Αν και πολλοί είναι οι καρδινάλιοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που κατέχουν την ειδική κάρτα δωρεάς οργάνων, όταν αναδειχθούν στο αξίωμα του πάπα, στην ουσία, δεν μπορούν να γίνουν δωρητές οργάνων.

Πολλοί πάπες κατά το παρελθόν έχουν επαινέσει τη δωρεά οργάνων, τόσο εν ζωή ενθαρρύνοντας τον κόσμο να γίνει δωρητής, όσο και δεσμευόμενοι να γίνουν δωρητές μετά θάνατον. Για παράδειγμα, ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε να ενθαρρυνθεί η δωρεά οργάνων ως εκδήλωση γενναιόδωρης αλληλεγγύης.

«Δωρεά σημαίνει να βλέπεις και να ξεπερνάς τον εαυτό σου, πέρα ​​από τις ατομικές ανάγκες κάποιου και να ανοίγεις γενναιόδωρα σε ένα ευρύτερο καλό. Η δωρεά οργάνων δεν είναι μόνο μια πράξη κοινωνικής ευθύνης, αλλά και μια έκφραση της παγκόσμιας αδελφότητας που ενώνει όλους τους άνδρες και τις γυναίκες μαζί», έχει πει χαρακτηριστικά.

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ είχε γράψει ότι «ένας τρόπος για να καλλιεργηθεί μια γνήσια κουλτούρα της ζωής είναι η δωρεά οργάνων, που γίνεται με ηθικά αποδεκτό τρόπο, με σκοπό να προσφέρει μια ευκαιρία υγείας και ακόμη και της ίδιας της ζωής στους ασθενείς που μερικές φορές δεν έχουν άλλη ελπίδα».

Ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της δωρεάς οργάνων, ωστόσο, ήταν ο Πάπας Ομότιμος Βενέδικτος XVI, ο οποίος ήδη από τη δεκαετία του 1970 είχε αποκτήσει την κάρτα εγγραφής του ως δωρητής οργάνων. Το 1999, ως Καρδινάλιος Ράτζινγκερ, είπε ότι κουβαλούσε την κάρτα του δότη μαζί του για χρόνια και ενθάρρυνε τους άλλους να κάνουν το ίδιο ως «μια βαθιά πράξη αγάπης».

Ωστόσο, μόλις εξελέγη στον παπισμό στις 19 Απριλίου το 2005, δεν ήταν πλέον σε θέση να γίνει δωρητής οργάνων. Γιατί; Το 2011, ο προσωπικός γραμματέας του Monsignor Georg Gaenswein έγραψε ότι: «Είναι αλήθεια ότι ο Πάπας διαθέτει κάρτα δωρητή οργάνων, αλλά αντίθετα με την κοινή γνώμη, η κάρτα που εκδόθηκε τη δεκαετία του 1970 έγινε de facto άκυρη με την εκλογή του ως πάπα».

Μετά το θάνατο ενός πάπα, λοιπόν, το Βατικανό αναλαμβάνει την κυριότητα του σώματος του το οποίο ανήκει σε ολόκληρη την Εκκλησία, με τον σχετικό νόμο να αναφέρει ότι το νεκρό σώμα ενός πάπα πρέπει να θάβεται άθικτο.

Επιπλέον, ο Πολωνός Αρχιεπίσκοπος Zygmunt Zimowski, έθεσε ακόμη ένα ζήτημα στην περίπτωση που κάποιος πάπας δωρίσει ένα όργανο μετά το θάνατό του, και καταλήξει να γίνει άγιος. Το ζωντανό άτομο θα είχε ουσιαστικά ένα λείψανο αγίου μέσα του.