Ο Mace Livingston ζει στη Florida και είναι τεχνικός αεροσκαφών, το πάθος του όμως είναι οι μοτοσυκλέτες. Όχι εκείνες τις καλογυαλισμένες που διαγωνίζονται στην αεροδυναμική, τις επιδόσεις και την τεχνολογία. Στο Mace αρέσουν οι ασυμβίβαστες, οι ατίθασες που εκπέμπουν κάτι από Mad Max.

Η εξωπραγματική μοτοσυκλέτα που επιλέχθηκε για τη μετατροπή ήταν κάποτε ένα ΚΤΜ 640 Adventure του 2000, με τον υγρόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα των 625cc κρυμμένο κάτω από τα πλαστικά του.

Λέει χαριτολογώντας ο Mace «με αυτό το τεράστιο έμβολο σαν κούπα του καφέ να πηγαινοέρχεται, το ΚΤΜ κάνει τα δόντια σου να κροταλίζουν. “Τόνοι” από αξιοποιήσιμη ροπή παράγονται εκεί ωστόσο και η μοτοσυκλέτα είναι πολύ ελαφριά, ακόμη κι αν δεν της φαίνεται».

Ο Mace έγδυσε το Adventure όσο δεν πήγαινε άλλο, μέχρι να μείνουν μόνο ο κινητήρας και το πλαίσιο. Η πρώτη επέμβαση είχε στόχο να μειωθεί η «στρατοσφαιρική» απόσταση της μοτοσυκλέτας από το έδαφος.

Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ένα πιρούνι από Triumph Daytona με πολύ μικρότερη διαδρομή της ανάρτησης και ένα ψαλίδι από KTM Duke για να υποδεχτεί φαρδύτερο πίσω λάστιχο.

Το γνήσιο υποπλαίσιο ήταν ένα αφαιρούμενο αλουμινίου αλλά ο Mace το αντικατέστησε με ένα άλλο από ατσάλι. Το συγκόλλησε στο κυρίως πλαίσιο ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σώμα πλαισίου σε όλη του την έκταση.

«Η σύζυγός μου ξεκίνησε να σχηματοποιεί τη μήτρα για την ουρά και τη σέλα. Μετά από δύο ημέρες ήταν έτοιμο το καλούπι να υποδεχτεί και να δώσει σχήμα στο μονοκόμματο ανθρακόνημα που θα αποτελούσε το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας. Στο τέλος έγινε η τελική επεξεργασία με την τελειοποίηση των γραμμών και κάθε λεπτομέρειας», περιγράφει ο Mace.

Το ρεζερβουάρ σχεδιάστηκε ώστε να προσδώσει χώρο στα ψυγεία και συγκεκριμένα στη ροή του αέρα στο πίσω μέρος τους. Για την κατασκευή του έπρεπε να ακολουθηθεί η έντονη γωνία που δημιουργούσε η κεντρική δοκός του πλαισίου. Ο Mace χρησιμοποίησε μερικές κούρμπες 90 μοιρών από σωλήνες εξάτμισης ώστε να δώσει το σχήμα που ήθελε και στη συνέχεια τις συνέδεσε σε ένα ενιαίο τμήμα.

«Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ είναι 11 λίτρα. Από τη στιγμή που το κατασκευάσαμε και το είδαμε τοποθετημένο πάνω στη μοτοσυκλέτα, ήταν τόσο χαοτικό και έντονα διακριτό που ήταν κρίμα να το βάψεις. Μου άρεσε τόσο πολύ έτσι ακατέργαστο που ήταν που αποφάσισα τελικά να το αφήσω ως είχε».

Το πίσω φως που τοποθετήθηκε στην ουρά έχει τη δική του ιστορία: «Προέρχεται από φυσίγγια πιστολιού διαμετρήματος 0,40” που έμειναν από μία άσκηση σκοποβολής που έκανα μια ημέρα, παραγεμισμένες με λυχνίες LED των 10mm λιμαρισμένες μία προς μία κατάλληλα ώστε να χωρέσουν».

Τα «προστατευτικά» των ψυγείων είναι ιμάντες από ρώσικα τυφέκια Mosin-Nagant, ενωμένα με πάνελ αλουμινίου τα οποία έχουν συγκολληθεί επάνω τους. Οι πλαϊνές βαλίτσες στο πίσω μέρος αποτελούν μέρος της κανονικής εξάρτυσης που συνοδεύει τον οπλισμό ενός στρατιώτη.

Η εξάτμιση είναι τροποποιημένη και προέρχεται από KTM Duke για το αρχικό της τμήμα. Τα τελικά είναι δύο σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από τον ίδιο έτσι ώστε να αποδίδουν πιο μπάσο ήχο. «Η KTM στοχεύσει στις επιδόσεις πάνω απ’ όλα και το δείχνει», λέει ο Mace. «Εγώ προτιμώ έναν πιο πληθωρικό χαρακτήρα στις μοτοσυκλέτες. Να έχουν τη δική τους ταυτότητα».

«Όλα επάνω της είναι στην κόψη του ξυραφιού και γι’ αυτό τούτο το μοντέλο αποτελεί μια άριστη βάση για να ξεκινήσεις να χτίσεις μια γνήσια, καθόλου δήθεν, άγρια και “αλήτισσα” μοτοσυκλέτα».