Αν ο Χριστόφορος Κολόμβος είχε γυναίκα Ελληνίδα, θα είχε ακούσει τα παρακάτω:
– Και γιατί πρέπει να πας εσύ;Τι; Δεν μπορούν να στείλουν κάποιον άλλον; Τι είσαι εσύ; Ο μοναδικός; Χωρίς εσένα δεν γίνεται; Δεν βλέπεις ότι σε εκμεταλλεύονται;
– Εσύ δεν γνωρίζεις καλά ούτε την οικογένειά μου και πας να ανακαλύψεις το Νέο Κόσμο; Τι κρύβεις;
– Ποια στρογγυλή γη, τι είναι αυτά που λες;
– Τι; Θα πάνε μόνο άντρες; Σώπα!
– Γιατί δεν μπορώ να έρθω κι εγώ; Αφού εσύ είσαι το αφεντικό. Εμένα ποτέ δεν με πας ταξίδια.
– Αν βγεις από την πόρτα εγώ την ίδια στιγμή επιστρέφω στη μαμά μου.
– Τι λες; Και η βασίλισσα θα πουλήσει τα κοσμήματα της για να ταξιδέψεις εσύ; Τι νομίζεις ότι είμαι, χαζή; Τι τρέχει με σένα και αυτήν τη γριά;
– Μην ντύνεσαι, διότι εσύ… ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ!
