Αττικής»

«Δε σας το κρύβω πως όταν έμαθα ότι τα επεξεργασμένα βοθρολύματα θα χύνονται στον κολπίσκο της Χαρμολιάς, ανησύχησα πολύ και το συζήταγα με φίλους μου για το εάν θα μπορούμε του χρόνου το καλοκαίρι που θα λειτουργεί, όπως λένε, να κάνουμε ήσυχοι το μπάνιο μας χωρίς να κινδυνεύει η υγεία μας» υποστηρίζει ο κ. Μανώλης Ραυτόπουλος, έμπορος στο επάγγελμα. «Τελικά, συνεχίζει, με “μισή καρδιά” αποφασίσαμε πως θα συνεχίσουμε να κολυμπάμε εδώ, γιατί είμαστε πλέον μεγάλοι σε ηλικία για να πηγαίνουμε σε άλλες περιοχές να απολαμβάνουμε το μπάνιο μας από τη στιγμή που έχουμε τη θάλασσα στα πόδια μας. Πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός ατυχήματος που μπορεί να συμβεί. Προ μηνών, δεν ξέρω εάν το μάθατε, υπήρξε ατύχημα με την τοποθέτηση του αγωγού. Σκεφτείτε αυτό να γινόταν εν ώρα λειτουργίας. Συν τοις άλλοις δεν έχουμε βγάλει ακόμη άκρη για το πόσο καλή θα είναι η ποιότητα των επεξεργασμένων λυμάτων. Άλλοι μας λένε ότι θα είναι 2ου βαθμού, άλλοι ότι θα είναι 3ου βαθμού, δηλαδή ποιο καθαρά και άλλοι πως θα είναι 2ου βαθμού το χειμώνα και 3ου βαθμού το καλοκαίρι. Δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις. Ο καθένας λέει τα δικά του. Μιλάμε για μεγάλο μπάχαλο».

«Τα στοιχεία των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου στην περιοχή μας και τα στοιχεία που παραχωρήθηκαν ήταν αντικρουόμενα»

«Διαθέτουμε από τις πιο γραφικές και καθαρές παραλίες της Αττικής. Όχι μόνο εμείς εδώ στο Πόρτο Ράφτη αλλά σχεδόν όλη η ακτογραμμή: Λούτσα, Ραφήνα, Νέα Μάκρη, Σχινιάς. Κάθε καλοκαίρι εδώ γίνεται χαμός. Ιδίως τα Σαββατοκύριακα» αναφέρει ο νεαρός Σταύρος Νασίκας, φοιτητής και σερβιτόρος στο Πόρτο Ράφτη. «Γνωρίζω πως έχει ζητηθεί από την ΕΥΔΑΠ τα δοθούν τα στοιχεία των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου στην περιοχή μας και τα στοιχεία που παραχωρήθηκαν ήταν αντικρουόμενα. Λένε στον δήμο Μαρκόπουλου πως θα είναι καθαρά τα λύματα, αλλά δεν στο πιστοποιούν και 100%. Κανονικά εάν δεν γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί πως δεν θα κινδυνεύει η περιοχή, ο τόπος που ζούμε, καλύτερα να μην ξεκινήσει ποτέ».

«Από τους υπεύθυνους του έργου υπάρχει μια διαρκής μυστικοπάθεια, η οποία φυσικό είναι να μετατρέπεται σε καχυποψία για εμάς»

«Ο περισσότερος κόσμος εδώ στην περιοχή της Αρτέμιδας είναι ανενημέρωτος για το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων» κατά τον οδηγό ταξί Γιώργο Παπαδέα. «Οι περισσότεροι το έμαθαν από κάτι συγκεντρώσεις ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανώσεων που έγιναν στην περιοχή μας και από τις αφίσες που έχουν κολλήσει. Ανησυχία προφανώς και υπάρχει. Και ξέρετε γιατί; Γιατί κάποιοι αποφάσισαν για εμάς χωρίς εμάς. Και λέγοντας “εμάς” δεν εννοώ μόνο τον κόσμο που ζει εδώ αλλά και τον δήμο. Ανεξαρτήτως παρατάξεως, δεν το βλέπω κομματικά. Δεν ρωτήθηκε ο δήμος για το εάν δέχεται να επωμιστεί τα λύματα των γύρω δήμων. Κάποιοι κάνουν κουμάντο χωρίς να ρωτάνε κανέναν. Αυτό από μόνο του είναι ύποπτο. Γιατί εάν ήταν καθαροί, θα άνοιγαν τα χαρτιά τους στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, στην ΕΥΔΑΠ, στην Περιφέρεια Αττικής και όποιον άλλον είναι αρμόδιος και θα μας έλεγαν ξεκάθαρα “κύριοι, θα φτιάξουμε αυτό το έργο που θα καταλήγει σε εσάς, μην ανησυχείτε, είναι όλα ελεγμένα, δεν κινδυνεύετε, και θα έχετε και μια σειρά από ευεργετήματα”. Αντ’ αυτού, υπάρχει μια μυστικοπάθεια η οποία είναι φυσικό να μετατρέπεται σε καχυποψία από την πλευρά μας για όσα τυχόν μας κρύβουν. Αν γίνει καμία στραβή όμως, όλοι θα δηλώνουν αναρμόδιοι».