Το απόκοσμο σκηνικό της από τότε που καταστράφηκε κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο παραμένει σχεδόν ανέγγιχτο μέχρι σήμερα, δίνοντας την εντύπωση ότι ο πόλεμος έλαβε χώρα λίγο καιρό πριν. Εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα κτίρια, στέκουν ανέγγιχτα στο πέρασμα του χρόνου υπενθυμίζοντας τις μαύρες αυτές σελίδες στην ιστορία του ισπανικού κράτους.
Η πόλη φάντασμα ακούει στο όνομα Belchite, βρίσκεται στην περιοχή της Σαραγόσας και καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου το 1937. Μάρτυρας της σκληρής μάχης που πήρε το όνομα της πόλης, μετά το πέρας της, αντί να ανοικοδομηθεί ο Φράνκο διέταξε τους κατοίκους της να την εγκαταλείψουν και να δημιουργήσουν ένα νέο χωριό κοντά στην πρώην πόλη τους. Η παλιά πόλη έμεινε ρημαγμένη ως είχε, με σκοπό τα κατεστραμμένα κτίριά της να στέκονται όρθια ως υπενθύμιση της δύναμης του Εθνικισμού και των στρατιών του.
Μεγάλες ξύλινες πύλες σηματοδοτούν την είσοδο στην παλιά πόλη με ένα γλυπτό με τις λέξεις «Memoria y Paz», δηλαδή «Μνήμη και Ειρήνη». Στον κεντρικό δρόμο της πόλης μπορεί να παρατηρήσει κανείς σκάλες, μπάνια ακόμη και τοίχους με πλακάκια στο εσωτερικό των εγκαταλελειμμένων κτιρίων του, ενώ στο τέλος του δρόμου συναντάται η εκκλησία San Martín de Tours με το επιβλητικό καμπαναριό της να στέκει ακόμη αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου. Στην πλατεία της πόλης συναντάται ο επιβλητικός Σταυρός, ένα μεγάλο σιδερένιο μνημείο που δημιουργήθηκε από Ρεπουμπλικάνους κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης που χτίστηκε στο Belchite μετά τον πόλεμο. Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που ξεκίνησαν την ανοικοδόμηση της νέας πόλης.
Τα ερείπια της παλιάς πόλης, μάλιστα, χρησιμοποιήθηκαν ως φυσικό σκηνικό για διάφορες ταινίες όπως «Οι Περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν», σε σκηνοθεσία Τέρυ Γκίλιαμ, και «Ο Λαβύρινθος του Πάνα» με την υπογραφή του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο.
Το χρονικό του βομβαρδισμού της
Στα τέλη του καλοκαιριού του 1937, ο εμφύλιος είχε φτάσει και στην Belchite. Ο βαριά οχυρωμένος οικισμός είχε καταληφθεί από τον εθνικιστικό στρατό και ενώ η πόλη δεν προσέφερε πολλά από στρατηγικής σημασίας, οι Ρεπουμπλικάνοι πίστευαν ότι η ανάληψη της πόλης θα ήταν μια μεγάλη νίκη στον προπαγανδιστικό πόλεμο, ελπίζοντας ότι θα ανακουφίσει την πίεση στα στρατεύματα των Ρεπουμπλικάνων στα Βόρεια σύνορα της Ισπανίας.
Στις 24 Αυγούστου 1937, λοιπόν, ο Ρεπουμπλικανικός στρατός πολιορκεί την πόλη, διακόπτοντας την παροχή νερού, και η κοινότητα βομβαρδίστηκε από τους γύρω λόφους. Η Βρετανική Πολεμική Αεροπορία υποστήριξε τον βομβαρδισμό από τον αέρα και μια μικρή αμερικανική ταξιαρχία υποστήριξε τα στρατεύματα εδάφους.
Ενώ ο αριθμός των θανάτων δεν καταγράφηκε επίσημα, σύμφωνα με εκτιμήσεις οι νεκροί της μάχης υπολογίζονται μεταξύ 3.000- 5.000. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πληθυσμός της πόλης ήταν περίπου 3.000 τότε, πρόκειται για έναν καθόλου ευκαταφρόνητο αριθμό νεκρών.
